Hallo mede forumgebruikers,
Ik weet het allemaal even niet meer.
Ik heb 4 kinderen een van 12 een van 14 een van 5 en 1 van 1. De oudste 2 zijn van mij(man) , de jongste 2 zijn van mij en mijn nieuwe vrouw.
Ik ben sinds 6 jaar getrouwd met mijn (nieuwe) vrouw. We hebben samen dus 2 kinderen jongens. met mijn ex een jongen van 12 en een meid van 14. De oudste 2 heb ik bij mij thuis in een schema van 6 dagen bij hun moeder 4 dagen bij mij, de 4 dagen bij mij zijn mijn vrijedagen.
De 6 dagen zijn ze bij hun moeder, die inmiddels ook hertrouwd is en wederom gescheiden is.
Nu moet ik zeggen dat het schema opzich prima werkt voor iedereen en dat over het algemeen alles best oké verloopt. De laatste tijd gaat het echter rap bergafwaarts en weet ik niet meer wat ik nu moet. Mijn zoon van net 12 wordt voor mijn gevoel steeds meer onhandelbaar. Hij hangt rond met kinderen die Vapen en uit zijn op narigheid, heeft overal steeds meer lak aan, bedreigd zijn zusje als die iets doet of wil vertellen met wat hem niet aanstaat, heeft een steeds grotere mond lijkt manipulatief te handelen en doet gemeen. Hij gaat ook constant de strijd aan met z'n 5 jarige broertje. Het vervelende is hij heeft een telefoon sinds een week of 4. De telefoon wordt door ons, mijn vrouw en mij gecontroleerd. We vinden dit nodig om te doen omdat hij bewezen niet goed kan omgaan met dit soort verantwoordelijkheden, vandaar dat we ook functies als snapchat tiktok etc uit hebben staan op de telefoon en hij hem kan gebruiken om te bellen en of te appen. De moeder van mijn zoon woont op fietsafstand 7km en we vonden het daarom handig als hij bereikbaar zou zijn. Nu komt het nare gedeelte, bij het doorgaan van de telefoon is er gestuit op materiaal om over te huilen. Er stonden een aantal filmpjes op zijn telefoon waarin hij zich mastrubeert en waarin hij tegelijkertijd poept in een beker van mijn jongste kind. De beker wordt dagelijks gebuikt om uit te drinken en is daarna dus ook nog gebruikt. Ik weet niet wat ik hier nu mee aan moet. Ik heb de huisarts gebeld de ggd gebeld, de huisarts kan er niet zo veel mee de ggd komt er nog op terug.
Ik heb hem uit z'n bed gehaald en naar z'n moeder gebracht nadat we er achter kwamen gezien mijn huidige vrouw op het punt stond door te draaien na het zien van het poepen in mijn zoons beker.
Ik heb samen met zijn moeder en hem hem geconfronteerd en snap dat dit voor iedereen moeilijk is, maar hij geeft uiteindelijk wel aan dat hij dit niet expres in de beker van mijn zoon doet. Het is een grote beker die toevallig voor handen was in de badkamer en is daarom gebruikt. Ik moet zeggen dat ik hier echt nogsteeds van moet kotsen en echt niet weet wat ik hier mee moet. Mijn huidige vrouw heeft letterlijk gezegd en besloten het is of hij er uit of ik met de jongste 2. Ik weet echt niet wat ik hier nu mee moet. Ik weet ook wel dat dit niet normaal is en als ik in haar schoenen had gestaan weet ik ook noet wat ik gezegd had. Het voelt voor mij echt onmogelijk om hem te laten vallen en maar bij z'n moeder achter te laten, het doet mij ook enorm veel verdriet. Mijn vrouw kan hem op dit moment niet luchten of zien en wil de 2 jongsten ook even niet in de buurt hebben van hem. Ik vind het zelf enorm vies en heb er zelfs spijt van dat ik dit heb gezien op zijn telefoon. Het is geen excuus voor alles maar hij heeft ook een best lastige tijd/leven. Zijn vader is hertrouwd en heeft 2 kinderen, z'n moeder heeft 4 verschillende partners gehad is getrouwd geweest en heeft nog een kindje, hij is met zijn moeder in 5 jaar tijd 5 keer verhuisd, z'n opa is overleden 2 jaar geleden. Het leven is alles behalve makkelijk voor hem geweest, maar feit blijft natuurlijk ongeacht de oorzaak dat het nu is wat het is. Ik voel me op dit moment alsof ik hem laat barsten als een baksteen, het is lastig dus zet ik je uit mijn huis en laat ik de rest van het gezin blijven. Het voelt alsof hij nu verbannen wordt, wat ik overigens echt niet wil maar het gevoel heb dat ik geen keus heb. Ik weet niet wat ik moet en wat er wel of niet goed zou zijn. Wat ik wel weet is dat er op dit moment blijkbaar in zijn hoofd echt iets niet helemaal goed gaat en dat hij hulp nodig heeft, hulp die waarschijnlijk lang op zich laat wachten en zelfs met hulp is het niet in een korte tijd opgelost voor mijn gevoel. Hij is nu verbannen en ik zit in een tweestrijd met de keus tussen hem of de rest van mijn gezin, apart gaan wonen met de mogelijkheid hem te doen of in het gezin blijven waar op dit moment geen plek is voor hem omdat ik dit niet alleen kan beslissen. Ik zou hem het liefst alsnog toelaten tot dit gezin hoe gek dit voor sommige mensen ook klinkt, maar mijn vrouw was heel duidelijk en ziet dit op dit moment niet zitten. Ik zit er zelfs over na te denken om een 2e huis te huren en hem dan 4 dagen daar op te vangen per 10 dagen, ik weet het even niet meer
Ik weet het allemaal even niet meer.
Ik heb 4 kinderen een van 12 een van 14 een van 5 en 1 van 1. De oudste 2 zijn van mij(man) , de jongste 2 zijn van mij en mijn nieuwe vrouw.
Ik ben sinds 6 jaar getrouwd met mijn (nieuwe) vrouw. We hebben samen dus 2 kinderen jongens. met mijn ex een jongen van 12 en een meid van 14. De oudste 2 heb ik bij mij thuis in een schema van 6 dagen bij hun moeder 4 dagen bij mij, de 4 dagen bij mij zijn mijn vrijedagen.
De 6 dagen zijn ze bij hun moeder, die inmiddels ook hertrouwd is en wederom gescheiden is.
Nu moet ik zeggen dat het schema opzich prima werkt voor iedereen en dat over het algemeen alles best oké verloopt. De laatste tijd gaat het echter rap bergafwaarts en weet ik niet meer wat ik nu moet. Mijn zoon van net 12 wordt voor mijn gevoel steeds meer onhandelbaar. Hij hangt rond met kinderen die Vapen en uit zijn op narigheid, heeft overal steeds meer lak aan, bedreigd zijn zusje als die iets doet of wil vertellen met wat hem niet aanstaat, heeft een steeds grotere mond lijkt manipulatief te handelen en doet gemeen. Hij gaat ook constant de strijd aan met z'n 5 jarige broertje. Het vervelende is hij heeft een telefoon sinds een week of 4. De telefoon wordt door ons, mijn vrouw en mij gecontroleerd. We vinden dit nodig om te doen omdat hij bewezen niet goed kan omgaan met dit soort verantwoordelijkheden, vandaar dat we ook functies als snapchat tiktok etc uit hebben staan op de telefoon en hij hem kan gebruiken om te bellen en of te appen. De moeder van mijn zoon woont op fietsafstand 7km en we vonden het daarom handig als hij bereikbaar zou zijn. Nu komt het nare gedeelte, bij het doorgaan van de telefoon is er gestuit op materiaal om over te huilen. Er stonden een aantal filmpjes op zijn telefoon waarin hij zich mastrubeert en waarin hij tegelijkertijd poept in een beker van mijn jongste kind. De beker wordt dagelijks gebuikt om uit te drinken en is daarna dus ook nog gebruikt. Ik weet niet wat ik hier nu mee aan moet. Ik heb de huisarts gebeld de ggd gebeld, de huisarts kan er niet zo veel mee de ggd komt er nog op terug.
Ik heb hem uit z'n bed gehaald en naar z'n moeder gebracht nadat we er achter kwamen gezien mijn huidige vrouw op het punt stond door te draaien na het zien van het poepen in mijn zoons beker.
Ik heb samen met zijn moeder en hem hem geconfronteerd en snap dat dit voor iedereen moeilijk is, maar hij geeft uiteindelijk wel aan dat hij dit niet expres in de beker van mijn zoon doet. Het is een grote beker die toevallig voor handen was in de badkamer en is daarom gebruikt. Ik moet zeggen dat ik hier echt nogsteeds van moet kotsen en echt niet weet wat ik hier mee moet. Mijn huidige vrouw heeft letterlijk gezegd en besloten het is of hij er uit of ik met de jongste 2. Ik weet echt niet wat ik hier nu mee moet. Ik weet ook wel dat dit niet normaal is en als ik in haar schoenen had gestaan weet ik ook noet wat ik gezegd had. Het voelt voor mij echt onmogelijk om hem te laten vallen en maar bij z'n moeder achter te laten, het doet mij ook enorm veel verdriet. Mijn vrouw kan hem op dit moment niet luchten of zien en wil de 2 jongsten ook even niet in de buurt hebben van hem. Ik vind het zelf enorm vies en heb er zelfs spijt van dat ik dit heb gezien op zijn telefoon. Het is geen excuus voor alles maar hij heeft ook een best lastige tijd/leven. Zijn vader is hertrouwd en heeft 2 kinderen, z'n moeder heeft 4 verschillende partners gehad is getrouwd geweest en heeft nog een kindje, hij is met zijn moeder in 5 jaar tijd 5 keer verhuisd, z'n opa is overleden 2 jaar geleden. Het leven is alles behalve makkelijk voor hem geweest, maar feit blijft natuurlijk ongeacht de oorzaak dat het nu is wat het is. Ik voel me op dit moment alsof ik hem laat barsten als een baksteen, het is lastig dus zet ik je uit mijn huis en laat ik de rest van het gezin blijven. Het voelt alsof hij nu verbannen wordt, wat ik overigens echt niet wil maar het gevoel heb dat ik geen keus heb. Ik weet niet wat ik moet en wat er wel of niet goed zou zijn. Wat ik wel weet is dat er op dit moment blijkbaar in zijn hoofd echt iets niet helemaal goed gaat en dat hij hulp nodig heeft, hulp die waarschijnlijk lang op zich laat wachten en zelfs met hulp is het niet in een korte tijd opgelost voor mijn gevoel. Hij is nu verbannen en ik zit in een tweestrijd met de keus tussen hem of de rest van mijn gezin, apart gaan wonen met de mogelijkheid hem te doen of in het gezin blijven waar op dit moment geen plek is voor hem omdat ik dit niet alleen kan beslissen. Ik zou hem het liefst alsnog toelaten tot dit gezin hoe gek dit voor sommige mensen ook klinkt, maar mijn vrouw was heel duidelijk en ziet dit op dit moment niet zitten. Ik zit er zelfs over na te denken om een 2e huis te huren en hem dan 4 dagen daar op te vangen per 10 dagen, ik weet het even niet meer