Kind werd zowat uit handen getrokken....

Hallo ...

Ja ook ik ken dit wel ..

alleen in mijn geval is m,n moeder het geweest , ik was met hem aan het spelen en hij hadt net z,n eerste kleine schaterlachje gemaakt haha en ineens wil ze hem zo van m,n schoot halen zonder ook maar iets te zeggen of vragen
dus ik zo hey ik wil met hem spelen hoor ! en toen is ze boos naar huis gegaan
ik hadt echt zoiets van nou ja zeg hoef je niet gelijk weg te gaan maar goed dit is vrijdag gebeurt en tot nu toe is ze nog niet meer geweest ...

nou dan maar niet , ik heb niks verkeerds gedaan hoor , milad was nog maar net wakker die dag en ik  had zoiets van eerst  ik en dan de rest ! het is nog altijd mijn kind .

groetjes van anna
 
Ongelofelijk zeg. En zeker die serveerster. Alsof jij je kind zomaar even een half uurtje met een volslagen vreemde meegeeft! Ze kan je kind wel ontvoeren of zo, of wie weet wat zij in dat half uurtje met je kind aan het doen is. Nou, echt niet hoor!

Heel goed allemaal dat jullie lekker een 'grote mond' geven bij al dit soort rare activiteiten. Ik ben ook een enorme pitbul als het Lotte betreft en heb ook zoiets van 'alles gebeurd zoals wij dat willen en niet anders'. Maar het volhouden is soms wel lastig met familie of je wordt juist overrompelt door de brutaliteit van vreemden. Bah!  


Groetjes, marisa
 
ik weet echt precies wat je bedoelt ik heb het dagelijks misschien dat het komt omdat ik nog jong ben en iedereen denk dat ze het beter weten als mij (belachelijk natuurlijk) maar om een idee te geven en dit is nog niets:

we zaten op een verjaardag   met jamie en mijn oma (jamie overgroot oma) zegt dat het te koud is we zaten buiten.. jamie had een rompertje een truitje en een vest aan en ik zat in een hempje dus te koud was het zeker niet komt oma met een fleece deken aan lopen en legt dat over hem heen ik haal het weg en zegt dat hijhet niet koud heeft ik draai me om en ze legt ht wer terug dit gebeurde ongeveer 10 keer achter elkaar en toen vond ik het niet leuk meer ik pak me kind en leg hem bij me vervolgens komt ze aan lopen trekt me kind uit me handen en zegt ik ga naar binnen ha wat denkt ze zelf ik pak jamie em zegt dat ze nu heel snel weg moet gaan voelde me er niet lekker bij en ging met dr praten ik zeg oma tis min kind en ik bepaal wat goed voor hem is 1 keer is leuk daarna niet meer zegt ze ja hallo tis ook mijn kind hoor nou dat was de druppel toen ben ik maar weggegaan.

week erna liepen we in ht winkelcentrum en dacht ik vind het ook wel is leuk om achter me eigen kinderwagen te lopen normaal laat ik me oma lopen en ze probeerde me al heel de tijd weg te duwen maar ik liet het niet toe ik was even wat aan het passen en hoor ik dr zeggen tegen me moeder wat doet ze eng he met dr kind gatver wat doet ze eng...nou ik kan je zeggen ik ben helemaal uit me dak gegaan en ben huilend weggegaan..

dit weekend zat ik op de verjaardag van me vriend ze moeder en daar zat ook een vrouw, jamie lag op bed te slapen en we hadden de babyfoon op het aanrecht gezet vlak bij die vrouw opeens hoor ik jamie hilen dus ik vraag is dat jamie?? zegt ze ja dat is al en hele tijd hoor maar hij mag toch wel is huilen....nou ja zeg wat denk ze wel niet! toen ging me vriend ze moeder de fles geven en jamie moest niet mee ik zeg hij hoeft niet meer nog even proberen zegt ze ik zeg hij hoeft niet meer! ik probeer het nog even dus me vriend mam hij wil niet meer en als die het opdrinkt spuugt hij het weer uit en ze legt de fles weg ohhhhhhhh en zo kan ik nog ureeeeeen door gaan...

ik kan er soms zo verdrietig van worden dat mensen denken dat ze het allemaal beter weten dat ik me er zo tegen ga verzetten en niets meer wil aannemen van anderen behalve me moeder..maar goed wat ik ook doe het verandert niet maar ik ben en blijf ze moeder en ik bepaal wat er gebeurt

sorry voor dit lange verhaal maar soms kan het zo opluchten lijkt ook wel of bijna niemand het begrijpt op me moeder en vriendinnen na pffffff
denk dat jullie het helemaal zullenbegrijpen!

groetjes marielle
 
Nou daar heb ik ook wel een paar leuke verhalen over..

Wij hebben niet zo'n goeie band met de ouders van mijn man en elke keer flikken hun dit soort dingen daarom heb ik er geen zin meer om heen te gaan!
Ze hebben een keer ons meisje zomaar uit mijn handen gegrepen op een verjaardag en ons meisje begon meteen heel hard te krijsen en ze is een uur lang van slag geweest daardoor! o wat was ik boos! natuurlijk heb ik haar meteen terug gepakt toen ze zo hard begon te krijsen!
Maarja dan zit je door hun actie natuurlijk wel een uur met de gebakken peren! leuk hoor een verjaardag!
En zo gebeuren er hier wel meer dingen dat eigenlijk niet kan!
Volgens hun houden ze ons meisje niet vaak genoeg vast, elke keer als we hun zien hebben ze haar vast! hoeveel vaker wil je nog?

We zijn er nu al een tijdje niet bij hun geweest maar ik zit er met een berg tegenop om er weer heen te gaan en het liefste geef ik ons meisje niet meer aan hun!

Ook proberen ze ons veel pijn te doen om dingen te zeggen wat we allemaal verkeerd doen!
Dus als iemand tips heeft voor me, alles is welkom want ik weet het ff niet meer!

xxx meimams
 
Gewoon zeggen! Gewoon zeggen wat je dwars zit. Ik heb afgelopen zaterdag een aanvaring gehad met mijn schoonouders.

Ik was boos over wat 's ochtends gebeurd was, mijn man was naar een verjaardag. Ik zat een smsje te tikken (met mijn nieuwe telefoon) om aan mijn man te sturen van 'dit wil ik tegen ze zeggen de volgende keer, want ik ben het zat'. Ik druk op een verkeerd knopje en de sms wordt naar mijn schoonmoeder gestuurd!

Die avond ging de telefoon en hebben we het uitgepraat. Ik weet zeker dat we de volgende keer gewoon weer en nieuwe aanvaring krijgen, maar nu weten ze in ieder geval dat ik niet over me heen laat lopen. De laatste zin was: ik ben niet boos (eh, eigenlijk wel, maar goed...), maar ik wil wel serieus genomen worden!

En daar kunnen ze het mee doen!

Groetjes, Marisa
 
Hey marisa!

Was het maar zo makkelijk!
Wij hebben voor 2 weken geleden een gesprek met hun gehad over dingen wat ons dwars zat en hun hebben ook dingen gezegd wat hun dwars zat en sindsdien spreken we elkaar niet meer.
Ik heb gezegd dat ik niet wil dat ze ons meisje uit onze handen trekt en het enigste wat hun reactie was is dat ze wel moeten anders krijgen ze haar nooit vast! Ik heb gezegd dat ze haar vanaf dag 2 elke keer nog vast hebben gehad dus hoeveel vaker wil je nog dan? nee niet vaker maar langer pfff het is nooit goed met die lui!! Als we bij hun komen dan willen hun dat we ons meisje bij binnenkomst al geven maar dan weet ik zeker dat we haar pas terug krijgen als we weer weggaan en dat wil ik niet!
Ga zo maar verder..dus een gesprek heeft geen zin met hun! En als je wat tegen hun zegt wat je niet leuk vind dan doen ze net of ze je niet horen of ze reageren en dan vinden ze het belachelijk wat je zegt!
In het gesprek hebben ze ons gewoon naar de grond proberen te trappen! Wat ik te horen kreeg is dat ik vroeger waarschijnlijk iest te kort heb gehad dat ik daarom zo deed! pfff werkelijk waar ze hebben ons met hun uitspraken zoveel pijn gedaan!
Voor het gesprek hadden we hun 2 weekjes niet gezien, druk druk natuurlijk (we werken allebei) en weet je wat hun tegen mijn man zeiden? nou hij was een zoon voor hem die in het buitenland woonde en die hij af en toe zag!
Dit zijn maar een paar voorbeelden maar zo zijn er nog veel meer!

xxx meimams
 
Ongelooflijk zeg dat ook moeders en schoonmoeders dit doen!

Ik moet zeggen dat ik wel bang was dat mijn schoonmoeder de hele tijd
ons kind zo maar zou pakken en ik niks durfde te zeggen. Ze pakte
namelijk ook het zoontje van haar dochter gewoon op en liet hem bij
haar op schoot in slaap vallen. Maar dochter of schoondochter is toch
anders. Ze vraagt aan mij als ik binnenkom (ook al ze wel eens een paar
uur oppast) of ze moet slapen of dat ze haar mag pakken. En dat vind ik
ontzettend lief. En mijn schoonzusje vroeg van de week of ze haar mocht
pakken uit de wagen, maar ze moest echt slapen (ik had 's morgens
visite gehad en ze was best wel moe en overstuur, was namelijk drukke
visite) en dat nam ze ook van me aan. En ik moest een paar uur weg, en
heb wel gezegd dat ze haar natuurlijk meteen mogen pakken als ze wakker
wordt, maar dat ze eerst moest slapen. En dat hebben ze ook gedaan.

Mijn moeder en vader zie ik niet veel (ze zijn gescheiden en ik heb
geen superjeugd gehad), maar als ik ze zie pakken ze haar ook niet
meteen, wel weten ze het soms beter met bepaalde dingen, dat is wel
vervelend.



Maar meimams wat lullig van je schoonouders zeg. Zo egoistisch van ze en geen begrip voor jou gevoelens! Kan je man niet met ze praten?

groetjes Mariska
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan