missed abortion

hallo.
nog geen anderhalf jaar geleden kreeg ik een miskraam met 13 weken en 6 dagen.
ik heb een voorgevoel gehad dat het niet goed zat met ons kindje en dat heb ik gelukkig uitgesproken naar mijn man, de verloskundige en naar mijn ouders toe. ik ben door een diep dal gegaan en ben uiteindelijk in therapie in combinatie met antidepressiva gegaan.
naar een 6 maanden raakte ik weer zwanger en beviel van een gezonde dochter.
maar het gemis blijft. voor ons was het een baby met alles erop en eraan.
wie heeft zoiets ook meegemaakt, dat ze het van te voren aanvoelde dat het fout zat en dat het ook nog bleek te kloppen?
ik zou er graag met iemand over willen praten.
 
hoi vivianne nou het verhaal klinkt bekend ik word morgen geholpen ik ben nu 13 weken en 3 dagen en blijkt dat het vruchtje al een paar weken geleden is gestorven ik ben er echt kapot van eindelijk weer gelukkig met nieuwe liefde en was heel erg blij met de 2de zwangerschap heb al een zoon van 5 maar dat het nu fout zou gaan daar had ik niet op gerekend ben heel erg bang voor morgen zie er tegen op als je dit leest hoop ik op een reactie alvast dank je wel en vel sterkte ook
 

hoi miranda,

ik heb heel erg met je te doen en zal zeker morgen aan je denken.
mijn baby was al 5 weken dood toen ze erachter kwamen, maar had wel alles erop en eraan.
houd er rekening mee dat je hormonen van het ontzwangeren ook nog eens gaan opspelen en dat je je gewoon moet laten gaan. dit is een rouwproces waar je doorheen moet en trek je niets aan van wat buitenstaanders tegen je zeggen, probeer het niet te horen, want het is kwetsend.
de curretage duurt zelf ongeveer een 20 minuutjes en dan moet je nog uitslapen op de reccuvery. ik was in totaal 55 minuten weg, maar heb wel met de gynaecoloog geregeld dat mijn man op de reccuvery zat als ik bijkwam en dat was ook zo.
we hadden uiteindelijk een kind verloren en ik wist niet hoe ik was toen ik bijkwam.
meid, ik wens je morgen heel veel sterkte toe en als je wilt praten, ik begrijp je beter als geen ander.

heel veel groetjes van vivianne
 
hoi bedankt voor je steun het is nu gister gebeurd en voel me heel rot heb last van mijn spieren en buik en voel me heel leeg,was ook heel erg bang en nog steeds voel ik me raar maar denk dat je dit wel bekend voor komt en ik vind het wel fijn om iemand te hebben die er ook over kan praten dus als je dit leest heel erg bedankt voor jou reactie ik kan alleen 2 weken dit nie lezen ik ga morgen met vakantie maar als ik terug ben zal ik zeker weer gaan kijken ok??he doei en tot kijks
 
hoi miranda,

ik ben blij dat alles tot nu toe "goed" is verlopen.
en het is goed voor je dat je er lekker ff tussenuit gaat.
probeer er zoveel mogelijk van te genieten en als je terugbent en je hebt behoefte om te praten dan tik je maar weer een berichtje in en dan zie ik het wel weer vanzelf.
amuseer je op vakantie!!!

groetjes vivianne
 
hoi vivianne, het verhaal klinkt mij ook bekend in de oren.
Vorig jaar juni heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en in februari 2003 was ik eidelijk weer zwanger helaas ging het na 9 weken mis, ik heb toen nog 8 dagen doorgelopen en werd toen gecurreteerd, wat een leeg gevoel had ik zeg!! Maar ik bleef na die curretage maar vloeien en ben toen na 4 weken weer opnieuw gecurreteerd.( er zat nog een placenta en een vleesboom in).
Ik probeer het een plekje te geven maar ik denk er nog vaak aan! Ik heb nog geen kinderen! Vier weken na de tweede curretage ben ik weer voor het eerst ongesteld geworden en ik hoop dat ik weer snel zwanger ben.
veel sterkte!!
 
hoi anoniempje,

wat erg voor je meid dat jij dit ook hebt moeten meemaken.
ik weet het, ik voelde mij ook heel erg leeg.
ineens was mijn kindje er niet meer.
ik had ook al namen bedacht voor ons kindje, maar die heb ik niet gebruikt toen onze dochter werd geboren. je kunt het ene kind niet vervangen door hetzelfde te doen, het had toch een eigen persoonlijkheid.
als je je ei kwijt wilt, dan kan dat hier als je wilt.
alles mag er hoeft niets en jij zegt alleen wat je kwijt wilt.

groetjes vivianne!!!
 
hoi vivanne,

Hoe gaat het ermee?
Met mij gaat het niet zo lekker!
Mijn zusje heeft namelijk afgelopen dinsdag bekend gemaakt dat ze drie maanden zwanger is en dat alles goed gaat! Ik ben erg blij voor haar ( ze heeft ook twee miskramen gehad ) maar ergens doet het ook wel zeer! Mijn ouders zijn ook harstikke blij voor haar en ik krijg een beetje het gevoel dat ik jaloers ben. erg he??
Hoe moet ik dit nu aanpakken??

groetjes diaan
 
Terug
Bovenaan