man weet niet wat hij wil

Hoi, ik ben hier nieuw zal wat over me vertellen. ben 10 jaar samen met mijn man waarvan 1 jaar getrouwd. we hebben besloten om na al die jaren samen. voor het echte werk te gaan vrijen. echter heb iknu mijn twijfels mijn man verzint elke keer weer iets zodat hij sommige dingen niet mee hoeft te maken of dat het niet mag enzo. ik moet deze week mijn spiraal gaan verwijderen en vroeg of hij mee ging zoals voorheen afgesproken meneer zegt kei hard nee! dat gaat mij niks aan ik ga echt niet voor ieder wisse wasje naar de arts met je de hele gebeuren door. koop niet te veel spulen voor kind kind groeit ook wel zonder! (het is mijn eerste en zijn derde)dat weet ik zel fook wel ,maar ik heb zoveel dromen over mijn kindje heb zolang gewacht op hem omdat wilde dat de 2 andere kinderen ouder waren (18 + 12) na zolang wachten kan ik me moeiloijk inhouden en niks komen. HELP!!! wat moet ik doen mijn moeder zegt dat ik me niks van moet aantrekken en dat hij wel bijtrekt ,maar ik heb echt twijfels daarover. denk dat ik er echt alleen voor zal gaan staan.

help me begrijpen wat gande is en beslissing te maken. bedankt,
Meomi
 
Hai

Ik zou toch maar eens goed gaan praten wat hij nou wil.
Jij heb al zo lang gedult moeten hebben voor hem.

Praten meer advies kan ik je niet geven

Veel Succes

Groetjes Angela
 
Hoi Angela,

bedankt voor je reactie. Ik praat zoveel hij is de gene die niet praat ,maar mij gewoon negeert en vanalles verzint om zijn eigen zin door te drijven. Ik heb mijn beslissing maar gemaakt als hij wel of niet mee wil laat ik het verwijderen en ga alleen voor mijn kind. ben nu 27 (hij 40)en heb altijd gezegd dat ik voor 30ste een kindje wil.
Misschien is het zoniet het beste ,maar Idd na zolang wachten heb ik nu het recht om beslising maar zelf te nemen. En belangrijkste is ik twijfel niet over mijn kindje ,maar over zijn willen. hmmmm... ach weet je mijn moeder heeft 2 kinderen alleen opgevoed en we doen het beide goed. Waarom zou ik het niet kunnen. Toch???
Dit betekend wel dat ik weer een droom moet laten vervliegen door hem,maar goed als ik blijf dromen zal ik nooit een kindje hebben.

Ontzettend bedankt voor je reactie
groetjes,Meomi
 
ha meid,

Ik zou niet zomaar het recht in handen nemen en zwanger worden zonder dat je zeker weet dat hij er achter staat. Hoe graag je het ook wilt, je hebt elkaar zo hard nodig straks als de baby er is en dan wordt je alleen maar ongelukkig als je man je niet steunt. Als hij geen kinderen wil en jij wel dan kun je drie dingen doen:

* accepteren dat er nooit een kindje komt.
* hem constant proberen over te halen, wat mij vreselijk lijkt. en hopen dat ie er toch een keer klaar voor is... (maar of dat moment dan komt?????)
* breken met je partner en een partner zoeken die wel en kinderwens heeft.

Lekker nuchter komt dit over, maar is totaal niet zo bedoeld. Maar zoek uit wat hij echt wil. je kunt een ander niet dwingen open te staan voor een nieuw kindje en helemaal niet voor het feit van plotseling toch zwanger zijn. Het moet een bewuste keus zijn.
 
ik zal je mijn verhaal vertellen...misschien dat je daar iets aan hebt.

Mijn vriend en ik zijn 12 jaar samen en hij wilde nooit kinderen. Ik ben nu 30 en wilde perse een kindje. Ik heb met hem gepraat en gezegd wat ik wilde en geen leven zonder een kindje wilde.

We hadden besloten uit elkaar te gaan om deze reden. Na deze beslissing is hij pas echt gaan nadenken en is hij erachter gekomen dat een kindje toch wel erg leuk zou zijn. Nu zijn we inmiddels al 5 maanden aan het proberen.

In het begin mocht ik er niet over praten en wilde hij niks over zwanger worden horen, waardoor ik ook ging twijfelen. Ik wilde absoluut geen kind bij iemand waarvan ik niet zeker wist of hij het wel echt wilde. Ik ben bewust dingen over zwanger worden blijven zeggen...kijken of hij anders zou gaan reageren. En ja hoor...nu heeft hij het er zelfs vaker over dan ik en vind hij het allemaal helemaal geweldig. Ik wil niet zeggen dat het bij jou ook zo zou zijn, maar mijn vriend had gewoon tijd nodig eraan te wennen....mannen zijn daar anders in dan vrouwen.

Geef hem wat tijd te kunnen wennen aan het idee en vertel hem steeds weer duidelijk hoe belangrijk dit voor jou is.

Blijft hij zo raar doen, zou ik toch eens overwegen of dit wel een juiste keuze met hem is. Een kindje krijg je samen en daar moet je samen aan werken en je samen lekker bij voelen.

Vertel hem niet alleen wat je wilt en niet wilt....maar ook waarom en hoe jij je daabij voelt en zijn steun en liefde nodig hebt bij alles wat je nu door zal gaan maken.

Proberen zwanger te worden is niet altijd even makkelijk....je hebt momenten dat je het niet meer ziet zitten als je toch ongesteld word....je hebt dan iemand nodig die je verteld dat het wel goed zal komen....en als het wel snel lukt, wil je de blijdschap kunnen delen met iemand die net zo blij is als jij.

Meis....volg je gevoel en laat hem je gevoel weten en doe niks waar je misschien dood ongelukkig van zal worden.

Heel veel sterkte met alles
 
je zegt dat jullie al hadden besloten om voor een kindje te gaan. Misschien ziet hij het gewoon niet zo zitten om mee te gaan naar de dokter... Er zijn ook mannen die wel boodschappen willen doen, maar geen tampons willen kopen... (Alsof iemand denkt dat HIJ dat gaat gebruiken... hahaha) Tja, of hij heeft twijfels...

Meid, ik snap heel goed je gevoel. Ik hoopte altijd rond mijn 26e moeder te worden, maar mijn toenmalige vriend had al een kind en wilde nog niet een kindje erbij. Ik heb gewacht... Na 8 jaar had hij een andere vrouw zwanger gemaakt en bleef ik zonder kerel en zonder kind weer alleen. Nu ben ik 36, zit weer in een "vage relatie" en ben nog steeds kinderloos en best af en toe wanhopig, want de klok tikt door. Mijn geduld met die kerels kan me nu wel eens heeeeeel duur komen te staan. Denk goed na wat je wil en handel!!!

Succes,
Delmira
 
oh... Ik wil hier overigens niet mee zeggen dat JOUW man vreemd gaat hoor!!! Maar wel dat je je eigen plan moet trekken. Daarin mag je best ook naar zijn wensen luisteren, maar bedenk je heel goed wat de eventuele consequenties zijn!!!
 
Hoi bloempje,
bedankt voor je reactie. begrijp me niet verkeerd. Hij wil graag hij is de gene die vroeg of ik er klaar voor was en als mijn antwoord ja zou zijn we ervoor zouden gaan. dus het is niet dat hij geen kindje wil nu. hij wil wel ,maar nu het erop kom wil hij niet alles meemaken terwijl hij dit mij heeft beloofd.
de keuzes die je mij geeft zijn best rigoreus. ik hou ontzettend veel van hem en hij van mij en we willen graag en kindje samen. ik dwing hem niet dat is het helemaal niet. nu zwanger raken zou geen verassing zijn of iets wat ik hem toe dwing. En sowieso mocht het zo lopen dat ons huwelijk op de klippen loopt hierdoor.hmm dan was hij toch niet degene voor mij. en een kindje in mijn eentje opvoeden is moeilijk maar niet onmogelijk.
maar nogmaals bedankt voor je reactie.
groetjes,Meomi
 
Terug
Bovenaan