Lara

Hee goeiemiddag,

Hoe is ie? Heeft je ongi nog doorgezet of is ie toch uitgebleven?
Moest aan je denken.

Lees het wel weer, heb vanmiddag een ... babyborrel, hoe toepasselijk!
Maarja life goes on, dus ik ga er niet voor wegblijven. Ga dus meer voor de borrel dan voor de baby dat begrijp je!!

Tot later,
lfs. Suus
 
goed van je hoor, dat je gaat. ik heb er wel een paar overgeslagen (maar dat waren ook geen borrels, alleen naar de baby kijken en nieuwsgierige blikken of ik niet ook...) misschien dat t nu wel weer gaat maar toen ik pas wist dat ik endometriose heb ging dat echt niet...wel jammer, (daarom zit ik natuurlijk homealone) ik heb ook nauwelijks vrienden meer zonder kinderen dus t is ook wel even slikken! maar bij goede vriendinnen ga ik wel en dan kan ik er ook echt wel van genieten hoor van zo'n kleintje!
veel plezier dus hoop ik,
lis
wel een beetje raar, dan denk je natuurlijk dat t een reactie van lara is, nou ja, wat maakt t uit...
 
Goed hoor Suus!!! Je kunt toch onmogelijk alle situaties vermijden wat eventueel een pijnplek zou kunnen raken... Daarvan wordt de pijnplek alleen maar groter en pijnlijker is mijn idee. Gewoon er dwars doorheen gaan!

Gelukkig heb ik nog niet zo gek veel last van dit soort gevoelens, al begrijp ik het wel hoor! Een van mijn beste vriendinnen is net zwanger, maar vind het oprecht fijn voor haar, zonder een sprankje van pijn te voelen. Ik kan het dus aardig goed scheiden en voel heel sterk dat andermans zwangerschap geen zak toevoegt of afdoet aan mijn eigen situatie. Zo ervaar ik dat echt, dus gelukkig geen waterlanders bij kraambezoeken of onderbuikgevoelens voor ons (mijn vriend zit daar net zo in). Geniet maar lekker van die borrel en bedenk maar dat alle baby's van anderen niets met jouw situatie van doen hebben, hoor! Het verandert niets en het zou zonde zijn als je dat zelf wel doet door het te projecteren op jezelf. En ja, het zou doodzonde zijn als daardoor een borrel minder zou smaken, toch? Hahaha!

Mijn ongi is er nog niet.
Ik dacht echt dat het vrijdag zou komen. Maar ben ook nog niet aan mijn ongidag toe hoor. Ik moet het morgen(dag 26 is mijn gangbare cyclus) tot woensdag (28) worden.

Het rommelt in ieder geval vanbinnen, ook weer onder in mijn rug... Sterker nog, er is behoorlijk wat gaande. Tja de Edna staat vermoedelijk op uitbarsten!

Tot later!

liefs Lara
 
Hey meiden,

Ben weer terug, babybezoek was wel grappig, beetje gezapig ook.

Ik besefte maar weer dat het ook anders kan dan dat ik me het soms te rooskleurig voorstel, moederlief had nl. een megazware bevalling gehad en daar bekkeninstabiliteit aan over gehouden, dus ja dá's effe minder.

Wij zeiden na 1,5 uurtjes bye en gingen toen vlakbij aan zee van een roseetje met een bitterbal genieten!
En beseffen ook weer hoe lekker we het nu nog hebben; een leuke vakantie met 2 (ook kinderloze) vriendenstellen in sept. naar Corfu voor de boeg, superheerlijk toch!!

Ik hou die andere kant van de medaille/spiegel ook regelmatig voor ogen, niet als compensatie maar om weer te beseffen dat het zonder kind ook nog steeds erg leuk is en dat we dat vooral niet moeten vergeten!

Natuurlijk herken ik het Lis, alleen tussen de stellen met kids is niet altijd fijn/makkelijk hoe zeer je er van kunt genieten en hoeveel rekening je vrienden er mee houden, het is en blijft een gemis, daarom is dit forum een geniale uitvinding!

Bedankt voor je peptalk, Lara, gelukkig bekijk ik ook ieder geval c.q. individu apart (althans dat probeer ik) want, wat je zegt, je hebt er niets aan om vergelijkingen te trekken. Alleen soms word ik wel een beetje moedeloos/zwaarmoedig van het wachten en is zo'n babybezoek een verplicht nummer. En dan kom ik wat cynisch over, maar die rosé smaakte zeker goed in het zonnetje, haha!

Het klinken wel als voortekenen van je ongi zoals je het omschrijft, too bad....hopelijk hoef je de matrassen niet in te zetten! Zit er nog een lekkere rugmassage in van manlief?!

Tot later,
lfs. Suus
 
Lara, vergat ik te vragen, hoe is het met die vrienden van jou/jullie uit de States? Zij staat toch ook ongeveer op springen schat ik zo?
Hoor het wel weer!

Veel liefs,
Suus
 

Heeeejjjjj Suus!

Ik herken mezelf helemaal in je verhaal! Die andere kant zien van de medaille, dat het inderdaad niet allemaal rozengeur en manenschijn is... En tja, misschien denk ik dat wel ter compensatie voor het gemis, maar who cares, deze gedachte helpt me erg goed relativeren, helpt me extra genieten van alles wat we nu samen hebben! Vorig jaar kon ik dat minder, was ik behoorlijk obsessed door zwanger raken en hoop niet dat, als het te lang duurt voor het wederom raak is, ik weer in deze obsessieve valkuil stap. Het ging met me aan de haal vorig jaar zomer.

Ik ben destijds dan ook meegesleurd door een goede vriendin, een paar dagen naar een camping waar allemaal vriendinnen van haar zaten met kinderen, zonder mannen erbij. Nu ben ik niet zo'n camping-type en voelde me al helemaal even totaal anders toen ik de rest van de vrouwen zag, een andere wereld.

Ik was depri in die tijd omdat het zwanger worden niet zo snel lukte. Toen wij met zo'n 6 vrouwen 's avonds aan de wijn zaten (alweer?) werden er gesprekken gevoerd over onze zeer verschillende levens. Diepe zielenroerselen van heel verschillende soorten vrouwen kwamen op tafel (ik had eerst bijna een tolk nodig omdat enkele regelrecht van het platteland kwamen en ik ze ECHT haast niet kon verstaan). Maar goed, het ijs brak goed en zonder gene, zonder angsten werden dromen en verlangens geopenbaard.

Zij droomden op hun beurt ook hun dromen en ik kan je vertellen, die betroffen niet hun man of kinderen. Er werden dingen genoemd als reizen (hadden ze nooit gedaan, omdat ze heel jong met kinderen begonnen), studeren (nooit van gekomen), een eigen zaak hebben of een paar jaar in het buitenland werken was alleen maar een vage droom die voorbij komt als ze de aardappels afgieten rond half 6 's avonds. Drie vrouwen durfden zelfs, een paar flessen wijn verder, te beweren dat ze misschien niet weer aan kinderen waren begonnen als ze geweten hadden wat ze nu wisten en enkelen onder hen beslist niet met de man waarmee ze op dit moment hun leven deelden...

Zij droomden van een leven dat ik eigenlijk heb en ik wilde dolgraag een deel van dat van hen: de kneuterigheid, de drukte om ogenschijnlijk kleine dingen, maar zo essentieel, de verbondenheid met je eigen gezin. Ik schrok ervan en dat opende mijn ogen. Het viel op een gegeven moment stil en toen de opmerking viel: "wat een zooitje ontevredenheid zijn we dan eigenlijk ...", hebben we ons rotgelachen en nog maar es een flesje opengetrokken.

Ik boek meteen weer naar die camping als ik weer ff in een mega dip zak en zei riepen toen al hetzelfde, waarschijnlijk om hun dromen gerelativeerd te zien als ik loop te klagen.
Zo zie je maar weer, klagen kan dus ook iets bijdragen!!!!

Ik hoop je snel weer te 'spreken'!

Liefs Lara

Nb, ja vriendin in de States loopt op alle dag, ik verwacht elk moment (goed)nieuws!
 
Hee lieve Lara,

Leuk, weer zo ´n lekkerlangLaraverhaal!
Over obsessieve valkuilen gesproken,
ik heb die dip dan na jou gehad, denk ik want toen was ik ´n half jaar niet op dit forum, met als klap op de vuurpijl een megadip in feb.-mrt dit jaar. Het is goed om in een totaal vreemde omgeving te zijn, wat je schrijft, dat doet je soms de schellen van je ogen vallen en zet de dingen weer in een ander perspectief, waardoor je het als minder zwaar ziet en dus relativeert.
Bij mij was een van de manieren om mezelf qua emoties en spiritualiteit beter te leren kennen het verdiepen in de alternatieve geneeswijzen, mn in bachbloesems. Ik heb veel gehad aan en ook aan een bijbehorend boekje van Judy Howard `Bachbloesems voor vrouwen ´. Je kunt, als je dit ook nieuwsgierig maakt, kijken op www.topcure.nl/bach2.htm.

Wat grappig dat je dus tussen de dames van ´het pladdeland ´ zat!
Ik kom zelf oorspronkelijk uit de Achterhoek, dus ik begrijp je helemaal HAHAHA!! Wil de volgende x wel als tolk fungeren, hihi.
Trek ik Mick ook mee, gaan er nog meer werelden voor ons open!

Ga nu slapen, slaap lekker!
Hopelijk tot snel!
dikke kus, Suus
 
He Suus en Lara,

Erg genoten van jullie verhalen over en weer!! Dat doen we echt heel snel een terrasje pakken en gezellig een flesje rose erbij!! En kletsen we dan lekker bij, dan wil ik jullie ook wel een tipje van de sluier geven over leven met een man en kind, en werken en vriendenkring en sporten en nog veel meer, en dan hoor ik van jullie wel of jullie dat wat vinden, en van jullie hoor ik dan de verre reizen maken, uitslapen zolang als jullie willen zo laat mogelijk naar bed gaan, geen rekening houden met!! enz gewoon, maar goed alles heeft zijn voordelen en nadelen, en ik geloof en hoop nog steeds dat jullie zo snel mogelijk zwanger zullen worden, en dat jullie dan ook dat leventje gaan leven, van werken, kindje vrienden sporten genieten, samen leuke dingen blijven doen, want dat is dus ook nog steeds voor jullie weggelegd, maar dat verhaal van jou Lara op het platteland is ook goed om even mee te maken en de keerzijde te zien van drie boerenvrouwen die heel jong met kinderen begonnen zijn, en geen kant opkunnen en dat hun leventje de hele dag hetzelfde is, koken om half 6 voor manlief en kids, wassen draaien huis schoonmaken en om tien uur het bed inrollen en de volgende ochtend weer vroeg op voor het gezin!! Kan me goed voorstellen dat ze dan dat willen wat jij hebt Lara, maar goed jullie worden net zoals ik gewoon een vlotte mamma die gewoon ook nog Mick wil zijn en niet alleen mamma. Een vriendin van mij vertelde een verhaal, ze bracht haar dochtertje naar school, kind in kinderwagen zij er achteraan skeeleren in een heel strak pakje het schoolplein op, gelukkig kreeg zij herkenning van een andere moeder die in een heel vlot pakje met hoge hakken 1 van haar kinderen ophaalde, terwijl al die andere uitgezakte mamma's helemaal in chock waren van dat willen wij nu ook wat doen wij verkeerd ach ze zijn gestopt met werken, maar goed sommigen kunnen ook niet anders omdat het best lastig is om opvang te vinden na school ook omdat de wachtlijst voor bso naschoolse opvang zolang is en het is maar afwachten of we een plekje krijgen, maar goed het is en blijft belangrijk als je mamma bent, blijf je zelf opmaken, vooral aantrekkelijk blijven voor je vent. Maar goed ik wil er alleen maar meezeggen dat alles zijn voordelen heeft, de stellen die bijvoorbeeld helemaal niet voor kinderen kiezen dat is ook een keuze, en wat we ook kiezen dat leven moeten we aanvaarden toch!! Ik ben nog steeds heel blij dat ik mijn dochtertje van 4 gekregen heb, en leg me er ook bij neer als de tweede niet zou lukken, dan moeten we toch blij zijn met wat we hebben.

Tot snel maar weer,

Liefs, Mick
 
Terug
Bovenaan