Mijn vriend heeft geen kinderwens

Bedankt voor jullie reacties, meerdere dingen geprobeerd over te hebben. Ik kan mij op dit moment het meeste vinden in MariekeSep. Ik kijk heel negatief naar hem en we hebben veel discussies. Niet eens om alleen de kinderwens. In een paar weken is er veel veranderd. De buien tussen ons gaan van gelukkig naar veel discussies en soms denk ik wel eens. Is de koek op? Dit speelt natuurlijk al wel langer dan een paar weken. En een kind is dan zeker geen oplossing. Maar ik wil er graag aan werken met bijvoorbeeld therapie, wij komen uit een moeilijke periode met beide een burnout en hij is klaar met die thearpie zegt die. Alleen ik denk dan weer heeft hij dat niet voor ons over. 
 
Waarom zo hard van stapel? Jullie zijn 27 en 32, prima leeftijden om aan kinderen te beginnen maar ook prima leeftijden om nog even te wachten. Over 2 jaar ben je als het goed is nog net zo vruchtbaar hoor.
Heb je hem gevraagd wanneer hij wel kinderen zou willen, hoe hij dit allemaal voor zich ziet? Ik lees eigenlijk alleen maar wat jij wil. Natuurlijk moet hij zich bewust zijn van jouw beperkte houdbaarheidsdatum en mag hij je niet aan het lijntje houden, maar kinderen krijg je wel samen.
Ik snap heel goed dat als jullie beiden uit een turbulente situatie komen waarin jullie niet lekker in je vel zaten, je vriend nog even wil wachten. Ik kan me heel goed voorstellen dat het ouderschap nu even niet de hoogste prioriteit heeft bij hem. Zorg er eerst maar eens voor dat jullie beiden een jaar of wat stabiel zijn. Grote kans dat hij er veel meer voor open staat.
 
 
Oh ja, en met alle discussies en onenigheid tussen jullie is die kinderwens niet bepaald het grootste probleem. Als je je afvraagt of de koek op is, moet je daar eerst eens kritisch naar gaan kijken. Zorg alsjeblieft dat jullie eerst op één lijn komen in jullie relatie. Dan pas aan kinderen denken.
 
Ik ben het eens met Noelle. Als je relatie niet fijn loopt maakt een kindje het niet beter. Mijn vriend en ik hebben een half jaar geleden voor de keuze gestaan, stoppen of gaan we er keihard voor? We hadden zoveel meegemaakt dat we elkaar aan het verliezen waren, en kijk nu eens! 
Waarom ga je niet eerst aan de slag met je relatie, ik weet bijna zeker dat hij daarna vanzelf een kindje wil
 
Ik snap wel dat je graag wil weten hoe hij erover denkt. Wil hij nu nog geen kinderen of ziet hij zichzelf uberhaubt niet met kinderen. Hier zit wel een groot verschil in en jij hebt het recht op eerlijkheid hierover zodat jij ook de keus hebt wat je wil met de relatie. Nu ben je nog jong en kun je nog alle kanten op. Je kunt iemand geen kinderwens opdringen, maar andersom kun je die ook niemand ontzeggen. 
 
[quote quote=10245390]Ik snap wel dat je graag wil weten hoe hij erover denkt. Wil hij nu nog geen kinderen of ziet hij zichzelf uberhaubt niet met kinderen. Hier zit wel een groot verschil in en jij hebt het recht op eerlijkheid hierover zodat jij ook de keus hebt wat je wil met de relatie. Nu ben je nog jong en kun je nog alle kanten op. Je kunt iemand geen kinderwens opdringen, maar andersom kun je die ook niemand ontzeggen.[/quote]
 
"Ik weet het niet" is ook een antwoord hè. En een kinderwens kun je iemand niet ontzeggen. Je bepaalt altijd zelf nog wat je doet als jouw partner geen kinderen wil.
 
Persoonlijk vind ik, ik weet het niet geen antwoord. Na 8 jaar samen en beide een volwassen leeftijd te hebben vind ik dat je moet weten waar je aan toe bent, een antwoord waar je iets mee kan. Ik begrijp uit dit verhaal dat hij wel zou willen maar er bindingsangst is? 
Ik weet het niet kan ook nog 5 jaar duren... vaak zegt iemand het toch omdat er te veel in zn hoofd omgaat. Er is geen ruimte om echt te denken wat ze ervan vinden. Maar dit is hoe ik het persoonlijk zie
 
Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ik heb hem uiteindelijk voor de keuze gesteld omdat de keuze geen kinderen voor mijzelf echt niet goed voelde. Kwam steeds meer met mezelf en onze relatie in de knoop. Wilde mezelf in de toekomst niets zelf kunnen verwijten. 
Hier ook een hele tijd/jaren met elkaar gesproken over wel of geen kinderen. Uiteindelijk een paar keer geprobeerd maar merkte ook bij hem de twijfel. Hij was vooral bang voor de grote verantwoordelijkheid en minder tijd voor hemzelf. Na een tijd kon ik mijn gevoel niet meer negeren. Ik heb hem, met pijn in mijn hart, voor een deadline gesteld. 
Het zijn zo’n lastige en emotionele gesprekken en beslissingen maar moeten voor beiden besproken worden. Alleen dan kom je er zelf en/of samen uit. Geef elkaar tijd en ruimte. Hoop voor je dat dit weer een stap nader tot elkaar is omdat onze relatie ook heel goed is. Maar door het open en herhaaldelijk alle opties, angsten en twijfels te bespreken hebben we beiden voor elkaar en onze sterke en goede relatie gekozen en hebben nu een geweldige, relaxe en vrolijke meid. We zijn er beiden trots op en elkaar. Dit en de lastige periode sterkt alleen maar meer onze relatie. 
Na verschillende gesprekken en nog wat tijd hebben we samen voor een kindje gekozen. Gelukkig is het ons gegeven en hebben we een mooie dochter van bijna 8 maanden. Al zijn twijfels zijn weg. 

Mijn advies is om elkaars gevoel te bespreken en eerlijk naar jezelf te zijn. Uiteindelijk moet je een keuze maken. 
Sterkte. 
 
Terug
Bovenaan