miskraam in 7e week

Nog een vraagje voor Jeanette. Je schrijft dat een kennis van je het twee keer achter elkaar heeft meegemaakt, ik ook dus. Maar heeft zij inmiddels wel kinderen??? Alvast bedankt voor je antwoord.

Groetjes Ingrid
 
Hoi
Ja ze had voor de mk al een zoontje en erna kreeg ze een dochter, vrij snel na de tweede mk.
Ik ben wel(ook) bij mijn huisarts geweest, hij is n.l heel geinteresseerd in het verloop na mijn hersteloperatieen begeleidt ons heel persoonlijk.

tot snel, groetjes Jeanette
 
Dus eerst een zoontje, toen 2 miskramen achter elkaar en toen een dochter? Nou er is dus nog hoop voor me.... Wel fijn dat je huisarts zo geïnteresseerd is. Ik heb gelukkig een hele aardige verloskundige, 2 mannen leiden de praktijk. Als ik weer zwanger ben, hopelijk snel, dan krijg ik net zoveel echo's als ik zelf wil, in het begin dan he, om elke keer gerustgesteld te worden, dus dat is wel een prettig idee. Hoop zo dat het de 3e keer goed gaat, weet niet hoe ik het een 3e keer zou moeten verwerken. Sterkte maar weer!

Groetjes Ingrid
 
Hoi Ingrid

Bedankt voor je lieve reactie. Doet me erg goed om er met "ervaringsdeskundigen" over te praten. Schept op de een of andere manier ook een band. Bijzonder dat zulke vreemden toch zo lief voor elkaar zijn. En bijzonder ook dat zo veel vrouwen rond dezelfde tijd het zelfde meemaken.

Het bloeden en vloeien is volgens mij zo goed als over, ga er maar van uit dat het vruchtje dan ook al weg is (baal wel een beetje dat ik dat dan gemist heb). Zal maandag toch maar even de huisarts bellen om te vragen wat ik dan nu moet doen. Of ik bijvoorbeeld nog voor controle moet ofzo...

Jij ook super veel sterkte; lijkt me zo moeilijk om je elke keer weer op te laden voor de volgende zwangerschap, je durft eigenlijk niet meer te genieten. Hopen dat je snel weer zwanger bent en dat het deze keer goed gaat!
Liefs Marianne
 
Hoi Marianne

Heb je al contact gehad met de huisarts? het lijkt mij prettiger om te weten of het vruchtje inderdaad al weg is dmv een echo, zodat je weet waar je aan toe bent.Omdat het vruchtje van jou vermoedlijk net zo groot is als de mijne was denk ik niet dat het ongemerkt verdwenen is.
Ik had wel degelijk meer bloedverlies en behoorlijke kramp op het moment dat mijn baatrmoedermond een stukje openging.
Nu, een week later alweer heb ik soms heel licht nog wat kramp en nog wat rest-rommel .ik voel mij wel al drie dagen heel watterig in mijn hoofd en emotioneel heel vlak.
ikzelf denk dat mijn hormoonspeigel zich weer moet balanceren.

sterkte en liefs van jeanette
 
Hoi Marianne,

Tsja het schept een band omdat je elkaar zo goed begrijpt. Iemand die het nooit heeft meegemaakt, weet gewoon niet hoe ingrijpend het is. Ik dacht daar ook altijd vrij makkelijk over. Had nooit verwacht dat ik me zo rot en verdrietig eronder zou voelen, maar zodra je weet dat je zwanger bent, veranderd er gewoon vanalles in je hoofd en ben je er gewoon dag en nacht mee bezig en opeens is het weer weg, is je leven weer normaal en ben je weer net als ieder ander. Ook al voel je nog geen baby, je weet dat er iets speciaals in je buik zit. Ik heb tot 2x toe gedacht dat ik de komende zomer niet echt op vakantie zou kunnen, de 1ex was ik 31 mei uitgerekend dus we hadden zoiets van, dan blijven we lekker een weekje in Nederland met de kleine. Toen die miskraam. Gelukkig snel zwanger, 2 oktober uitgerekend, dus vliegen zou er niet bij zijn, maar dus weer een miskraam en kan nu dus gewoon weer aan de zomervakantie denken, terwijl ik daar totaal geen zin in heb! Maar goed, ik probeer positief te blijven, maar dat valt me erg zwaar. Maar ik zou, net als Jeanette zegt, toch even laten controleren of alles weg is! Sterkte meid!

Groetjes Ingrid
 
Hoi Jeanette en Ingrid

Bedankt voor jullie reacties, ik kijk elke keer met smart of er weer iemand gereageerd heeft.

Ik heb gister de dokter toch maar even gebeld. Ik moet donderdag voor controle. Moet ochtendurine meenemen, want hij gaat dan nog eens een zwangerschapstest doen (hoe cru...). Ik heb nog gevraagd of ik niet voor een echo moet om te controleren of alles weg was, maar hij redeneerde dat je dan nog wel bloedingen had als er nog resten achtergebleven zijn. Weet niet of ik hier helemaal tevreden mee ben, maar zal eerst donderdag wel afwachten.

Ben ook lichamelijk nog een slappe hap. Deze week toch ook maar thuis gebleven van het werk. Raar hoe het dan toch werkt; je zit bijna een excuus te verzinnen om thuis te blijven, terwijl dit toch een verdomd goede reden is om thuis te blijven. Maar inderdaad andere mensen kunnen niet helemaal inschatten wat je psychisch en lichamelijk meemaakt!

Wij hadden ook allemaal al plannen gemaakt voor de loop van het jaar. Inderdaad niet naar het buitenland, maar we hebben zelfs al een aannemer in de hand gehad voor een kajuit op dak. Want ja, er moest een extra slaapkamer komen....

Maar ja, ook maar proberen positief te denken en hopen dat we snel wel een extra kamer nodig gaan hebben.

Jullie ook heel veel sterkte en succes,
liefs Marianne
 
Hoi Marianne,

Een zwangerschapstest, twijfelt hij misschien of je wel echt een miskraam hebt ofzo?! In ieder geval sterkte donderdag. Joh lekker thuisblijven als het nog niet gaat, het werk gaat wel door hoor, met of zonder jou. Ik ben weer snel gaan werken, voelde me lichamelijk goed en geestelijk, tsja, je moet het weer een plekje geven en dat doe je niet met een week en ook niet met een maand, daar gaat weer een tijd overheen voordat je het verwerkt hebt en verwerken doe je het nooit denk ik, misschien pas als er een kleine is. Nou wij zijn dus ook bezig voor een dakkapel, maar dat laten we gewoon doorgaan. Gek he, dat zo'n korte zwangerschap zo'n impact heeft op je leven en van de ene op de andere minuut is alles weer over, bah, moet er niet te veel bij nadenken want dan word ik verdrietig en boos!

Succes maar weer en weltrusten!

Groetjes Ingrid
 
Terug
Bovenaan