mijn vriend wil dat ik abortus doe maar ik niet

[OomenM]

Als mijn vriend zo had gereageerd was ik toch wel even goed bij mezelf te rade gegaan over bij hem blijven, hoe moeilijk ook .. want als hij je nu zo in de steek kan laten, wie zegt dat hij dat niet alsnog doet na de abortus, bv als jij het moeilijk blijkt te hebben daarna? Hij klinkt als t type dat bij je blijft zolang er geen crisis is ?
Maar goed, terug naar het originele topic. Mijn advies is om een enkel moment alles te vergeten, je vriend, je omgeving, alles. Hoe sta je dan tegenover je baby? Besef heel goed dat die twijfels die je nu hebt niet in 1 klap weg zullen zijn als je de baby weg laat halen. Er zijn zat vrouwen die hun leven lang aan hun baby blijven denken. Kun je dat dan wel aan? En er zijn ook zat alleenstaande moeders die achteraf zeggen dat ze precies hetzelfde hadden gedaan als ze de keuze opnieuw moesten maken.
Wij kunnen je niet zeggen wat je moet doen, helaas. Maar ik adviseer je wel heel sterk om te doen wat JIJ wilt, want mentaal doet die keuze ook wel wat met je, maakt niet uit wat je kiest, terwijl papa lief die last niet hoeft te dragen. Dus kies waar jij zelf achter staat.

 

[Nori]

Enkele weken geleden was hier een vrouw op het forum, die in eenzelfde situatie zat als waar jij nu in zit. Uiteindelijk heeft zij gekozen voor een abortus, maar heeft de wereld aan spijt gekregen. Haar relatie is alsnog ten einde gekomen; ze kon het hem niet vergeven.  Het hele topic lees je hier terug;   
 
https://www.oudersvannu.nl/forums/onderwerp/ongepland-zwanger-4/
 
  Denk goed na voor je iets doet. En volg je eigen gevoel, niet die van je vriend.
 
  Mijn mening is overigens; als een man beweert er niet te zullen zijn voor zijn kind en moeder van zijn kind, dan is die man nog geen blik waardig. Weg met hem....

 

[Gebruiker10339850]

Ik kan hier maar 1 ding op zeggen en dat is luister naar jezelf en naar wat jij wilt!
Ik denk echt dat je inderdaad zoals al eerder benoemd jezelf moet afvragen of dit uberhaupt wel een man is waar jij gelukkig van wordt. Als hij dit zo makkelijk tegen je kan zeggen na 4 jaar.
ik denk dat wanneer jij het weghaalt de kans redelijk aanwezig is dat jullie relatie alsnog stuk loopt omdat je nu toch kanten van elkaar ziet die je eerder nog niet hebt gezien..
het ergste wat er op dit moment kan gebeuren is een man die bij je weggaat maar er zijn zoveel vrouwen die het in hun eentje doen zonder partner, financieel komt dat echt wel goed! Dat het kindje genoeg liefde en aandacht van jou (en eventueel nog familie/vrienden etc.) krijgt, staat op nummer 1.
je bent nog zo jong, je hebt echt nog genoeg tijd om een leuker persoon te vinden waar jij gelukkig mee kunt worden al had jij dit vast anders voor ogen gehad!
ik ben zelf 20 nu en heb vorig jaar hetzelfde meegemaakt, dat is uiteindelijk gelopen in een miskraam maar heb toen ook echt voor mezelf gekozen, hoe moeilijk dat ook was! Ik ben nu weer zwanger en als je behoefte hebt aan advies/contact, kan je me altijd een berichtje sturen!
maar nogmaals het belangrijkste: luister naar jouzelf en naar jou hart, het zit in jou buik, jullie hebben er beide voor gezorgd dat dit heeft kunnen gebeuren en niemand heeft het recht om voor jou te bepalen dat je het weg moet laten halen. Zo iemand is het echt niet waard

 

[Gebruiker10409817]

Hoi hoi,
heel fijn om te weten dat er mensen zijn die mij begrijpen, ik voel me op het moment best alleen omdat mijn familie en vriend maar 1 keuze zien. hij heeft nu wel gezegd dat als ik het echt zou willen houden dat hij niet weggaat en alles eraan zou doen om ervoor te zorgen dat het financieel lukt maar hij zegt wel ongelukkig te gaan worden omdat hij er nog niet klaar voor is en dit niet het juiste moment is. daardoor voel ik me ook onwijs schuldig omdat ik hem niet ongelukkig wil maken. hij blijft aandringen dat abortus de beste keuze is en dat is op het moment de enige optie die ik zie om gezeik met familie en hem te voorkomen maar dat is alles behalve wat ik wil... 
 

 

[Gebruiker10317368]

Wat heftig wat je terug schrijft op de reacties dat je vriend blijft doordrammen
asjeblieft luister naar je gevoel
het moederschap is zo mooi te mooi om te missen en weet dat er ook veel vrouwen hier moeite mee hebben dus je gezegend mag zijn dat je dit geschenk krijgt.. of je vriend er nu blij mee is of niet dat is dan pech voor hem als jij het wilt houden hou je het 
Denk goed voor jezelf na of je bij zo iemand wilt blijven.. je bent veel meer waard dan dat jij mag ook je gevoel kwijt en zeggen wat jij er van vind.
je kan net zo goed een kindje alleen opvoeden ja het kan zwaar zijn en het is af en toe pittig dat hebben zeker weten alle mama's wel, maar geloof me het is het waard er zijn zoveel opties tegenwoordig
 
ik hoop dat je de kracht vind en jullie er samen uitkomen 
 
dikke knuffel

 

[Selisse Celie]

Jij bent niet degene die hem ongelukkig maakt. Geloof je in vrije wil en zelfbeschikking? Ik wel. Iedereen is grotendeels zelf verantwoordelijk voor zijn geluk. Ik snap dat hij verdrietig is, misschien zelfs wel even boos. Hij moet zich aanpassen aan een nieuwe situatie. Dat gaat vaak samen met nare emoties. Vaak slijt dat vanzelf.
Dat jij hem met jouw keuze ongelukkig maakt is echt te groot. Hij maakt zichzelf ongelukkig als hij in die negatieve gedachten blijft hangen. Er is nog zoveel uit het leven te halen met kind.

 

[Gebruiker10356337]

Ik raad je aan om hulp te vragen bij de stichting Er is hulp. Google er even naar. Die mensen willen je met alle liefde helpen om zoals jij zelf graag wil, je kindje te kunnen houden. Asjeblieft, bedenk wat een wonder er in jou groeit. Geef jouw kind zijn stem, jouw kind is van jou afhankelijk. Zou je zo'n afhankelijk wezentje dan weg laten halen? Jouw kind kan er toch niks aan doen? Stel dat jij het zelf was? Jouw kindje is een mens. Een mens met recht op leven, net als jijzelf.

 

[Gebruiker10283812]

Eigenlijk zeg je zelf al meerdere keren dat je geen abortus wil laten plegen. Je zegt ook dat je hem niet ongelukkig wil maken, maar andersom doet hij dat eigenlijk wel. Want jij bent pas gelukkig als je t baby’tje houd. Hij houd met jou geen rekening, jij wel met hem. En je voelt je er zelfs schuldig over..
 
Ik vind persoonlijk dat je beter af bent zonder degene. Zoals al eerder hier is gezegd, iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk. Met of zonder je partner. Je komt er altijd sterker uit.
 
Ik heb 2j geleden gekozen voor t alleenstaande ouderschap dmv donatie. Ik vind het, het mooiste wat er is en ook het zwaarste wat er is. Ik heb wel 2 a 3 personen waar ik echt op kan terugvallen maar alsnog draai ik het 80 a 90% in m’n eentje. Ik werk daarbij 28u en krijg gelukkig ook hele fijne tegemoetkomingen van de overheid. Je krijgt zo intens veel liefde van je kleintje, dat is met geen pen te beschrijven. Ik kan niet zeggen dat het voor mij een “roze wolk” was. Ik heb gewoon genoten van de regen, de storm en de zon, met een traan en een lach. Ik had t ook zeker niet willen missen.