Kennen jullie dit gevoel??

Hoi Charlie!

Laat ik me even voorstellen.
Ik ben estelle, 34 jaar en mama van een dochtertje van bijna 5 en een zoon van 2 en een half!
Ik weet ook pas sinds een paar dagen dat ik zwanger ben!!! JOEHOE!!!!!
Ik herken je gevoel zo goed.
Ik wil het van de daken schreeuwen !!!!! Ik loop de hele dag met een big smile rond en kan nergens anders meer aan denken!!! En dan toch je mond moeten houden, pfffff zo moeilijk!
Nu ik een beetje van de "schrik" en het eerste euforische gevoel van de positieve test bekomen ben, komen ook de angstkriebels.
Als het maar niet mis gaat. Ik vind het heel fijn om je hart te kunnen luchten bij dit forum. ( ik doe al een tijdje mee bij het forum: zwanger worden >> derde kindje?)
Zo kun je tenminste bij iemand je verhaal kwijt. Maar je leest ook een heleboel vervelende dingen die je alleen maar onzeker maken.
Tussen mijn twee kinderen in had ik ook een zwangerschap die niet goed ging. Bij negen weken zwangerschap gingen we heel happy voor  de eerste echo.......en er was geen hartje te zien. Wat een vreselijk moment was dat! Vervolgens word je met je medisch dossier, waarin de echofoto's van je "dode"kindje, de gang opgestuurd om te wachten op de gyn. Daar moesten we toen bijna een uur!!!!! wachten tussen alle dikke buiken in!!!!!!!!!!
Dat hoop ik echt nooit meer mee te maken!
Uiteindelijk heb ik toen met 11 weken een curettage ondergaan.
2 maanden later was ik gelukkig weer zwanger en ging het wel goed.

Nu komt alles weet terug, die angst. Wachten op die eerste echo.
Ik zit vol spanning te wachten op die eerste misselijkheid en andere kwaaltjes. Dat geeft me een beetje meer zekerheid dat het goed is!!!!

Heb jij al last van kwaaltjes?
Wordt dit jouw eerste kindje?

Misschien kunnen we elkaar wat steun bieden.

Ik ben 10 december uitgrekend! Lijkt me heerlijk om met kerst lekker met z'n vijven te zijn!

Groetjes Estelle
 
Hallo allemaal!

Afgelopen week had ik een positieve test. Eindelijk na drie jaar zwanger, zo blij.
We hebben tien keer IUI achter de rug en dit was de eerste keer IVF. Vanaf de terugplaatsing was ik heel positief, had er zo'n goed gevoel bij. Maar vorige week werd dat minder. Geen symptomen meer en maandag en dinsdag een beetje roze afscheiding.
Maar schijn bedriegt, we zijn toch zwanger! Helaas ben ik door de emotionele achtbaan zo voorzichtig. Iedereen om me heen lijkt nog blijer dan mij.
Vandaag had ik weer pijnlijke borsten en de hele dag spanning in m'n buik, ik werd helemaal blij.
Maar vanavond werd het echt buikpijn, alsof je ongesteld wordt maar da zonder krampen. Ben om half tien gaan slapen. Net werd ik wakker en de pijn in m'n borsten is minder, niet weg, en mijn buik voelt weer ok.
Ik weet echt niet meer wat ik hier nou mee moet.... Zijn er misschien vrouwen die uit ervaring kunnen vertellen over afwisseling in pijnlijke borsten? Of ook af en toe zo'n 'buikpijn' hebben? Ik krijg hormonen om m'n baarmoederslijmvlies te stimuleren, maar hierdoor kan een bloeding ook uitblijven als het fout zit...
Ben zooooo bang dat het fout gaat .Ik zit nog maar in week vijf, nog acht te gaan.
 
Iedere vrouw is uiteraard anders, maar ik herken wel dat mijn borsten minder pijnlijk zijn dan voorheen. In het begin van mijn zwangerschap had ik het idee dat ik ze tijdens het slapen steeds 'tegenkwam'. Was heel pijnlijk bij het omdraaien of bij verkeerd liggen. Dat is gelukkig al weer enige tijd over.
Daarnaast heb ik een paar keer (zeker in het begin) en wat zeurderig gevoel in mijn buik gehad. Ik denk dat dat niet heel vreemd is, aangezien je baarmoeder volledig op zijn kop wordt gezet.
Ik ben nu 14 weken onderweg, heb twee goede echo's gehad en afgelopen week nog even het hartje gehoord... Het kan dus ook gewoon allemaal goed zitten!

Gezien alle moeite die jullie er voor hebben moeten doen, hoop ik van harte dat dit ook voor jou geldt... Het worden in ieder geval spannende tijden tot de eerste echo...
 


quote: Lievielienie reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('04-04-2009 01:05:03'));

Hallo allemaal!

Afgelopen week had ik een positieve test. Eindelijk na drie jaar zwanger, zo blij.
We hebben tien keer IUI achter de rug en dit was de eerste keer IVF. Vanaf de terugplaatsing was ik heel positief, had er zo'n goed gevoel bij. Maar vorige week werd dat minder. Geen symptomen meer en maandag en dinsdag een beetje roze afscheiding.
Maar schijn bedriegt, we zijn toch zwanger! Helaas ben ik door de emotionele achtbaan zo voorzichtig. Iedereen om me heen lijkt nog blijer dan mij.
Vandaag had ik weer pijnlijke borsten en de hele dag spanning in m'n buik, ik werd helemaal blij.
Maar vanavond werd het echt buikpijn, alsof je ongesteld wordt maar da zonder krampen. Ben om half tien gaan slapen. Net werd ik wakker en de pijn in m'n borsten is minder, niet weg, en mijn buik voelt weer ok.
Ik weet echt niet meer wat ik hier nou mee moet.... Zijn er misschien vrouwen die uit ervaring kunnen vertellen over afwisseling in pijnlijke borsten? Of ook af en toe zo'n 'buikpijn' hebben? Ik krijg hormonen om m'n baarmoederslijmvlies te stimuleren, maar hierdoor kan een bloeding ook uitblijven als het fout zit...
Ben zooooo bang dat het fout gaat .Ik zit nog maar in week vijf, nog acht te gaan.


Ik zou toch ff contact opnemen met je specialist/gyn/vk.
Buikpijn kan op een miskraam duidden, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn.





 
Bedankt voor de reacties tot nu.
Nadat ik mijn berichtje had geplaatst heb ik nog een half uurtje een beetje rondgekeken op de site. En toen kwam de spanning in m'n borsten ook weer terug. Alsof ze door het 'hangen' pijnlijker worden... :)
Heb besloten dat ik me niet zo snel gek moet laten maken en dat ik maandag even bel voor een telefonische afspraak met de gyn. Over drie weken heb ik pas de eerste echo, dus dat lijkt nu mijlenver!
 
Hallo allemaal,

Leuk dat er zoveel mensen reageren. Het is toch fijn om ervaringen met elkaar te delen.

Estelle: wij hadden ook bij 9 weken een echo van ons eerste kindje. helaas was er geen hartje te zien en was het kindje gestopt met groeien bij 6 weken. Tja, en dan word je naar huis gestuurd.....Ik hoop het nooit meer mee te maken. In het ziekenhuis de volgende dag eerst pillen gehad om een miskraam op te wekken. Bij de controlle bleek dat het niet had geholpen, dus alsnog een curretage. Was behoorlijk van slag van alles. En nu 8 maanden later........een positieve test! Ik kan de weken wel omkijken tot de 1e echo.

Tja klachten,   ik ben ontzettend moe en licht in mijn hoofd, mijn haar gaat anders zitten en ik merk dat ik puistjes begin te krijgen. Ook veel last van heldere afscheiding, tranen om echt alles en een zwaar gevoel in mijn buik.......alleen geen pijn in mijn borsten en dat is wel vreemd, want dat lees ik bij iedereen.

heb jij al klachten? Wij zijn 7 december uitgerekend, dus inderdaad met zijn drietjes de kerst vieren. Heerlijk! Joh, we slepen elkaar er gewoon doorheen.

Lievelienie: heb je nog contact met je gyn. gehad? Hopelijk hebben ze je gerust kunnen stellen.

Zijn er meer meiden die helemaal hun borsten niet voelen? Ik merk alleen dat ze iets steviger worden (niet dat ze normaal slap zijn hoor haha), maar ze zijn iets anders. Maar ze doen helemaal geen pijn.

Groetjes,
Charlie






 
Hoi CHarlie,

Goh, mijn verhaal lijkt wel erg veel op dat van jou!!!! Bij mij kwam ook geen spontane miskraam. Heb nog twee weken moeten rondlopen en toen een curettage!!
Dit is inmiddels wel alweer ruim 3 jaar geleden. Ik heb hierna al een mooie zoon erbij gekregen en ben nu dus zwanger van nr. 3
Maar die onzekerheid, pffff die blijft.
Ik weet eigenlijk niet precies wanneer ik uitgerekend ben.
Als ik reken volgens een normale cyclus, dan zou ik 10 december uitgerekend moeten zijn. Maar aangezien ik al 4 dagen voor mijn NOD een duidelijke positieve test had, vraag ik me af ok niet toch eerder uitgeteld ben????
We wachten de echo maar af......

Wat kwaaltjes betreft. Ik merkte vorige week vrijdag opeens dat ik veel last kreeg van puistjes in mijn gezicht, terwijl ik dat normaal nooit heb. Bij mijn zoontje had ik hier ook last van. Toen ging bij mij voor het eerst een lampje branden.
Verder krijg ik mijn haar niet meer in model!!!!
Ik heb een paar dagen een beetje pijnlijke borsten gehad. Maar niet zo erg zoals ik overal lees. Verder ben ik wel flink moe en een zwaar gevoel in mijn buik. Echt misselijk ben ik eigenlijk nog niet.

Wanneer heb jij je eerste echo?

Groetjes Estelle
 
Hoi Estelle,

De verhalen lijken inderdaad op elkaar. Die tijd was langs me heen gegaan dacht ik, maar nu komt het allemaal toch wel terug. Ik probeer steeds positief te denken, maar soms slaat de angst echt toe. Ik word daar echt kwaad om, want eerst maak ik me zorgen dat het zo lang duurt weer zwanger te raken en dan ben ik zwanger en dan maak ik me weer zorgen of het wel goed gaat........tja zo blijf ik aan de gang!

Ik ben uitgerekend rond dezelfde tijd> 9 december of  7 december (even afhankelijk van de website).

Ik voel me vooral erg moe en loop veel te gapen. Ook merk ik in de ochtend dat ik het gevoel heb dat ik erg vol zit > alsof ik teveel heb gegeten. Soms hoofdpijn en vooral erg wazig......maar niet heel erg misselijk of pijn in mijn borsten. Ook is het strakke gevoel uit mijn buik weg......kortom weer reden om bang te worden.....wel barst ik om alles in tranen uit haha.

Groetjes,
Lonneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan