Kiezen voor een tweede

Ik wilde graag een leeftijdsverschil van 4 jaar ongeveer. Als de oudste op school zou zitten. 
Had een heftige bevalling en huilbaby. Daarna werd het allemaal wel makkelijker, maar toch erg druk. Man werkt meer dan fulltime dus ik doe alles alleen qua verzorging. Vind ik ook prima en geweldig om te doen, maar zag het niet zo zitten met 2 nog.
Toen mn zoontje 3 werd begon het weer te kriebelen  bij mij, maar voor mn man was 1 genoeg. Eindelijk zei hij vorig jaar december dat hij ervoor wilde gaan. Het was vrij snel weer raak, maar helaas een miskraam geworden. 
Hoop nu dat het snel weer lukt en dat we dan een gezonde baby mogen krijgen. Ze zullen dan 5 jaar schelen ongeveer, maar helaas heb je dat niet altijd voor het kiezen.
 
 
Hier naar 10 maanden weer zwanger geworden vande 2e liefst wilde ik al naar 3 maanden maar man lief niet en voor mn lichaam  zou het ook niet goed zijn. 
De kleinste is nu 7 weken en de oudste  1.5
Ik ervaar dit als heel pittig .
Mijn oudste heeft de fase alles is nee en opstandig en driftbuien .
En vraagt veel aandacht die ik nu moet verdelen. Dit snapt die natuurlijk niet n word dan vaak boos. 
Maar vind het wel leuk dat ze zo weinig leeftijd verschil hebben . Hopelijk hebben ze als ze wat ouder zijn veel aan mekaar ?
Ik denk ongeacht welke leeftijd dat het altijd wel pittig blijft 2 of 3 of meer kindjes . 
 
Hier hadden we het gesprek over een 2e toen de 1e verjaardag van onze zoon naderde. Daarvoor had ik absoluut nog geen zin in terug zwanger zijn. Ik het leek alsof hij er pas uit was :D.
Maar ook wij wilden dat er niet al té veel tijd tussen zou zijn, we zijn ook niet meer zooo jong. Dus ergens was het een beetje van 'als we nog een 2e willen, dan beter nu maar meteen'. Gestopt met de pil in de veronderstelling dat het wel een paar maanden zou kunnen duren ook. Ondertussen zijn we bijna een jaar later, en 2 vroege miskramen verder... en is het verlangen voor een 2e kindje des te groter (maar niet voor dat zwanger zijn eigenlijk :)).  
 
Onze dochter is nu 3.5 jaar oud, ik heb altijd gezegt, we zien wel of we een tweede kindje krijgen of niet, we zijn nu net aan het proberen een tweede kindje te krijgen. Ik vond de babytijd erg pittig en de hormonale veranderingen achteraf toen ook wel lastig, het begon bij mij weer te kriebelen toen onze dochter 2.5 was, mijn vriend had er nog iets langer voor nodig maar die staat er nu ook helemaal achter, hopelijk is het ons snel gegund! Ik geloof dat er geen perfect leeftijdsverschil bestaat, het moet gewoon goed voelen.
 
Hoi dames, ik sluit graag aan bij dit topic. Ons zoontje is nu 19 maanden. Zoals de meesten hier zeiden moest ik tot voor kort echt nog niet denken aan een tweede. Ik vond de babytijd wel een beetje pittig, terwijl ons zoontje heel makkelijk is (slapen, eten, ontwikkeling). Alles gaat goed. Ik geniet alleen nog zoveel zo met z’n drietjes. Toch begint het ook wel weer een beetje te kriebelen. Wij zouden heel graag binnen nu en 2 jaar verhuizen, en is natuurlijk makkelijk als je niet precies ook op dat moment een baby eruit moet gaan duwen. ? Maar ik zou toch liever ook nog even wachten tot de Corona voorbij is. Lijkt mij toch wat prettiger. En ook de vaccinatie wil ik eerst achter de rug hebben. Meerdere die hier ook zo in staan? Vind het wel weer spannend nu het idee van een 2de dichterbij begint te komen ?
 
Terug
Bovenaan