Kinderdagverblijf

Opvangkindje komt bij mij rond 7uur. En normaal slaapt ze thuis tot een uur of 8. Het helpt haar heel goed, dus dan doen we het maar. Ik had toenertijd meer kinderen in de opvang, dus de omgeving was drukker. Misschien dat dat het gedrag bij haar aanwakkerde of een sprongetje... maar geen idee. Blij dat we een manier hebben gevonden wat voor haar werkt.
 
ik zal even een update geven: 
gisteren een heel fijn gesprek gehad bij het kdv, we hebben absoluut het gevoel dat ze er daar alles aan doen om het zo fijn mogelijk te maken voor onze dochter. 
@mama'sTrots: super toevallig, de leidster heeft dit precies zo geprobeerd gisteren! toen ze wakker werd (tegen 10u) was ze ook wel even vrolijk, maar het was al weer snel aanhankelijk en veel huilen. 
We hebben verder nog aangegeven dat ze vaak dorst heeft als ze van de opvang thuis komt, ze werken daar met vaste drinkmomenten (logisch) maar thuis drinkt ze vaker op een dag kleine beetjes. Dus dat gaan ze vanaf volgende week ook proberen: haar wat vaker drinken aanbieden. En ze gaan muziek opzetten als onze dochter daar is, dat hebben we thuis ook vaak en ons meisje is daar dol op. Misschien dat haar dat ook een fijn gevoel geeft. 
Tijdens het gesprek zat onze dochter heerlijk onder tafel te spelen en te kletsen, supervrolijk! De leidster zei ook dat ze dit nog helemaal niet had gezien van haar, maar was wel blij dat ze dit zag. 
We geven dus zeker niet op en hebben voor de komende weken dus een plan de campagne, dit voelt goed voor ons!
Bedankt voor het meedenken en tips zijn altijd welkom!
 
Wat fijn om nog even wat te kunnen lezen. Waardevol om een goed gesprek gehad te hebben. En mooi dat je het vertrouwen nog hebt, dat is tenslotte het belangrijkste. En kinderen voelen haarfijn aan als ouders gespannen of ontevreden zijn.
Geef het maar even de tijd en de dingen war jullie nu besproken hebben klinkt als een goed plan.

Succes!!!!
 
Toevallig was dit bij onze dochter (nu ook 13 maanden) ook een tijdje het geval, toen ze een maand of 11 was. Voorheen altijd vrolijk en blij op de opvang en toen ineens een paar weken heel huilerig, wat al begon als we haar wegbrachten in de ochtend. Och, wat laat je ze dan met een verscheurd hart achter he? Wij gingen in deze fase met vakantie en tijdens de vakantie zette ze haar eerste stapjes. Toen we terugkwamen en ze na 2 weken weer naar de opvang ging, was het huilerige helemaal voorbij. De leidsters zeiden ook dat ze het voorheen soms vervelend vond als er andere kindjes bij haar kwamen spelen, omdat die nogal onvoorspelbaar kunnen reageren (als in: aanraken, speelgoed afpakken etc). Nu ze kan lopen vindt ze het veel minder eng en als ze het eng vindt, weet ze nu dat ze weg kan lopen en doet dat dan ook. Ik denk dus echt dat het met die ontwikkeling naar lopen toe te maken had. Ik weet niet of jouw dochter al loopt, maar wie weet is dit het ook bij jullie? Ik hoop dat ze snel weer haar plek vindt, fijn in ieder geval dat de opvang zo met je meedenkt!
 
@CWK dank voor je reactie! En wat leuk dat onze kindjes bijna even oud zijn :)
Als ik dit zo lees zou het heel goed kunnen dat hier hetzelde aan de hand is! Onze dochter loopt namelijk nog nét niet los: wel achter haar loopwagen, langs de bank etc maar ze zit er dus heel dicht tegen aan! De leidster gaf ook al aan dat het hiermee te maken kan hebben en dat ze vaker zien dat als kindjes eenmaal lopen, het een stuk beter gaat. Dan hebben ze meer overzicht, zelfvertrouwen etc.
Wat wel zo is, is dat onze dochter op de opvang amper gaat staan en al helemaal niet loopt (langs objecten). Toen wij maandag dat gesprek hadden ging ze continue staan, maar dat laat ze dus niet zien als ze zonder ons op de groep is. Is dat ook herkenbaar?
 
Mijn dochter is dan wat ouder, 17 maanden, maar loopt nu net een paar weekjes. Thuis wandelt ze al de hele kamer door. Maar ze vindt dat nog best spannend. Op de opvang krijg ik als feedback dat het "nog niet echt wil he?" Ze probeert het daar nog niet echt dus. Dat huilerige is bij ons dan niet, maar dat ze thuis loopt en daar niet, is wel herkenbaar. Ik denk dat als het minder spannend wordt, ze het daar ook wel gaat doen. Dat is dan toch een stukje waar ze nog gebruik maakt van ons vertrouwen in haar, en de veiligheid van thuis. Lijkt me heel normaal hoor. 
fijn trouwens dat je een plan van aanpak hebt en dat je weer een goed gevoel hebt bij de mensen daar. Hopelijk is je meisje snel weer vrolijk.
 
@Lewis, ja ik denk dat dat inderdaad zo is! En thuis weet ze nu ook precies waar ze zich aan kon optrekken.. klinkt voor mij ook compleet logisch, we moeten gewoon nog even geduld hebben en vertrouwen hebben dat het goed komt!
Gisteren was ze de hele dag met m'n man thuis en hadden we weer een heerlijk vrolijk kind, vanmorgen heb ik haar bij m'n moeder gebracht en daar was het ook meteen weer dikke pret. Dus we denken dat het toch ook wel met de drukte bij de opvang te maken heeft, daar doe je alleen niks aan.. Ik zat al een beetje te denken om te switchen naar een gastouder, maar we willen het kdv een eerlijke kans geven dus voorlopig houden we het zo. Ze denken daar zo goed met ons mee en ze heeft het voorheen ook goed naar haar zin gehad dus we weten dat het kan. Bovendien moet je dan ook maar weer afwachten of het beter gaat bij een gastouder, moet ze daar ook weer wennen etc etc. 
 
Heel leuk dat onze kindjes bijna even oud zijn :). Hmm, nee ik herken het niet dat ze op de opvang niet durfde te staan/lopen en thuis wel. Maar onze dochter was gedurende het hele eerste jaar regelmatig gefrustreerd dat ze fysiek nog niet alles kon. Zodra ze kon lopen deed ze dat dan ook meteen de hele dag, met heeeeel veel vallen en opstaan en nu rent ze echt al de kamer door. Dus die drang om te kunnen lopen was hier zo sterk dat ze het overal durfde/deed.
Maar het klinkt heel logisch hoor, dat ze in een veilige omgeving meer durft dan op de opvang. In wat voor groep zit je dochter? Mijn dochter zit in een babygroep van 0 tot 2 jaar en ze is een van de oudsten van de groep én de enige die kan lopen. Dat scheelt misschien ook om wat zelfverzekerder te zijn. Want de ‘last’ van drukte/prikkels op de opvang herken ik ook wel in bepaalde fases en was dus vlak voor ze ging lopen ook heel erg. Wie weet vindt jouw dochter haar zelfvertrouwen op de opvang ook weer terug zodra ze letterlijk wat steviger in haar schoentjes staat :)
 
Terug
Bovenaan