Man wil niet mee naar de gyn...

Hoi moeder van twee,
Ook ik heb een man die zelden meegaat, maar bij mij is het toch anders want mijn man is bij voorgaande zwangerschappen ook zelden meegeweest, zelfs bij de eerste.
Ik heb er zelf niet zo'n last van. Heb geaccepteerd dat het voor hem pas echt voelt als het kindje geboren is en dan is hij de beste papa die er is. Bij hem is het omdat hij het nog niet voelt, heeft hij er niet zo'n band mee.
Bij jou vind ik echter iets anders, omdat er zo'n verschil is met je andere zwangerschappen. Kan me voorstellen dat je het heel vervelend vind en dat het je kwetst. Alsof dit kindje inderdaad minder belangrijk is, zo voelt dat dan! Maar misschien heeft de voorgaande schrijfster een goed punt. Misschien moet hij er emotioneel nog aan wennen dat het een gezin van 5 wordt ipv. vier.
Als ik jou was zou ik het even een weekje op zijn beloop laten en er daarna toch echt over proberen te praten: dat het je kwetst en dat je er heel verdrietig van wordt en dat je hem ook bij deze zwangerschap nodig hebt.
Succes
Ivy
 
Als het zo is dat hij aan het idee moet wennen dat er nog een kindje aankomt (en dat is vast en zeker zo hoor, want ik moet zelf ook nog steeds heel erg aan het idee wennen), dan kan ik het niet uitstaan dat hij tegen de rest van de wereld doet alsof er niks aan de hand is. Ik bedoel, zeg het dan nog tegen niemand. Ik wilde het juist nog even stil houden, omdat ik het zelf nog niet eens geloofde. Maarjah... Ik was ook wel weer blij dat hij het tegen de mensen vertelde, omdat ik dat als een teken zag dat hij het geaccepteerd heeft.

En het feit dat ik het ook nog niet helemaal besef en kan geloven wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet naar de controles ga. We zijn samen zwanger, ik niet alleen. Ik vind het echt niet erg als hij een keer niet meekan. Maar hij biedt zijn excuses niet aan voor het feit dat hij niet mee kan (wil) en vraagt ook niet hoe ik me daaronder voel. Hij vraagt niet of ik het erg vind om alleen te gaan.
Laat staan dat hij erbij nadenkt hoe het is om met een kind van drie en een kind van 16 maanden alleen naar de gyn te moeten gaan. Zonder auto. Ik zie me al liggen op die stoel met de gel op mijn buik, terwijl mn zoontje van 16 maanden aan alle draadjes loopt te  trekken.................

Ik kan mn kinderen ook nergens heen brengen, want mijn familie woont 65 kilometer verderop.

Mannen, soms kun je ze wel iets aandoen.................
 
hoi moeder van twee!

vroeg me al af hoe het met je ging. Mijn man ging bij de eerste alleen de eerste keer mee naar het ziekenhuis en tegen het einde een keer. Tussendoor had hij ook 'toevallig' vergeten vrij te vragen op zijn werk. Bij de tweede ging hij wel elke keer mee. Ik denk dat hij het allemaal vrij eng vond de eerste keer en een beetje in ontkenning was. Nu is het voor je man de derde keer, en kan hij het dus niet onbekend/eng vinden, maar misschien zit hij toch nog in de ontkenningsfase omdat hij nog moet wennen? Maar dan is het wel vreemd dat hij er zoveel over praat met derden, dat is niet bepaald ontkennen. Hmm. Misschien moet je gewoon elke keer een vriendin of zus of je moeder meevragen, en hem niet eens meer vertellen wanneer je weer heen moet. Als hij er dan eens naar vraagt, zeg je dat je zus/moeder/vriendin weer mee is geweest, en dan wil hij misschien toch op het volgende bezoek mee. 'reversed psychology', wie weet werkt het. En als het niet werkt, heb je toch iemand bij je op die bezoeken waar je wat aan hebt.

liefs Danielle
 
Ben ik weer, heb even de andere reacties gelezen. Die man van jou heeft helemaal geen inlevingsgevoel in een zwangerschap, heeft het al twee keer eerder gezien en neemt aan dat het nu vanzelfsprekend is en hij er niets meer mee hoeft te doen. Voor hem is het gewoon vrij abstract tot het kindje er is omdat hij niks voelt. En dat komt dubbel hard aan als je zwanger bent en de hormonen gieren door je lijf. Wel vervelend, maar ik denk dat je met praten en huilen bij hem weinig bereikt, hij denkt alleen maar 'daar zijn de hormoontjes weer. Laat maar gaan, ik negeer het gewoon dan gaat het vast snel over.' Misschien heb ik het wel helemaal verkeerd hier hoor, in dat geval sorry, en in elk geval sterkte met de situatie.
 
Hoi Moeder van twee,

Mijn man gaat ook niet altijd mee, ook ivm werk. Maar hij is verder wel enthousiast en dat is het belangrijkste. Daarbij kan ik nu anderen mee nemen (zus moeder schoonmoeder enz.)

groetjes Mariska

 
Mijn vriend gaat ook alleen mee als ie vakantie heeft en gelukkig was de 20 weken echo 's avonds zodat ie geen keus had hihi...
Nee hoor, hij baalt er wel van maar het is niet anders, gelukkig heb ik tijdens mijn bezoeken (bij de VK en thuis) de steun van mijn dochter die morgen 3 wordt...en de hele dag thuis Verloskundige speelt (met de scanner van haar speelgoedkassa en voelend met haar handjes hoe de baby ligt...erg grappig)

Yvonne
 
Hallo,
Mijn man is wel meegeweest naar de 1e echo en de combinatietest en zal ook meegaan naar de 20 weken echo, maar voor de rest gaat hij niet mee naar de controles. Dit heeft hij in de vorige 2 zwangerschappen ook niet gedaan. Ik moet ook eerlijk zeggen dat de controles barweinig voorstellen en meestal sta ik na 5 min al weer buiten. Ik vind het onnodig om met z'n tweeen hierop vrij te moeten nemen evt of opvang te regelen.
Groetjes, Yoeke
 
hoi mama van twee,

misschien maakt je man zich wel druk over hoe het allemaal moet gaan!!
Sommige mannen kunnen zich erg druk maken over de toekomst, financieel gezien..
de man is meestal toch de hoofd kostwinner en kan me voorstellen dat hij er wat spanning over heeft!!! echt waar, mannen kunnen zich over heel andere dingen druk maken..
probeer er maar naar te vragen (of gooi het over de andere boeg en zeg dat jij je daar zorgen over maakt??)
hij zal vast we bij draaien??
succes !!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan