Klaaguurtje: wie ook IUI?

Succesverhaal hier, 1e IUI is het raak. Nu wachten of het ook echt goed blijft gaan. Houd moed dames! 
 
He Fleur,
Ja baal ook echt. Maar merk dat ik meteen in 'overlevingstand' ga weer. Ik voel me nu lichamelijk juist beter. De bijwerkingen zaten dus toch tussen mijn oren. Elke keer neem ik me voor om me er niet gek door te laten maken maar zelfs na zoveel rondes lukt dat niet.
Maar wel leuk om elkaar te blijven volgen ja! Heb jij het de mensen in je omgeving verteld? Ik nog niet. Vind het heel eng omdat het dan 'echt' wordt. Alleen mijn leidinggevende weet het ivm ziekenhuisbezoeken.
Bij ons hebben ze ook niks kunnen vinden. Mijn vriend heeft gewoon goed zaad en bij mij ook niks geks tegengekomen tot nu toe. Zo frustrerend, want ik denk dan er moet wel iets met me aan de hand zijn, want het lukt niet... Gek he, dat dat blijkbaar toch nog zo vaak voorkomt. 
Pillen slikken lijkt me wel veel fijner dan spuiten eigenlijk. Geen idee waarom ik dit moet eigenlijk.
Enne, ik hoop het echt!! Ik zit nu een beetje op een punt dat ik echt mn vertrouwen begin te verliezen. En zelfs soms denk 'wat als het nooit gebeurt'.. Maarja, mijn 2e IUI is dus een maandje uitgesteld door vakantie. Maar de laatste keer dat ik vakantie had was de enige keer dat het eindelijk eens raak was ? helaas toen al bij 5 weken een miskraam. Al voelt het nu meer alsof we gewoon een maand overslaan nu haha.
Maar raak bij 2e of 3e IUI, daar teken ik voor! Jij weer succes met het starten met de Clomid ?
 
Oh dat is waar ook je gaat een maandje met vakantie! Heerlijk! Dat hoor je wel vaker dat tijdens rust of vakanties het sneller raak is (ook al kan ik die opmerking niet goed verdragen als ik die naar mijn hoofd krijg haha). Wel verdrietig van je miskraam maar misschien geeft het ergens ook hoop dat het wel mogelijk is om zwanger te kunnen worden? In welke ronde heb jij de miskraam gehad?
Ik heb het wel tegen een aantal mensen in mijn omgeving verteld. En mensen die naar mijn kinderwens vragen vertel ik ook gewoon eerlijk hoe het zit. Voor mij werkt dat heel goed om er open over te zijn. Door er over te praten lijkt het allemaal wat luchtiger. Mijn ouders wilde ik het in eerste instantie niet vertellen. Maar het ziekenhuis had nog het telefoonnummer van mijn ouders dus de gyn belde naar hun huis op en m'n moeder nam op. Toen heb ik het maar verteld. En uiteindelijk vind ik het wel fijn dat er mensen zijn die met ons mee leven.
Ja ik maak mij er ook wel eens druk over dat er gewoon iets niet goed zit bij mij. Alsof mijn hormonen niet in de juiste balans zijn ofiets. Het idee van "wat als het nooit gebeurt" krijg ik het altijd helemaal benauwd van.. die gedachten gaan ook wel eens door mijn hoofd. Maar mocht door wat voor een reden IUI niet lukken bij ons dan heb je altijd nog IVF en daar ligt de kans een stuk hoger bij dat het wel lukt. :) Zo probeer ik dan maar te denken..
Ik had het daar vanmorgen nog over met mijn man. Ik vind de eerste twee weken van mijn cyclus hormonen slikken, ovitrelle spuit, echo's en de iui zelf bij elkaar minder erg dan die twee weken wachten. Continue zo gefocust op je lichaam is echt heel erg vermoeiend. Dat je continue wat denkt te voelen.. Daar zie ik nu al weer tegen op. 
Ik hoop dat je het deze maand op vakantie lekker los kunt laten. Even een maandje afstand van alles is misschien juist ook wel weer even goed! :) Hele fijne vakantie alvast!
 
 
@Lydia wauw wat een goed nieuws! Was er bij jou een oorzaak waardoor het zwanger worden niet lukte of was er bij jou ook niets gevonden? Gefeliciteerd! :)
 
Hey meiden,
Ik ben al een tijdje stille lezer op verschillende berichten op dit forum. Ik herken me erg in jullie verhaal, dus ik hoop dat ik bij jullie mag aansluiten.
Wij zijn na 15 rondes deze maand ook begonnen met de 1e poging IUI. Reden: iets verminderde zaadkwaliteit bij mijn vriend plus een nogal onregelmatige cyclus bij mij. Ik krijg clomid en een pregnylspuit en voor mijn gevoel 100 echo's. Maar afgelopen maandag was het zo ver: de eerste IUI!
Zit nu op dag 5 en het wachten is echt zoooo frustrerend. Herken me helemaal in wat jullie schrijven, dat je meer hoop hebt maar dat ik ook bang ben dat de teleurstelling dan groter is als het niet gelukt is. Ik weet ook echt niet of ik soms symptomen heb, last van de hormonenkuur, of dat het allemaal tussen m'n oren zit...
Hopelijk mag ik aansluiten bij jullie, zodat we elkaar kunnen steunen. Zelf heb ik wel een aantal mensen verteld dat we een medisch traject zijn gestart, maar ik wil eigenlijk niet alle details met iedereen delen in real life. 
@Fleur, hoe gaat het met (de bijwerkingen van) de clomid deze maand?
@Lynn-a, hoe is/was je vakantie? Is het een beetje gelukt om tot rust te komen? Wanneer begin je nu weer met een nieuwe kuur?
@Katie, in welke stap ben jij nu? Ik vind het echt knap dat je zo 'relaxt' bent onder de optie IVF. Ik zie daar echt als een berg tegenop en hoop écht écht écht dat dat niet nodig zal zijn!
Goed, ik ga weer even verder met frustreren en wachten hihi. Hoop snel iets van jullie te horen!
Groetjes Roosza
 
 
 
He allemaal,
Ik ben weer terug en jullie raden het nooit. Ik ben zwanger geworden op vakantie! Terwijl ik er nu ook echt niet mee bezig was omdat ik toch dacht dat het niet kon. En dat op de natuurlijke manier! Ik ben er vrijdag achtergekomen en ondertussen een knaltest! 
Ik kan het nog niet helemaal geloven en ben zo bang dat het nog misgaat. Maar de testjes liepen mooi op en geen bloed verloren. 
Ga zo naar het ziekenhuis bellen om het door te geven.
Fingers crossed!!
Hoe gaat het nu met jullie?
 
@Katie, ik was de vorige x de 16e ronde zwanger. Nu dus 21e ronde weer. Hoop echt dat het goed gaat, maar het voelt wel fijn en geeft moed dat het nu dus 2x wel gebeurde en het mogelijk is. Ik heb over 4 weken de eerste echo in het ziekenhuis, zo spannend en nu weer een ander soort 'wachtweken'.
Hoe gaat het nu met jou? Waar zit jij nu in je IUI?
@Roosza, welkom!
 
Terug
Bovenaan