Man wil niet mee naar de gyn...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Hier ben ik ook weer eens. Ik weet niet of jullie me nog kennen, maar ik ben onverwachts zwanger geworden van ons derde kindje.

Naar lang wikken en wegen hebben we besloten om ons kindje te houden. Ik ben hier erg blij mee en mijn man vertelt het tegen iedereen in geuren en kleuren.

Maar nu het volgende... Ik ben twee weken geleden voor het eerst naar de gyn geweest voor een inwendige echo. Gelukkig was alles goed. Maar mijn man is niet meegeweest. Reden was dat hij het te druk heeft op zijn werk... Nou vind ik dat je daar dan maar tijd voor moet maken. Je hebt toch prioriteiten?? Maargoed, naar die eerste afspraak ben ik dus alleen gegaan.

Nu moet ik vrijdag weer naar de gyn voor een echo en ik vroeg gisteravond aan hem of hij dan wel meegaat (het staat immers al 2 weken in zijn agenda) en hij zegt gewoon weer nee!! Weer te druk! Dat bestaat toch niet??? En op de vraag of hij ook niet zou meegaan als het ons eerste kindje zou zijn of dat dit kindje minder speciaal is voor hem krijg ik geen antwoord.

Ik vertelde hem gister tussen mijn tranen door dat het me erg verdrietig maakt en dat hij me er heel erg mee kwetst, maar hij toont (weer) geen emotie.

Ik weet niet meer wat ik ermee aan moet hoor.

Zijn er nog meer vrouwen wiens man het niet zo nodig vindt om mee te gaan naar de controles??

Gr. van een moeder van twee (9 weken zw van nr 3!!)
 
Hoi moeder van twee,

ik herinner me je nog wel. Vooral de enorme hoeveelheid reacties op jou bericht staan me nog bij. Wat fijn dat je man nu zo trots naar de buitenwereld is. Ik kan me heel goed voorstellen dat je wilt dat hij dat ook naar jou zou tonen door met je mee te gaan naar de gynaecoloog. Het blijft tenslotte altijd heel spannend.  Als alles er met de baby goed uitziet wil je dat toch samen delen! Mocht er onverhoopt iets gevonden worden wat niet helemaal goed is dan heb je hem helemaal hard nodig. Ik hoop dat je hem toch nog mee kan krijgen.

veel liefs en een hele fijne zwangerschap ...
 
Wat ontzettend sneu voor je dat je man niet mee wil/kan.
Mijn partner is altijd overal bijgeweest, ieder bezoek aan de verloskundige, iedere echo, iedere keer dat ik aan de ctg moest.
Het is toch iets bijzonders.
Hopelijk draait hij bij.

Groetjes Sharon
 
Ik heb er zelf helaas geen ervaring mee, mijn man wil OVERAL mee naar toe en is zwaar teleurgesteld dat het niet altijd gaat met zijn werk.

Wat ik vooral erg voor je vind, is dat je het hebt proberen te bespreken en dat je hem letterlijk hebt gezegd hoe je je voelt, en dat hij daar blijkbaar NIETS mee doet!! Het klinkt alsof hij zich afsluit... heb je enig idee waarom?
Mijn advies zou in ieder geval zijn: geef niet op en blijf er over praten! De zwangerschap duurt nog te lang (met alle controles etc!) om het zomaar te accepteren, vind ik. Blijf het ter sprake brengen, hij zal toch een keer echt moeten reageren?

Hou je taai en veel sterkte!!
En gefeliciteerd met de kleine natuurlijk...

Groetjes,
Karin (40+6)
 
Hoi iedereen,

Bedankt voor jullie snelle reacties. Bij de eerste en de tweede is hij bij alle controles meegeweest. Ik ben dit dan ook echt niet gewend en had dit absoluut niet verwacht. Kijk, dat het een keertje voorkomt, oké. Maar twee keer achter elkaar.......... pfffff.

Weet je wat het is. Ik word er zo moe van elke keer weer alles uit hem te moeten trekken... Het kost me zoveel energie. En ik weet echt wel dat hij van me houdt, dat is het niet. Pffffffff, ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ben er een beetje klaar mee.

Wanneer je vrouwtje toch echt huilt van verdriet en zegt tegen je waarom ze zo verdrietig is, dan moet dat toch wat met je doen?? Dan draai je je toch niet om en ga je lekker slapen??!!

 
Ik hoop het, maar ik heb een gevoel dat het nog wel een aantal dagen kan duren...
Ben wachten beu... Maar bedankt!

En echt doen hoor, blijf er over praten! Desnoods tot hij er helemaal gek van wordt, dan zal-ie toch echt moeten reageren, in plaats van zich omdraaien om te gaan slapen (hoe bot en irritant kan een man worden....).

Karin
 
Hoi moeder van twee,

Fijn om te horen dat jullie een beslissing hebben kunnen nemen. Maar wel vervelend dat je man niet mee wil naar de controles.

Als ik het zo hoor is je man nog bezig met het verwerken van het idee dat jullie straks weer een kindje krijgen. En ondanks dat hij er blij mee lijkt te zijn (want hij vertelt het iedereen) houdt 'ie zich afzijdig.

Misschien weet hij zelf niet zo goed wat hij met de situatie aan moet, emotioneel gezien. Of maakt hij zich zorgen over hoe het straks moet en zijn de controles te confronterend, maakt het dat alles te écht. Ik gok ook maar wat hoor, maar ik kan me er iets bij voorstellen. De enige die weet hoe het zit is hij. Het zou alleen erg fijn zijn als hij jou zou vertellen wat hem dwars zit, maar ja, de meeste mannen zijn helaas niet zulke praters.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je man nog gaan bijdraaien.

Groetjes, Marisa
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan