Hoi Meiden, bedankt voor jullie reacties!
Knap hoe de meeste van jullie toch veel uur werken.
Mariekesep, goeie tip van dat plannen... dat heb ik het afgelopen jaar ook steeds meer gedaan: vooruit koken. En ik kan me voorstellen wanneer dat 'moet' dat je dat soort dingen steeds meer gaat doen.
Zwaantje, zou jou man de zorg van een kindje overdag alleen wel aankunnen? Ik kan me voorstellen dat dat in een rolstoel ook niet makkelijk is? Met het kindje naar bed brengen, verschonen etc. Maken mensen in je omgeving daar wel eens opmerkingen over? (als in: moeten jullie dan wel kinderen willen etc. Bij mij namelijk wel...)
Zwindo, ja het UWV is inderdaad heftig!
Gebruiker, geeft niet hoor praat rustig mee.
Lapjesendraadjes, wat balen van zijn werk! Solliciteert hij nog steeds? En kan hij thuis veel doen qua koken, boodschappen etc.? Want jij bent in die zin geen mantelzorger toch? Of dat ben ik vergeten....
En die kinderopvangtoeslag, komt dat omdat jij teveel verdient? Of omdat hij dus niet werkt en ze er van uit gaan dat hij dus thuis is voor de kleine...
In de afgelopen jaren heb ik ook nog in een baan gewerkt die niet goed bij me paste, maar ik ben doorgegaan omdat ik de druk voelde en daardoor ben ik denk ik in de overlevingsstand komen te staan. Stug doorgaan, maar niet echt denken in oplossingen. Wat mij betreft is dat nu voorbij! Nu nog mijn energie terug....
Ergens denk ik dat die overlevingsstand ook een zwangerschap in de weg kan staan. Maar anderzijds wil ik daar ook niet te veel bij stil staan, want dan zou het dus "mijn eigen schuld zijn" waardoor het wat langer duurt........ iemand die dat herkend?