hoi meiden,
ik vind het ontzettend lief dat jullie vragen hoe het met me gaat.
het gaat hier maar matigjes...
heb er wel over gesproken met mijn man en therapeut.
maar zit gewoon met heel veel dingen niet lekker in mijn velletje.
ik ben een thuismoeder en vond het voorheen altijd heerlijk maar voel me de laatste tijd toch een beetje 'thuiszitten', mede doordag je op verjaardagen nergens over mee kan praten omdat je niet meer werkt, en de vrienden vriendinnen meeste familie hebben geen kids dus die vragen daar eigenlijk niet naar, en daar dus maar een beetje zit.
en zou wel weer wat graag willen doen, om het geld verdienen omdat we gewoon krap zitten en mn man toch (uit bezorgdheid en verantwoordelijkheid, want hij is echt NIET gierig!) een beetje zeurt over mn uitgaven.
ik vind het ook wel logisch, we moeten het met 1 salaris redden.
Maar sinds mn zwangerschap was ik veel aangekomen en kon ik niets geen kleren meer aan, ik had toen maatje 42 gekregen in plaats de 38 die ik altijd had.
toen ben ik het afgelopen jaar weer wat afgevallen en die kleren 42 slobberen om het lijf en zit nu rond maatje 40, dit zit mooi.
kleding maatje 42 had ik 3 stelletjes waar ik het altijd mee gedaan heb.
Nu heb ik ook weer 2 nieuwe stelletjes maat 40 gekocht, waar we toch een beetje heibel over gehad hebben omdat hij het te duur vond.
(heb het bij de sting en miss etam gekocht)
Als alles zo slobbert en niet meer zit en hangt aan alle kanten, voel je jezelf al helemaal niet meer lekker als je de deur uit moet, of naar een verjaardag waar iedereen op en top zit (heb best een dikke kak familie)
hij snapt het niet, hij zegt trek je er niks van aan, maar hun zijn niet het probleem maar mijn eigen ikje.
Verder omdat ik de hele dag thuis zit, ben ik toch wel in de middagen lekker aan het fröbelen, en hobbyen, en heb ook wel geld uitgegeven aan hobby spullen...
zo is het iedere keer wel weer wat, en wat je ook wilt doen, alles kost geld!
en daar word ik dan weer moedeloos van.
verder zit mn zoontje echt .op het ogenblik in zo een fase, dat ie constant achter je aan komt, en als hij je maar even niet ziet, is het huilen.
snachts komt ie' weer en is moeilijk weer in slaap te krijgen, en ik ga er altijd uit want ik ben thuis en mn man die werkt fulltime.
dus eigenlijk alles bij elkaar; zit gewoon niet lekker in mijn velletje, ben door de gebroken nachten ontzettend moe en voel me om alles iedere week weer aan kant te krijgen een poetsjuf, en voel me niet meer een mooie sportieve / goed uitziende vrouw van 23.
In ieder geval wel heel lief dat jullie er naar vragen...
liefs marina
