Dat snap ik ook wel, totdat ook dat niet meer werkt. En je ineens ongemerkt een jaar lang met je kind tussenin slaapt. Ik zou daar niet blij van worden, dus begin ik daar niet aan.
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik doe alles om mijn kinderen gelukkig te zien, maar ik heb wel regels waar ik me vanaf het begin af aan al aan houd. Een daarvan is om 19.00 naar bed en iedereen slaapt in zijn eigen bed. De nacht is om te slapen. Dat is voor iedereen heel duidelijk en is dus ook nooit een probleem.
Evenals: eten doen we aan tafel, zonder ipad of telefoon en we wachten tot iedereen klaar is met eten. Altijd. Daar is dan ook nooit gedoe over.
En zo heb ik er nog een paar. Noem me ouderwets, maar het werkt prima en er is rust in huis.
Ik lees hierboven een vraag van een moeder die er erg doorheen zit, met slaapgebrek, een zwangerschap, en geen energie. Dan wordt het echt tijd om door te pakken en hem te leren dat de nacht is om te slapen en leert dat als hij wakker wordt dat papa en mama dan aan het slapen zijn. Dat is niet zielig, dat leert hem nl. ook beter slapen waar hij uiteindelijk zelf ook baat bij heeft. En het hele gezin, zeker als er straks nog een kindje is dat snachts wakker wordt en aandacht nodig heeft.
Wat ik zou doen als hij wakker wordt snachts, is naar hem toe gaan. Zeggen: het is nu nacht en dan slapen we. Ga maar gauw weer lekker slapen. En dan weggaan. En dat herhalen elke x weer. Niet uit bed halen, geen slokje water, niet tussenin maar volhouden en doorzetten. Hij is 4. Hij snapt dat echt wel! Ik denk dat je er met een week (of 2) vanaf bent.