Hoi Irene,
helaas heb je hier te maken met een aantal "goede" hondenbezitters. In mijn omgeving kun je helaas het onderscheid maken tussen de bezitters van kleine honden en van grote honden. Hier heb ik ook al een paar keer gelezen dat mensen met kleine honden het goed aanpakken (in mijn ogen dan), maar ik zie ook vaak genoeg kleine honden die een hoop dingen mogen die rangverhogend zijn. Juist dan krijg je problemen.
Mogen je honden op de bank of stoelen en zoek je zelf een ander plekje om te zitten, til je je hond veel op bij bijv. grotere honden en keur je het goed dat ze in enkels happen, of voor de (voor)deur gaan liggen, dan heb je eerder dit soort problemen dan wanneer je ze wat strakker houdt, zoals hierboven beschreven is.
Bij de oma van Mattijs (jaja.... een Jack Russel) durf ik ook niet goed te komen met Laura. Ondanks dat ze al 11 is, is het net een springveer die op schoot komt als je daar bent en die slecht luistert, maar toch, ik bestraf haar rustig als ze bij Laura zou komen. Ik vertrouw dat hondje gewoon niet. Of oma het nou leuk vindt, of niet, ik zeg er wat van tegen de hond.
En verder ben ik het helemaal met je eens dat een hond het commando stop moet kennen (in ons geval: Genoeg). Dan is het al een stuk makkelijker om ze bij elkaar te laten.
Nu merk ik trouwens steeds vaker dat Laura bij onze Diesel aan de oren gaat hangen en eergisteren trok ze een pluk haar van de snuit van hem. Verder trappelt ze veel tegen zijn neus. Het komt dus van twee kanten dat ze nooit alleen samen zijn.
Even aan de voeten laten snuffelen is een goed plan, dan weet de hond wie het is en als ze je overbezorgd noemen en zeggen zeker te weten dat hun hond dat nooit doet, hebben ze gewoon ongelijk! Er zijn talloze verhalen bekend van honden die nog nooit wat fout hebben gedaan, maar dan toch een kind gebeten hebben. Nog niet zo lang geleden in Zwitserland een Rottweiler en een tijdje daarvoor een Huskey in Friesland. Die ouders zullen er ook nooit vanuit gegaan zijn dat hun hond hun kindje dood zou bijten, maar het is toch gebeurt en trouwens, het hoeft niet fataal te zijn, maar je vergeeft het jezelf nooit als je kind een hap uit de wang heeft en de rest van haar leven met een groot litteken op haar gezicht loopt.
Doe maar lekker waar jij je goed bij voelt en met dieren kun je nooit voorzichtig genoeg zijn.
Groetjes Ilona
