Leuke/bijzondere/grappige bevallingsverhalen

Mijn bevalling begon woensdagmiddag om 16uur met gebroken vliezen, niks voorbereid qua tas en spulletjes omdat ik 36 weken en 1 dag zwanger was. Ik had geen bevallingsplan ofzo, ik dacht we zien wel waar het schip strandt en waar of hoe ik beval, ze moet er hoe dan ook een keer uit ?. Doorgestuurd naar het ziekenhuis, 22u begonnen de eerste weeën. Hele nacht niet geslapen ivm rugweeën, om 7u in de ochtend toch maar pijnstilling gevraagd. Niet meer mogelijk omdat ik bijna 9 cm ontsluiting had dus hup de douche in. Om 9:28 mocht ik beginnen met persen en de verloskundige zei iets van; ah dat duurt vaak wel meer dan een uur bij een eerste bevalling. Ik antwoordde nee! Dat duurt te lang ik moet om 10:45 bij de tandarts zijn dus trek haar er maar aan dr haren eruit! Achteraf kwam ze nog vragen of ik toch niet stiekem blij was dat m'n tandartsafspraak niet door ging ?
 
Vanaf 2 uur in de nacht was het aan het rommelen. Om half 11 kwam de verloskundige om te strippen en stopte het gerommel toen ze binnen stapte... Gestript en aangekleed voor de dag want er ging toch niks meer komen. Half uurtje later, bam eerste rugwee! Ik ben meteen in bad gegaan en ben daar tot half 5 in gebleven. Toen zat ik op 5 cm en zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Eenmaal daar zat ik op 7cm en heeft ze m'n vliezen gebroken. Daar onder de douche gaan zitten met z'n man aan m'n zijde. Verloskundige kwam pas weer binnen toen ik niet meer stil kon blijven.
Volgens mij heb je persweeën? Nee ik moet poepen, wat is dit nou voor moment om te moeten poepen! 20 minuten later was m'n zoon er, haha! Uiteindelijk heeft het zo'n 9 uur geduurd. Ik kijk er met trots op terug! 
Ik ben nu 40.5 zwanger en wacht met smart! 
 
Absoluut een powervrouw gevoel bij mij. Ik zeg nog regelmatig dat het zo jammer is dat mannen niet kunnen bevallen, want ik vond het super knap van mezelf en een mooie, maar pijnlijke ervaring. 
Toen ik bij mijn dochtertje, tweede bevalling, om een ruggenprik vroeg omdat ik persdrang kreeg, maar nog maar op 3 a 4 cm zat en dat ik dat niet nog uren kon tegenhouden, kwam na 20 minuten de anesthesist binnen. 
Hij had een flinke discussie met de gynaecoloog over de oorzaak van mijn persdrang en weigerde de verdoving in te spuiten. De gynaecoloog was ervan overtuigd dat de persdrang kwam doordat mijn dochtertje een sterrenkijker was en tegen mijn darmen duwde. De anesthesist was ervan overtuigd dat ik volledige ontsluiting had. Pfff... Vooruit zei de gynaecoloog, ik controleer nog wel even, maar een half uur geleden zat ze op 3 a 4 cm. Wat bleek, de anesthesist had gelijk, in nog geen 30 minuten naar volledige ontsluiting gegaan. 
Oh, maar er liggen nog geen kleertjes klaar werd er op de achtergrond geroepen, maar daar had ik geen boodschap aan. Na 1,5 perswee waar ik aan mocht toegeven schoot ze zo de wereld in. 
Kort daarna kwam mijn eigen verloskundige langs en het eerste wat ze zei was "was die ontzettend knappe anesthesist bij jou, hij kan zo in een film spelen, wauw". Ik heb het gezicht van die beste man nooit gezien, haha. Best jammer.
 
Bij mij was het achteraf een horror verhaal echter heb ik het zo niet ervaren zou het zo weer doen, alleen dan zonder de gekheid.
S morgens verteld tegen mijn man, ik dat hij niet naar zijn werk ging vandaag. Maandag, belaging muziek opgezet en heerlijk zen tot de 6 cm en naar het ziekenhuis.
Mw bleek nog steeds als sterrenkijker te liggen en is zo geboren.
In het ziekenhuis aan de monitor, kan u de piepjes allemaal even uitzetten?9,5 cm mw ga maar weer terug liggen u moet nog een halve cm, netjes de persdrang wegepuft, nog overgedragen omdat hartje te snel stuiterde. 
Persen alleen kwam mw geen meter vooruit, vast in het bekken, knip erin, vacuüm letterlijk op het voorhoofd, toen het hoofd eruit was draaide ze 180 graden, armpje geluxeerd en daar was ze naar flink trekken. Heb der letterlijk gevoeld dat ze der eruit trokken.
Toen de rest opeens een kamer vol mensen 2e infuus bang om ons meisje te laten vallen,1,5 liter bloed verlorenen, 2 mensen die op mijn buik aan het springen waren en daar was de placenta.
Ik hoorde de doktoren roepen dat er nog een bevalling was, waarbij ik heb gezegd dat is heel mooi maar ik ben eerst.
Achteraf het hele verhaal gehoord want ik was de rust zelf. Ze begrepen maar niet dat is zo rustig kon blijven. Maar op een of andere manier had ik me voor gehouden dat het geen zin had om te roeptoeteren en me druk te maken.
2 dagen in het ziekenhuis gelegen  na dag 1 mocht ik naar huis, maar zodra ik opstond was ik zo slap en duizelig, wat volgens de verpleegkundige niet kon omdat mijn hb niet meer te laag was.
2e nacht huilend mijn man opgebeld om me te komen halen  ik had een hork van een verpleegkundige, de borstvoeding lukte niet van 20:00 tot 2:00 snachts mee gezeten, ik regelmatig bellen voor hulp zegt dat mens je probeert het maar want als je thuis bent moet je het ook zelf doen dan ben ik er ook niet.uit boosheid met al mijn kracht vanuit het bed over het hekje mijn meisje in haar bakje gewipt. Uiteindelijk heeft de nacht zuster met mijn toestemming ons meisje meegenomen zodat ik kon rusten. Volgende morgen een schat van een zuster, om 9 uur zelf al ingepakt gedouched en klaar voor vertrek, ik mocht mijn gezin, nee wij mochten ons gezin thuis brengen, ben nog nooit zo gelukkig geweest.
 
Als ik mijn bevallingsverhaal vertel kijken de meesten me verschrikt aan. Maar ik heb er een heel fijne en positieve herinnering aan. Keek vooraf ook uit naar de bevalling en voelde me enorm sterk en vrouwelijk. 
Ik heb 2,5 dag (voor-)weeën gehad, gestript, vliezen gebroken, veel in bad of onder de douche gezeten. Uiteindelijk toch naar het ziekenhuis onder begeleiding van de verloskundige. Toch onder begeleiding van de gynaecoloog omdat de weeën afzwakte. Een ruggeprik gehad. Koorts gekregen, met spoed persen, ontlasting in vruchtwater en uiteindelijk met vacuümpomp is onze dochter geboren. 
Maar ik zou het zo weer doen. Kon de hele tijd rustig en in mijn bubbel blijven. 
Nu 25 weken zwanger van de 2e. Ben erg benieuwd naar mijn volgende bevalling. 
 
[quote quote=10344223]Als ik mijn bevallingsverhaal vertel kijken de meesten me verschrikt aan. Maar ik heb er een heel fijne en positieve herinnering aan. Keek vooraf ook uit naar de bevalling en voelde me enorm sterk en vrouwelijk. Ik heb 2,5 dag (voor-)weeën gehad, gestript, vliezen gebroken, veel in bad of onder de douche gezeten. Uiteindelijk toch naar het ziekenhuis onder begeleiding van de verloskundige. Toch onder begeleiding van de gynaecoloog omdat de weeën afzwakte. Een ruggeprik gehad. Koorts gekregen, met spoed persen, ontlasting in vruchtwater en uiteindelijk met vacuümpomp is onze dochter geboren. Maar ik zou het zo weer doen. Kon de hele tijd rustig en in mijn bubbel blijven. Nu 25 weken zwanger van de 2e. Ben erg benieuwd naar mijn volgende bevalling.[/quote]
 
Ik ben morgen 25 weken zwanger van de tweede en ben ook erg benieuwd hoe deze bevalling gaat zijn.
 
Klinkt wel alsof het een heftige bevalling was, heel knap dat je zo rustig bent gebleven!
 
Wat bijzonder om al die verschillende verhalen te lezen. Mijn bevalling duurde 60 min.. Mijn derde kindje was na 3 keer strippen op 41.5 nog steeds niet van plan om te komen. Mijn laatste kans op een thuisbevalling was het breken van mijn vliezen door de verloskundige. 5 min voor ze aanbelde, sprong de waterleiding in de gang en lag er een enorme plas water. Geen enkele loodgieter was beschikbaar (het was al na 18u). Uiteindelijk is mijn schoonvader gekomen, die woont een uur bij ons vandaan. De verloskundige zou terug komen als t opgelost was, want ja bevallen zonder water is niet handig.. Ondertussen stond de inleiding al gepland voor de volgende ochtend in het ziekenhuis, maar dat wilde ik niet!! Gelukkig was het gemaakt, de verloskundige was terug om 20.30. Ze heeft om 20.45 mijn vliezen gebroken. Binnen 5 min kreeg ik weeën die steeds heftiger werden. Om 21.45 is ze geboren! De gebarsten snelkoppeling hebben we bewaard en smelten we een trouwring van mocht ze ooit gaan trouwen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan