Miskraam in juni 2008 en straks hopelijk weer zwanger!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik ben Jannie, 28 jaar en donderdag 5 juni gehoord dat ik helaas niet bijna 11 weken zwanger was, maar dat ons kindje na 8 weken gestopt was met leven. Nu ben ik aan het wachten op  de miskraam. Zwaar, maar hopelijk komt het een dezer dagen!
Na de miskraam - of evt curretage - willen we weer zsm zwanger worden. Ook omdat je kans groter is vlak na de miskraam.
Al tijdje met oa Marieke en Laura op het forum bij december en januari moeders gezeten maar dat is niet echt de goede plek, dus nu een nieuw forum!

Wie heeft ervaring - tips - of wil even wat kwijt?

Groetjes, Jannie
 
Hoi Jannie,

Wat een rottig nieuws. Ik heb hier zelf ook gezeten want in januari heb ik een mk gehad. Toen we met 10 weken een echo kregen bleek het kindje gestopt te zijn met 7 wkn en 4 dagen. Ik snap hoe je je voelt. Echt rot hoor. bij mij kwam het na het zien van de echo gelijk op gang eigenlijk. Maar ik had er natuurlijk al een aantal weken mee rondelopen (net als jij nu) wat overigens totaal niet erg is! Alleen nu je het weet kan het geestelijk wel zwaar gaan wegen.

Ik hoop dat het snel gaat allemaal en neem de tijd even voor de verwerking he want het hakt er toch wel in zoiets is mijn ervaring.

Veel sterkte en liefs Petra
 
Hoi Jannie,

bedankt dat je het topic hebt geopend!!! Inderdaad beter om hier verder te kletsen!!!
Nou meid heftig hoor je verhaal!!!!! Denk wel aan je zelf!!!! Als je zelf al zegt dat je de hele dag op huilen stond, jezelf voorbij lopen is ook niets!!!!
maar ik snap je ook wel hoor!!!!

zoals ik al zei moet ik echt al mn aandacht houden bij mn werk anders miseen we zo een paar duizend haha en dat kan niet, dus voor mij beter om thuis te zitten. En ik ben ook erg moe, vandaag ook erg veel buikpijn, dus lig dan t liefst lekker in bed...... aleen was me dat ook niet gegeund vanmiddag .... paar keer wakker   gebeld door de telefoon, een keer kwamen ze bloemen   brengen van mn werk, de bloemist dus kon ze aanpakken en weer in bed weer langdurig gebel, we hadden iemand akkoord gegeven dubbel glas te plaatsen kwam die opmeten, ze hadden niets aangekondigd, weer eruit, toen ben ik er maar uit gebleven, straks maar weer vroeg erin!!!

laura hoe gaat het met jou????

Petra, meid jij ook zo'n heftige ervaring!!!!

Hoop dat we het allemaal snel achter ons kunnen laten en opnieuw zwanger mogen worden van een gezond kindje....

Dit was mij eerste zwangerschap, we waren na 4 maanden zwanger, dus best snel.....
Wij gaan er nu ook weer meteen voor!!!!

Fijne avond allemaal!!
marieke



 
Las net op andere discussie dat je nog tot 9 weken na je miskraam een positieve test kan hebben terwijl je misschien niet zwanger bent... Dat is lang! Hoe moeten we dan straks evt testje doen? Op zich waren mijn borsten wel een redelijk betrouwbare zwangerschapstest, maar toch....
Maar is dat echt zo en is dat 9 weken na de miskraam zelf, of 9 weken nadat het niet meer leefde?

Ga even een Mc Flurry halen! (oh erg hoor, ik snoep de hele dag door...boeien...;-))

Greets!
 
Hoi,
6 mei, das nu 6 weken geleden kregen we ook te horen dat het hartje al 2 weken geleden gestopt was.
Kindje was toen 8 weken en ik zou dus iets van 10 weken zijn.
"s middags kreeg ik mijn miskraam.
De verloskundige die er toen bij was heeft ons zo goed begeleid en zei ook "je bent bevallen"!
Ja dat is eigenlijk ook zo maar je kan niks in je armen nemen, onbeschrijvelijk hoe dat is.
Maar ik ben blij dat ik het niet heb laten weghalen want nu hebben we het samen gedaan en gezien.
We hebben het kindje in onze tuin begraven onder een boompje, en er een vlinder van steen opgelegd.
Maar ik snap dat als de miskraam lang op zich laat wachten dat je toch kiest voor curratege.
Ik hoop voor jou dat het nu niet lang meer duurt.
Dit is mijn eerste miskraam maar het hakt er inderdaad erg in en heb er erg veel last van.
Boos, huilerig, ongeduldig en moe.
Heeft tijd nodig.

groetjes Marian
 
Hoi Jannie,

Wat erg voor je en ik wens je veel sterkte toe! Dit is een hele zware tijd waar je helaas doorheen moet; niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk!
Ik heb zelf sinds begin vorige jaar 3x een mk gehad en 4 jaar geleden ook één. Eén keer via curritage. Daar was ik  het snelste van opgeknapt. Want dan wordt de baarmoeder goed schoongemaakt. Bij de laatste keer in november kreeg ik drie maanden later tijdens een ongi heel erg buikkrampen en toen kwam er nog wat uit. Dus bespreek goed met de arts wat voor jou het beste is.
Mijn langste zwangerschap was 4 maanden. Vorige jaar juli ben ik het laatst op dit forum geweest. Ik wilde niets meer horen over zwangerschappen en zo. Ondanks alles zijn we heel onbevangen gebleven. En... tot mijn verbazing weet ik sinds vandaag dat ik weer zwanger ben. Ik voel dat het goed   is, ben weer helemaal hersteld van alle ellende van vorige jaar. Natuurlijk blijft het spannend en zal ik pas echt blij zijn als de eerste 4 maanden om zijn.
Het klopt dat je na een mk weer snel in verwachting kunt raken. Bij mij zat er twee maanden tussen. Wel moet je goed bedenken of je het lichamelijk weer aankunt. Dat heeft mij  7 maanden gekost!
Veel sterkte en praat het vooral van je af! Vertel aan iedereen wat je doormaakt en hoe je je voelt! Tetsia
 
Geweldig Jannie, je bent al een nieuw topic gestart! Was er vanavond niet,  uit eten met een vriendin. Heerlijk er  over kunnen praten en zo. Kan met m'n man ook wel hoor, maar vrouwen begrijpen dit toch beter .
Voel me toch wel een beetje schuldig dat ik  wel lekker uit eten ga, en niet werk, maar goed, iedereen zegt dat ik aan mezelf moet denken en dat doe ik dan maar.
Bovendien weet ik ook niet of ik momenteel zo aardig kan zijn voor mijn klanten (werk bij uitkeringsinstantie). Sommigen kunnen zo miepen over niks . Al kan ik met de meesten wel goed overweg hoor!!
Waar werk jij Jannie?

Dus Jannie, jij was zwanger geraakt in je huwelijksnacht of op huwelijksreis. Wat leuk, en wat jammer dan dat het zo moet eindigen!!
Wij zijn in augustus vorig jaar getrouwd. Heb toen de mirena-spiraal al laten verwijderen, die wilde ik toch al graag kwijt omdat ik bijna de halve maand wat last had van bruin. Erg irritant. Maar we hebben het nog een tijdje veilig gedaan.
In januari van dit jaar begonnen en het was dus best snel raak!! Daar was ik vantevoren erg onzeker over, mijn ouders hebben er 4 jaar op moeten wachten vroeger en hadden na allerlei onderzoeken al te horen gekregen dat ze geen kinderen zouden krijgen (er was toen natuurlijk veel minder mogelijk dan nu, dat was begin 70-er jaren). Toen ze zich daarbij neerlegden was het opeens raak.

Ik heb vandaag nog wel wat bloedverlies, maar het is niet meer zo veel gelukkig. Verwacht dat het nu wel snel helemaal stopt.
Maandag heb ik nog de echo om te kijken of alles nu weg is.
Lichamelijk voel ik me alweer wat beter, emotioneel kan ik af en toe wel janken. Aan de andere kant ben ik ook vreselijk nuchter en rationeel, het was gewoon niet goed en dan is het maar beter zo.

Hebben jullie enig idee wanneer we nu de eisprong kunnen verwachten? Of gewoon een kwestie van flink klussen en geluk hebben .
Hoop dat het gauw weer raak is en dat we dan meer geluk hebben. Ga dan wel vragen om een vroege echo. En, nu ik heb gezien wat er mis kan gaan, wil ik ook een combinatietest gaan doen. Ben toch 33 jaar.

Nou dames, tot gauw maar weer en sterkte met alles!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan