Missed abortion... en nu??

[quote quote=10226137]Ach, wat vervelend, allereerst heel veel sterkte. Ik heb in april hetzelfde meegemaakt, echo bij 8 weken, maar helaas was het hartje gestopt met kloppen. Naar huis ‘gestuurd’ om er over na te denken, en een afspraak om na een paar dagen terug te komen bij de verloskundige en de mogelijkheden te bespreken. Binnen 3 dagen begon het te rommelen qua bloedingen, en nog 2 dagen later kwam de daadwerkelijke miskraam. De mogelijkheden bespreken bij de verloskundige was dus niet meer nodig. Een weekje nog een echo gehad om te kijken of alles schoon was, en dat was het gelukkig. Ik hoop van harte dat het bij jou ook vanzelf zal komen! Maar snap ook dat je niet te lang wilt wachten, dat zou ik zelf ook niet hebben gedaan. Ik had dan voor medicijnen gekozen. In ieder geval heel veel sterkte. Ps, om je toch goede hoop mee te geven: na de miskraam weer zwanger geraakt, niet eens meer ongi geworden. Nu 13,5 week zwanger.[/quote]
Heel lief, dank je wel.  Ondanks dat ik dit niemand gun vind ik het wel fijn dat ik niet de enige ben, dat wist ik al wel natuurlijk. Maar tis fijn om jullie ervaringen te horen. 
Ik heb goede hoop dat het straks alsnog goed komt, ik zei al tegen mijn vriend; het goede nieuws is dat we in ieder geval zwanger kúnnen worden. En, we waren nu wonder boven wonder ook bij de 1e ronde al zwanger, totaal tegen onze verwachting in.
Eén van mijn naaste collega's is namelijk ongewenst kinderloos en dat is ook heftig om te zien (laar staan mee te maken, kan me er niks bij voorstellen).
Hoe dan ook, is het nu even moeilijk. Ik ben wel heel blij met de foto van de echo, op de een of andere manier kan ik het dan hopelijk een plekje geven. Je kan ook zien dat het er niet gezond bij ligt, met het hoofdje naar beneden ipv kin op de borst zeg maar. 
Hebben jullie nog iets gedaan om het een plekje te geven? 
 
?. We hebben het de eerste dagen tegen vrienden/dichtbijzijnde familie verteld.. zodat we er gewoon open over kon praten en ze ervan afwisten. Dit heeft voor mij  geholpen. En ik hield zon boek bij van 9 maanden zwangerschap. Daar heb ik bij week 8 mijn ervaring/hele verhaal op geschreven en de echo foto ingeplakt, zodat ik het wel altijd heb. 
 
Wij hebben het ook gedeeld met vrienden. Vrienden zijn er niet alleen om de blije momenten mee te delen, maar ook om de verdrietige momenten mee te delen, was ons idee. Dan merk je ineens hoeveel mensen al iets soortgelijks hebben meegemaakt. Heeft ons ook erg geholpen! En inderdaad, je kunt zwanger worden, dat is al iets heel moois, nu even een verdrietige periode, maar het komt echt goed! xxx 
 
Ja dat is ook zeker zo, ik ben van mn vriendinnen de eerste die ermee bezig is. Ik denk dat ik het eerst maar deel met mn ouders, die hebben tussen mij en mn broer 2 miskramen gehad. 
Ik heb ook zo'n 9 maanden boek gehaald, ik dacht al; wat doe ik daar nou mee?? Maar ik denk dat ik het boek maar 'af maak' inderdaad met dit verhaal en de foto van de echo erbij in. 
Jullie hebben me erg geholpen lieve dames! ? héél erg bedankt!  
 
Hoi Pientje,
Hier ook een ervaringsdeskundige, helaas.
Ik stond er hetzelfde in "beter nu dan bij 12 weken, of een slechte 20 weken echo " en "zwanger worden is het probleem uit niet ".
Ik heb ook een week moeten wachten voor een 2e afspraak met de verloskundige, en toen nog een paar dagen voordat ik bij de gyn terecht kon.  Zij besprak toen de opties die de gyn mij zou voorleggen, namelijk wachten (had bij de medici de voorkeur), medicijnen of curettage. Vrienden van ons hadden een half jaar eerder in hetzelfde schuitje gezeten (alleen was het bij hun bij de 2e echo ). Ik wilde medicijnen: afwachten had ik echt geen zin in (dadelijk gebeurt t op je werk) en curettage ook niet. Bij mij kwam het vruchtje los op de wc. Ik had gelezen van andere vrouwen die het begroeven.  Ik persoonlijk had daar geen behoefte aan en heb gezwaaid en de wc doorgetrokken.  Helaas was er een stukje placenta blijven zitten dat er ook bij menstruatie niet weg ging. Toen heb ik een hysteroscopie gehad ipv curettage . Ja erg pijnlijk maar ik had daarna aan één ibuprofen genoeg en was binnen 2 uur nagenoeg hersteld. Persoonlijk zou ik het zo weer doen, hopelijk is het niet nodig natuurlijk .
Ik heb de echo foto nog als herinnering en daar ben ik blij om. Inmiddels heb ik een geweldig zoontje rond tijgeren. 
 
Ik ben spiritueel ingesteld en heb een reading op mijn zwangerschap en missed abortion laten doen. Dat heeft me veel rust en inzicht gegeven. Wat ik heb opgevangen lag eerst verpakt in de koelkast, maar heb ik later weggegooid (dat is dan weer mijn nuchtere kant). Maar de reading was mijn manier om het een plekje te geven. Ben daarna nog een opleiding gestart en een grote reis gaan maken ('nu of nooit') en bij thuiskomst meteen weer zwanger geraakt. 
 
[quote quote=10226210]Hoi Pientje, Hier ook een ervaringsdeskundige, helaas. Ik stond er hetzelfde in “beter nu dan bij 12 weken, of een slechte 20 weken echo ” en “zwanger worden is het probleem uit niet “. Ik heb ook een week moeten wachten voor een 2e afspraak met de verloskundige, en toen nog een paar dagen voordat ik bij de gyn terecht kon. Zij besprak toen de opties die de gyn mij zou voorleggen, namelijk wachten (had bij de medici de voorkeur), medicijnen of curettage. Vrienden van ons hadden een half jaar eerder in hetzelfde schuitje gezeten (alleen was het bij hun bij de 2e echo ). Ik wilde medicijnen: afwachten had ik echt geen zin in (dadelijk gebeurt t op je werk) en curettage ook niet. Bij mij kwam het vruchtje los op de wc. Ik had gelezen van andere vrouwen die het begroeven. Ik persoonlijk had daar geen behoefte aan en heb gezwaaid en de wc doorgetrokken. Helaas was er een stukje placenta blijven zitten dat er ook bij menstruatie niet weg ging. Toen heb ik een hysteroscopie gehad ipv curettage . Ja erg pijnlijk maar ik had daarna aan één ibuprofen genoeg en was binnen 2 uur nagenoeg hersteld. Persoonlijk zou ik het zo weer doen, hopelijk is het niet nodig natuurlijk . Ik heb de echo foto nog als herinnering en daar ben ik blij om. Inmiddels heb ik een geweldig zoontje rond tijgeren.[/quote]
De verloskundige had het inderdaad over medicijnen waar tegenwoordig de voorkeur naar uit gaat. Ik hoop echt dat curretage niet nodig is, het klinkt verschrikkelijk.
Ik heb erover gesproken met mijn vriend omdat ik er dus inderdaad ook zeker niet op zit te wachten dat t op mn werk gebeurt (we hebben deze week nog vakantie). Ik ga morgen toch maar even ga bellen of de afspraak bij de gynaecoloog naar voren gehaald kan worden zodat het eerder in werking gezet kan worden. 
Dank je wel MarloesN! ??
 
Helaas heb ik het ook meegemaakt. Na een week had ik inderdaad ook de afspraak bij de gynacoloog waar precies werd uitgelegd welke keuzes is had en ook wat alle voor en nadelen hiervan waren. Op basis hiervan heb ik er toen voor gekozen om toch nog een weekje af te wachten of het niet op de natuurlijke manier eraf zou komen en afgesproken dat ik daarna de tabletten zou gebruiken. Deze heb ik toen ook meteen meegekregen. Uiteindelijk gebeurde er dus niets en alsnog de tabletten ingebracht. Dit is me alles meegevallen. Ongeveer 24 uur later kwam het vruchtje eruit. Succes met je keuze.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan