Kinderdagverblijf

<p>hoi allemaal, </p><p>Kunnen jullie misschien even met mij mee denken? <br />Ik heb een heerlijke dochter van bijna 13 maanden oud, ze gaat vanaf dat ze 4 maanden oud is 1 dag in de week naar het Kinderdagverblijf, daar zit ze in een groep van 0-2 jaar. <br />Na een paar weken wennen ging dat altijd heel goed: ze slaapt er goed, eet er goed en leek zich er prima te vermaken. <br />Sinds een aantal weken lijkt het wat minder te gaan: ze vraagt veel aandacht van de leidsters, speelt niet zelfstandig en huilt veel (dit is wat wij terug krijgen van de leidsters). Ze lijkt het vooral lastig te hebben als het drukker wordt op de groep.<br />Mijn man brengt haar altijd weg, op een enkele keer na gaat dat altijd soepel. Vanmorgen was het alleen dikke tranen.. Ik heb net geappt met een leidster om te vragen hoe het gaat en die schreef: "Ze is vanmorgen vrij snel naar bed gegaan. Geslapen tot 10:00, uit bed was ze wisselend, op en af huilen. Met eten net aan 1 boterham op, veel huilen daarom weer vroeg op bed gelegd."</p><p>Thuis huilt ze weinig tot niet, maar is ze inderdaad ook wel eens aanhankelijk. Ze is enigskind, dus krijgt natuurlijk ook veel meer aandacht thuis dan bij de opvang. Maar, 9 van de 10 keer geeft ze hiermee ook iets aan: dorst, honger, volle luier, moe.. Voor ons is dat natuurlijk makkelijk antipiceren, aangezien we er niet nog 10 hebben rond hobbelen. Ze kan dan vervolgens ook weer prima 10 min zelfstandig spelen, volgens mij is dat al heel knap voor een grietje van 13 maanden oud? <br />Verder gaat ze 2 dagen naar opa en oma, waar ook haar 3-jaar oude neefje en nichtje zijn. Daar gaat het altijd goed, maar is natuurlijk ook wel meer vertrouwd.</p><p>Toevallig hebben we vanmiddag ons 1-jarig evaluatiemoment dus die wil ik goed benutten, hebben jullie tips voor mij wat te vragen of aan te geven?<br />Wat we al doen: eigen knuffel en eigen slaapzak mee, maar slapen is het probleem niet. Dat doet ze nog steeds heel goed daar!<br />Aangegeven welk schema wij thuis aanhouden, de leidsters doen hun best om dat ook zoveel mogelijk te volgen.  <br />Ik ga elke week met haar zwemmen en we gaan naar dreumes-muziekles, hier heeft ze dus ook veel andere kindjes om zich heen.</p><p>zo, heel verhaal, ik hoop op nuttige tips want ik zit er behoorlijk mee in m'n maag! Au, m'n moederhart.. :)</p>
 
ahh dat zou ik ook wel rotberichtjes vinden van de opvang. Wat rot voor je haar! Dan hoop je maar op een fase, maar wat als ze wel wat nodig heeft. Ik snap je wel. 
Kan het zijn dat ze jullie mist? Misschien lukt het nu beter dan eerder om zich een voorstelling te maken van jullie en mist ze de aanwezigheid van een bekende. Geen idee wat je daartegen doet. 
Heeft ze wat meegemaakt daar? 
Wat zeggen de leidsters erover? Vind het nogal makkelijk om een kindje dat iets nodig heeft steeds maar weer op bed te leggen. Misschien gaat het niet zo hoor, maar zo lijkt het uit je verhaal.

 
Hoihoi,

Ik werk zelf op een kdv.
En ik zie wel vaker dat kinderen plotseling anders reageren op de opvang.
Vaak gaat dit vanzelf weer over.
Mentaal gaat een kind door zoveel fases heen. En dit gaat waarschijnlijk vanzelf weer over.
 
@Lewis: thanks voor je bericht, ik hoop inderdaad ook op een fase. Wat de leidsters er verder over zeggen hoop ik vanmiddag te horen tijdens het evaluatiegesprek. Geen idee of ze iets heeft meegemaakt, dat zal ik zeker even vragen vanmiddag. 
Op zich vind ik het niet erg dat ze haar weer op bed leggen, ons meisje is een enorme slaapkop en het kan dus heel goed dat ze alweer moe was. Ik vind het dan op zich niet verkeerd dat ze naar het kind kijken ipv een bepaald schema volgen. 
Zou heel goed kunnen dat ze ons mist, wij haar namelijk ook haha! Maar ik zit nu wel met een ander gevoel op m'n werk dan een tijdje geleden, toen ik wist dat ze het goed naar haar zin had. 
@Eline; dat is precies waar ik op hoop! Wat fijn dat je dit berichtje stuurt :) 
 
Hey! Geen idee of je het gesprek inmiddels hebt gehad. Maar ik herken dit van een opvangkindje bij mij in de gastouderopvang.

Wat bij haar hielp is naar bed gaan bij binnenkomst en slapen tot half 10/10uur. Daarna is ze gezellig en speelt ze samen. Dit was eerder echt niet zo... dan huilde ze voornamelijk en wilde alleen maar bij mij zijn, maar ook dan was ze niet stil... het heeft ongeveer 3-5weken geduurd en was toen over. Houd moed!!!
 
Toen zoon 15 maanden was had hij ineens enorme last van verlatingsangst en kon hij zichzelf niet vermaken. De straat van kdv inrijden was al tranen en ik moest letterlijk armpjes van nek afplukken terwijl hij tot die tijd met vee plezier ging. Zelfs als oma kwam was het huilen want oma betekende mama weg. Op de opvang ook best lang verdrietig en veel hangeriger bij de leidsters. Duurde zo’n 4-6 weken. En ineens over. Echt van 1 op andere dag. Inmiddels loopt meneer met z’n jas nog half aan naar binnen. Krijg amper de tijd jas en schoenen uit te doen en hij kijkt niet meer om. Superblij en gezellig kind op kdv. Dus hopelijk een positief verhaal en de wetenschap dat het waarschijnlijk een fase is. Het komt goed!
 
@mama'strots: oke wat apart.. enig idee hoe dat kwam? 
Onze dochter slaapt heel goed, 's nachts klokje rond van 18.30/19.00u tot 6.30/7.00u. Ze komt rond 8.00u aan bij de opvang, is dat dan niet wat vroeg om meteen weer op bed te leggen? 
Nee, we hebben vanmiddag met het ophalen dat gesprek (rond 17u). Dus ben nu alvast tips aan het verzamelen ;-)
 
@Gebruiker10162845: Super bedankt voor je verhaal! Dat geeft weer wat hoop!
Ik zat al met een schuin oog naar een gastouder te kijken.. maar we moeten natuurlijk niet meteen opgeven. oh ik hoop zo dat het bij ons ook zo gaat! Het is een hele tijd goed gegaan en ik zag dan aan haar koppie dat ze een leuke dag had gehad, dat is zo fijn! 
 
Terug
Bovenaan