Miskraam na 16 weken

He meiden,

paar dagen geleden heb ik mijn verhaal bij een andere topic geplaatst. Maar omdat ik me zo herken in jullie situaties wil ik het ook graag met jullie delen..

Ten eerste wil ik jullie allemaal heel veel sterkte toewensen met jullie verlies. Zo verdrietig allemaal :-(

Janinehuskes, jij zit er nog middenin.  Ik snap je angst helemaal, ik heb die angst namelijk ook heel erg. Heel veel kracht toegewenst voor de komende dagen, maar ook daarna.

Ik heb gelukkig een gezonde zoon van anderhalf. Maar helaas is het ook vaak fout gegaan. Ik heb in jan 2013 één vroege miskraam gehad, maart 2015 een missed abortion met 16 weken en 21 augustus is ons zoontje doodgeboren met 20 weken. Afgelopen donderdag hebben we bijna alle uitslagen van de onderzoeken binnen gekregen, maar tot nu toe geen bijzonderheden gevonden. Vreselijk frustrerend vind ik dat. Durf ik nu nog wel een keer zwanger te worden? Zoveel vragen, maar zo weinig antwoorden... De wens om onze zoon een broertje of zusje te geven is zo groot, dat er wel een vechtertje in mij zit. Maar wanneer is het genoeg?
 
Hoi Caat01

Wat vreselijk frustrerend dat er geen bijzonderheden zijn gevonden. De waarom vraag is al zo groot. Ook al weet ik dat ons meisje verschrikkelijk ziek is, de waarom vraag blijft ook bij mij. Waarom wij? Ik vind het ook zo verschrikkelijk hartverscheurend dat ik mijn zoon (4 jaar) geen zusje kan geven waar hij mee mag spelen, al beseft hij dat nu nog niet echt.

Op de waarom vraag kunnen de artsen ons niets anders zeggen als: domme pech en een "bouw"fout waar je niets aan kunt doen of veranderen.

Ook al zit ik er nu nog middenin, weet ik zeker dat we nog graag voor een 3de kindje willen gaan. Niet om te vervangen, maar om wel onze gezinswens uit te laten komen. De wens voor een broertje of zusje is inderdaad ook hier immens groot. Gisteren hebben wij te horen gekregen dat onze verwijzing voor IVF vervalt, omdat we wel zwanger zijn geworden (ook al is dit kindje niet levensvatbaar, dat maakt aan het zwanger worden niets uit).

Maar wanneer is het inderdaad genoeg? Zo moeilijk! Ik wil ook genieten van het opgroeien van mijn kanjer van een zoon, al die stress erbij van zwanger worden en hopelijk ook zwanger zijn, gaat niemand in de koude kleren zitten. Ik heb me er ondertussen al bij neergelegd, dat ik nooit meer een zorgeloze zwangerschap ga krijgen.

Caat01, hoe lukt het jou om met het intense verdriet om te gaan? Als ik het goed begrijp is de bevalling van jou laatste zoon dus ook pas kort geleden? Heel veel sterkte nog de komende tijd. Houd moed.

 
Hoi sjaantje757,

klopt het dat je je profielnaam hebt aangepast?

De "waarom wij" vraag heb ik ook heel erg. Om je heen zie je iedereen zorgeloos zwanger zijn  en de leukste zwangerschaps verkondigingen zie ik voorbij komen. Voor mij zal een toekomstige zwangerschap zal nooit meer zo zorgeloos zijn. Aan de andere kant hoop ik dat niemand dit verdriet hoeft mee te maken..  Misschien daarom wij?

Het woord "pech" vind ik ook echt vreselijk! Ik ben zo bang dat er iets mis met mij is, wat ze niet kunnen onderzoeken.. Daarom is mijn angst voor een volgende zwangerschap ook zo groot. Wat jij zegt heb ik ook heel erg.. Ik wil zo graag genieten van mijn zoontje en zijn ontwikkelingen. Ik wil niet dat mijn angst m'n leven beheerst.. Maar dat is super moeilijk als je middenin zit.

Bij mij is het idd ook heel kort geleden Sjaantje.  2,5 week geleden ben ik bevallen van onze zoon. Ik ben bevallen op de datum waarop onze vorige zoontje was uitgerekend. Op dit moment probeer ik heel veel steun te vinden in verhalen van andere moeders die iets soortgelijks hebben meegemaakt. Ik heb pas het boek "kusje in de wind" gelezen. Een prachtig en herkenbaar verhaal. Echt een aanrader.

Hoe gaat het vandaag met jou? Merk je al iets van de medicijnen? Helaas weet ik wat voor een heftige tijd je gaat doormaken. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel
 
Hoi Sjaan,

Ik kreeg kippenvel van je berichtje... ik had al paar keer op deze topic gekeken omdat ik benieuwd was hoe het met je ging.

Wat vreselijk oneerlijk dat jullie afscheid hebben moeten nemen van jullie dochter. Wat een mooi naam, Royce! Ik hoop dat jullie alle tijd hebben genomen om afscheid van haar te nemen. Al zal ze altijd met je meegaan in jouw hart.

Ik probeerde je een privé bericht te sturen om contact met elkaar te houden, maar volgens mij is het niet meer mogelijk om via deze site elkaar privé berichten te sturen. Ik kon het iniedergeval nergens vinden.

Misschien is het een idee om een geheime groep aan te maken op fb? Misschien dat andere "lotgenoten" zich ook willen bijvoegen. Het is zomaar een idee :)
 
Ik heb je een berichtje via fb gestuurd Sjaan. Hopelijk heb ik naar het goede account gestuurd ;-)

Zijn er andere meiden die het fijn vinden om te praten over het verlies van je kindje tijdens de zwangerschap in een besloten groep?

X
 
Ik wil hier nog even een update geven.

Na het overlijden van ons dochtertje met een zwangerschap van 22 weken, hebben ze bloed geprikt. Na nog een keer prikken is hieruit gekomen dat ik recentelijk het parvo virus gehad heb, ook wel vijfde ziekte genoemd.  Hoog waarschijnlijk is dit de oorzaak geweest van haar overlijden. Zo'n stom virus, waar ik zelf niks van gemerkt heb, dodelijk voor ons kleine meisje.. Hoe oneerlijk.
 

He vissen..

wat vreselijk om te horen. Ik snap je gevoelens. Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie meisje



x
 
Hey,



Ik ben een beetje aan het lezen en kijken want voor mij staat aanstaande maandag hetzelfde te wachten als jij meegemaakt het in 2015 meegemaakt heb.  Het is voor mij de eerste zwangerschap. Ik ben dan ook erg verdrietig en bang wat me te wachten staat.... ons kindje is niet gezond.... erg verdrietig.

Hoe gaat het inmiddels met u. En heeft u evt nog tips voor zover dat kan. Ik zou mijn verhaal graag delen met iemand die hetzelfde meegemaakt heeft....

Ik ben bang voor maandag.....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan