Oh enne... ik geloof niet dat ik zin heb om tegen iedere bezoeker te vertellen hoe de bevalling verlopen is... bah... ik heb 1 moeder, 1 schoonmoeder, 3 zussen en 3 schoonzusjes, dat lijkt mij voldoende toch? Mensen zijn volgens mij gewoon erg nieuwsgierig....
kraamfeest vs kraamvisite
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
@mirthe78
Ik ben bij een goede vriendin zelfs later op bezoek geweest... zij had het zo druk, dus toen heb ik gezegd: bel me maar als het wat rustiger is. Ben met 6 weken op bezoek geweest: toen was het kindje er nog steeds, en mama inmiddels een stuk relaxter
dus inderdaad: als mensen zoiets niet begrijpen, jammer dan, weet je wat je aan ze hebt
Ik ben bij een goede vriendin zelfs later op bezoek geweest... zij had het zo druk, dus toen heb ik gezegd: bel me maar als het wat rustiger is. Ben met 6 weken op bezoek geweest: toen was het kindje er nog steeds, en mama inmiddels een stuk relaxter
dus inderdaad: als mensen zoiets niet begrijpen, jammer dan, weet je wat je aan ze hebt
Hoi!!
Zo te lezen weinig 'voorstanders' voor een kraamfeest.
Ik moet er in ieder geval niet aan denken. Veel te druk wat mij betreft en dat vind ik sneu voor de baby (om wie het uiteindelijk draait).
Nee hoor, wij houden lekker de controle over onze eigen agenda door afspraken te plannen wanneer WIJ dat willen.
Ik kan me ook niet voorstellen dat degene met wie we een wat mindere band hebben, dan ineens vooraan in de rij staan om langs te komen. De meesten weten wel ongeveer wanneer ze gewenst zijn.
Ooms en tantes sturen wij wel een kaartje, maar er zal maar een enkeling zijn die uberhaupt langskomt, laat staan een uur na de bevalling naast mijn bed staat.
Directe familie mogen als eerst komen, dan goede vrienden en de 'overigen' plannen we gewoon wat later.
Denk maar eens aan hoe je er zelf in staat als je bij een ander op kraamvisite gaat. Als diegene wat verder van mij afstaat, stuur ik direct een kaartje en bel een paar weken later pas om een afspraak te maken. Meestal voel je dat wel aan, toch?
Succes met het maken van je keus, maar zorg ervoor dat je hier geen stress van krijgt. Iedere keus die je maakt is prima, denk aan jezelf en vooral niet aan wat een ander wil. Jullie moeten je er goed bij voelen!!
Liefs,
Zo te lezen weinig 'voorstanders' voor een kraamfeest.
Ik moet er in ieder geval niet aan denken. Veel te druk wat mij betreft en dat vind ik sneu voor de baby (om wie het uiteindelijk draait).
Nee hoor, wij houden lekker de controle over onze eigen agenda door afspraken te plannen wanneer WIJ dat willen.
Ik kan me ook niet voorstellen dat degene met wie we een wat mindere band hebben, dan ineens vooraan in de rij staan om langs te komen. De meesten weten wel ongeveer wanneer ze gewenst zijn.
Ooms en tantes sturen wij wel een kaartje, maar er zal maar een enkeling zijn die uberhaupt langskomt, laat staan een uur na de bevalling naast mijn bed staat.
Directe familie mogen als eerst komen, dan goede vrienden en de 'overigen' plannen we gewoon wat later.
Denk maar eens aan hoe je er zelf in staat als je bij een ander op kraamvisite gaat. Als diegene wat verder van mij afstaat, stuur ik direct een kaartje en bel een paar weken later pas om een afspraak te maken. Meestal voel je dat wel aan, toch?
Succes met het maken van je keus, maar zorg ervoor dat je hier geen stress van krijgt. Iedere keus die je maakt is prima, denk aan jezelf en vooral niet aan wat een ander wil. Jullie moeten je er goed bij voelen!!
Liefs,
hoi allemaal!
Bedankt voor jullie goede reacties! Het is ook leuk om te lezen hoe bijna iedereen er van een andere kant naar kijkt!
In principe hebben mijn man en ik afgesproken om de mensen die willen komen gewoon te laten bellen. De mensen die echt dicht bij je staan komen toch wel de eerste weken, kraamfeest of niet, dat ben ik helemaal met jullie eens!
Het "probleem" ligt een beetje bij de ooms en tantes van mijn man's kant (elf stuks, allemaal getrouwd, allemaal twee of meer kinderen die op hun beurt allemaal aanhang hebben en de meeste ook alweer eigen kids). Een groot deel hiervan voelt wat minder goed aan waar de grenzen liggen (voelen zich snel gepasseerd en/of blijven eindeloos hangen ondanks vele hints!). Ik heb dat bij de eerste als heel moeilijk ervaren en zie hier erg tegen op. Ook zijn er door mijn werk een aantal mensen die het als verplichting zien om even langs te komen, op zich lief, maar voor beide kanten niet echt bevooorderlijk. Vandaar dat ik aan een kraamfeest liep te denken....Mijn man heeft minder problemen met het familie gebeuren, die is het gewoon meer gewend =) .
Misschien is daarom de vraag beter: hoe gaan jullie met dit soort dingen om/ zouden jullie hiermee omgaan? Hoe gaan jullie de "grenzen" aangeven op het geboortekaartje of als mensen langs willen komen?
Liefs!
Bedankt voor jullie goede reacties! Het is ook leuk om te lezen hoe bijna iedereen er van een andere kant naar kijkt!
In principe hebben mijn man en ik afgesproken om de mensen die willen komen gewoon te laten bellen. De mensen die echt dicht bij je staan komen toch wel de eerste weken, kraamfeest of niet, dat ben ik helemaal met jullie eens!
Het "probleem" ligt een beetje bij de ooms en tantes van mijn man's kant (elf stuks, allemaal getrouwd, allemaal twee of meer kinderen die op hun beurt allemaal aanhang hebben en de meeste ook alweer eigen kids). Een groot deel hiervan voelt wat minder goed aan waar de grenzen liggen (voelen zich snel gepasseerd en/of blijven eindeloos hangen ondanks vele hints!). Ik heb dat bij de eerste als heel moeilijk ervaren en zie hier erg tegen op. Ook zijn er door mijn werk een aantal mensen die het als verplichting zien om even langs te komen, op zich lief, maar voor beide kanten niet echt bevooorderlijk. Vandaar dat ik aan een kraamfeest liep te denken....Mijn man heeft minder problemen met het familie gebeuren, die is het gewoon meer gewend =) .
Misschien is daarom de vraag beter: hoe gaan jullie met dit soort dingen om/ zouden jullie hiermee omgaan? Hoe gaan jullie de "grenzen" aangeven op het geboortekaartje of als mensen langs willen komen?
Liefs!
Je hebt dus al wel ervaring vanuit je eerste bevalling en kraamtijd.. Tja, karakters verschillen nou eenmaal, ik weet niet hoe jij in elkaar zit, maar ik ben altijd vrij duidelijk (zelfs nu al, omdat een tweelingzwangerschap een stuk zwaarder is, moet ik geregeld aangeven dat na een uurtje kletsen met die gezellige collega, de koek voor mij op is!).
Jij kunt als enige aangeven wat je teveel vindt of wat juist wel goed voelt. Nogmaals, als mensen dat niet snappen.... dan zegt dat meer over hen dan over jou!
En laat je man hier ook een rol inspelen, spreek af dat jullie na max een uur kraamvisite van zijn uitgebreide familie, hen vriendelijk de deur wijzen...
Ook al ervaart jouw man het als minder erg (wat sowieso de meeste mannen hebben...), dat betekent niet dat hij jou daarin alleen moet laten. Als jij bij hem aangeeft dat jouw grens is bereikt, dan kan hij dat ook prima aan het bezoek overbrengen! Samen sta je sterk!!
Op het kaartje geef ik verder geen tijd aan, maar laten we weten dat mensen eerst even bellen voordat ze langskomen. De meesten bellen toch niet tussen 12-15uur. En bovendien, je hoeft niet op te nemen ;-)
Een kraamfeest lijkt me in jouw geval ook superdruk, met zoveel familie en rondrennende kinderen, mensen die jullie kleintje vast willen houden, brrrrrr, niks voor mij. Dat heb ik dan wel weer geleerd van mijn eerste, vasthouden is in die eerste weken alleen voor mensen die heel dichtbij staan...
Jij kunt als enige aangeven wat je teveel vindt of wat juist wel goed voelt. Nogmaals, als mensen dat niet snappen.... dan zegt dat meer over hen dan over jou!
En laat je man hier ook een rol inspelen, spreek af dat jullie na max een uur kraamvisite van zijn uitgebreide familie, hen vriendelijk de deur wijzen...
Ook al ervaart jouw man het als minder erg (wat sowieso de meeste mannen hebben...), dat betekent niet dat hij jou daarin alleen moet laten. Als jij bij hem aangeeft dat jouw grens is bereikt, dan kan hij dat ook prima aan het bezoek overbrengen! Samen sta je sterk!!
Op het kaartje geef ik verder geen tijd aan, maar laten we weten dat mensen eerst even bellen voordat ze langskomen. De meesten bellen toch niet tussen 12-15uur. En bovendien, je hoeft niet op te nemen ;-)
Een kraamfeest lijkt me in jouw geval ook superdruk, met zoveel familie en rondrennende kinderen, mensen die jullie kleintje vast willen houden, brrrrrr, niks voor mij. Dat heb ik dan wel weer geleerd van mijn eerste, vasthouden is in die eerste weken alleen voor mensen die heel dichtbij staan...
Je hebt dus al wel ervaring vanuit je eerste bevalling en kraamtijd.. Tja, karakters verschillen nou eenmaal, ik weet niet hoe jij in elkaar zit, maar ik ben altijd vrij duidelijk (zelfs nu al, omdat een tweelingzwangerschap een stuk zwaarder is, moet ik geregeld aangeven dat na een uurtje kletsen met die gezellige collega, de koek voor mij op is!).
Jij kunt als enige aangeven wat je teveel vindt of wat juist wel goed voelt. Nogmaals, als mensen dat niet snappen.... dan zegt dat meer over hen dan over jou!
En laat je man hier ook een rol inspelen, spreek af dat jullie na max een uur kraamvisite van zijn uitgebreide familie, hen vriendelijk de deur wijzen...
Ook al ervaart jouw man het als minder erg (wat sowieso de meeste mannen hebben...), dat betekent niet dat hij jou daarin alleen moet laten. Als jij bij hem aangeeft dat jouw grens is bereikt, dan kan hij dat ook prima aan het bezoek overbrengen! Samen sta je sterk!!
Op het kaartje geef ik verder geen tijd aan, maar laten we weten dat mensen eerst even bellen voordat ze langskomen. De meesten bellen toch niet tussen 12-15uur. En bovendien, je hoeft niet op te nemen ;-)
Een kraamfeest lijkt me in jouw geval ook superdruk, met zoveel familie en rondrennende kinderen, mensen die jullie kleintje vast willen houden, brrrrrr, niks voor mij. Dat heb ik dan wel weer geleerd van mijn eerste, vasthouden is in die eerste weken alleen voor mensen die heel dichtbij staan...
Jij kunt als enige aangeven wat je teveel vindt of wat juist wel goed voelt. Nogmaals, als mensen dat niet snappen.... dan zegt dat meer over hen dan over jou!
En laat je man hier ook een rol inspelen, spreek af dat jullie na max een uur kraamvisite van zijn uitgebreide familie, hen vriendelijk de deur wijzen...
Ook al ervaart jouw man het als minder erg (wat sowieso de meeste mannen hebben...), dat betekent niet dat hij jou daarin alleen moet laten. Als jij bij hem aangeeft dat jouw grens is bereikt, dan kan hij dat ook prima aan het bezoek overbrengen! Samen sta je sterk!!
Op het kaartje geef ik verder geen tijd aan, maar laten we weten dat mensen eerst even bellen voordat ze langskomen. De meesten bellen toch niet tussen 12-15uur. En bovendien, je hoeft niet op te nemen ;-)
Een kraamfeest lijkt me in jouw geval ook superdruk, met zoveel familie en rondrennende kinderen, mensen die jullie kleintje vast willen houden, brrrrrr, niks voor mij. Dat heb ik dan wel weer geleerd van mijn eerste, vasthouden is in die eerste weken alleen voor mensen die heel dichtbij staan...
wat moeten we toch over veel dingen nadenken he?
Mij lijkt het niet prettig als er 2 eerste tijd super veel mensen langs komen. Het wordt ons eerste kindje, dus daar willen we eerst even zelf aan wennen! Natuurlijk zijn naaste familie en vrienden wel meteen welkom hoor.Want met hen willen we juist de geboorte van onze dochter delen. Dus aan mijn man de taak om te zorgen dat er verder niet elke dag te veel bezoek komt. Zodat we ook wat avonden of een dagje voor ons zelf hebben.
Gelukkig hebben we ook erg veel vrienden en familie die ver weg wonen, die komen sowieso niet de eerste twee/drie weken al. Dus ik denk dat het zich vanzelf wel oplost in ons geval..
Mij lijkt het niet prettig als er 2 eerste tijd super veel mensen langs komen. Het wordt ons eerste kindje, dus daar willen we eerst even zelf aan wennen! Natuurlijk zijn naaste familie en vrienden wel meteen welkom hoor.Want met hen willen we juist de geboorte van onze dochter delen. Dus aan mijn man de taak om te zorgen dat er verder niet elke dag te veel bezoek komt. Zodat we ook wat avonden of een dagje voor ons zelf hebben.
Gelukkig hebben we ook erg veel vrienden en familie die ver weg wonen, die komen sowieso niet de eerste twee/drie weken al. Dus ik denk dat het zich vanzelf wel oplost in ons geval..
Ik snap dat het een lastig punt is. Helemaal als de familie de hints niet gegrijpt.
Maar ik sluit me wel aan bij de reactie van Myrte. Laat je man hier een rol in spelen. Hij hoeft het niet erg te vinden, maar hij kan jou wel steunen door het voortouw te nemen.
Lastig zeg zulke familie... Denken dus niet echt in het belang van een ander: als zij het maar gezellig hebben (of ben ik nu te negatief??).
Ben ik toch blij dat wij niet zo'n geweldige band hebben met ooms, tantes en neven/nichten. Bij onze families doe je (bijna) niemand een plezier om ze allemaal uit te nodigen haha!
Succes in ieder geval
Maar ik sluit me wel aan bij de reactie van Myrte. Laat je man hier een rol in spelen. Hij hoeft het niet erg te vinden, maar hij kan jou wel steunen door het voortouw te nemen.
Lastig zeg zulke familie... Denken dus niet echt in het belang van een ander: als zij het maar gezellig hebben (of ben ik nu te negatief??).
Ben ik toch blij dat wij niet zo'n geweldige band hebben met ooms, tantes en neven/nichten. Bij onze families doe je (bijna) niemand een plezier om ze allemaal uit te nodigen haha!
Succes in ieder geval