Ik was bij mijn eerste ook erg misselijk (zie hierboven). Bij de verloskundige kun je ook tabletjes krijgen hiertegen. Gewoon even naar vragen.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Misselijk!!!
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi allemaal,
Wat prettig om te horen dat er meer mama's zo misselijk zijn!
Ik heb tijdens mijn 1e en 2e zwangerschap ook last gehad van misselijkheid, maar niet zo vroeg als nu(nu al bij 4,5 week, keren daarvoor bij 6 weken). Enerzijds een goed teken, want mijn lichaam reageert blijkbaar heel goed olp de veranderingen die er gaande zijn. Maar wat kun je je ongelofelijk klote voelen als je de hele dag misselijk bent!
Ik moet er 's anchts om 4u al uit om te spugen, terwijl er helemaal niks in mijn maag zit dan.... Het lijkt wel of het iedere dag erger wordt. Gister hoefde ik helemaal niet te spugen, vanochtend was het al weer 3 keer raak. Gelukkig is het 's middags beter te doen, al moet ik echt heel regelmatig blijven eten.
Door het vele spugen is mijn keel helemaal rauw en smaakt niets meer zoals het hoort en los daarvan heb ik nu veel minder trek in wat ik normaal lekker vind(chocola is alleen nog lekker op brood) en ik heb al zoveel thee gedronken dat het me echt de neus uitkomt!
De erge misselijkheid is een familietrekje van mijn moeders kant. Mijn oma, moeder, tantes en nichtjes hebben er ook allemaal last van(gehad). Mijn moeder is 9 maanden misselijk geweest van mij en heeft door het vele spugen zelfs 3 maand aan de weeenremmers moeten liggen in t ziekenhuis. Door de beweging die je maakt tijdens het overgeven kwamen bij haar de weeen op gang.
Gelukkig is er tegenwoordig een medicijn tegen de misselijkheid.
Door al die ervaringen van mijn familie heb ik aardig wat tips verzameld en heb ik ook wel wat uitgeprobeerd.
Zelf heb ik de seabands gehad, maar die hebben mij niet geholpen(tegen de tijd dat ik dacht dat ze hielpen bleek mijn zwangerschap al niet goed meer te zijn). Ik heb ze uitgeleend aan mijn nicht, maar ook bij haar werkten ze niet.
Eten voor het opstaan wil nog wel eens helpen, maar helpt mij ook niet.
Ik heb nog wel tips die ik zelf ga proberen als niks anders helpt; voetreflextherapie heeft mijn nicht heel erg geholpen en ik kreeg van een kennis ook nog een tip: eet voor het opstaan een kiwi(op nuchtere maag), wacht een half uur voor je gaat ontbijten, maar ontbijt daarna normaal. Schijnt na een paar dagen te helpen.
Verder is er een medicijn dat je huisarts kan voorschrijven, Emasefene.
Als iemand de oplossing heeft, laat het me weten, ik ben je eeuwig dankbaar!
Misschien heeft iemand van jullie nog iets aan mijn ervaringen/ tips, dan hoor ik dat ook graag!
Groetjes, Karin
Wat prettig om te horen dat er meer mama's zo misselijk zijn!
Ik heb tijdens mijn 1e en 2e zwangerschap ook last gehad van misselijkheid, maar niet zo vroeg als nu(nu al bij 4,5 week, keren daarvoor bij 6 weken). Enerzijds een goed teken, want mijn lichaam reageert blijkbaar heel goed olp de veranderingen die er gaande zijn. Maar wat kun je je ongelofelijk klote voelen als je de hele dag misselijk bent!
Ik moet er 's anchts om 4u al uit om te spugen, terwijl er helemaal niks in mijn maag zit dan.... Het lijkt wel of het iedere dag erger wordt. Gister hoefde ik helemaal niet te spugen, vanochtend was het al weer 3 keer raak. Gelukkig is het 's middags beter te doen, al moet ik echt heel regelmatig blijven eten.
Door het vele spugen is mijn keel helemaal rauw en smaakt niets meer zoals het hoort en los daarvan heb ik nu veel minder trek in wat ik normaal lekker vind(chocola is alleen nog lekker op brood) en ik heb al zoveel thee gedronken dat het me echt de neus uitkomt!
De erge misselijkheid is een familietrekje van mijn moeders kant. Mijn oma, moeder, tantes en nichtjes hebben er ook allemaal last van(gehad). Mijn moeder is 9 maanden misselijk geweest van mij en heeft door het vele spugen zelfs 3 maand aan de weeenremmers moeten liggen in t ziekenhuis. Door de beweging die je maakt tijdens het overgeven kwamen bij haar de weeen op gang.
Gelukkig is er tegenwoordig een medicijn tegen de misselijkheid.
Door al die ervaringen van mijn familie heb ik aardig wat tips verzameld en heb ik ook wel wat uitgeprobeerd.
Zelf heb ik de seabands gehad, maar die hebben mij niet geholpen(tegen de tijd dat ik dacht dat ze hielpen bleek mijn zwangerschap al niet goed meer te zijn). Ik heb ze uitgeleend aan mijn nicht, maar ook bij haar werkten ze niet.
Eten voor het opstaan wil nog wel eens helpen, maar helpt mij ook niet.
Ik heb nog wel tips die ik zelf ga proberen als niks anders helpt; voetreflextherapie heeft mijn nicht heel erg geholpen en ik kreeg van een kennis ook nog een tip: eet voor het opstaan een kiwi(op nuchtere maag), wacht een half uur voor je gaat ontbijten, maar ontbijt daarna normaal. Schijnt na een paar dagen te helpen.
Verder is er een medicijn dat je huisarts kan voorschrijven, Emasefene.
Als iemand de oplossing heeft, laat het me weten, ik ben je eeuwig dankbaar!
Misschien heeft iemand van jullie nog iets aan mijn ervaringen/ tips, dan hoor ik dat ook graag!
Groetjes, Karin
Hoi ka Rosie!
het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal lees.
Vanochtend waren we waarschijnlijk aan het stereo-spugen. Ik ook 3 keer. De rest van de dag zit t me zo hoog, dat waar ik ook ben ik gelijk toiletten/bosjes zoek waar ik t evt zou kunnen lozen. Gelukkig werk ik momenteel niet, want liggen en slapen is bij mij het enige dat nog een beetje helpt. s'avonds voor het slapen gaan neem ik nog een bord havermout-pap. Veel koolhydraten helpt wel wat en zorgt ervoor dat je niet helemaaal leeg bent s'ochtends. En een kiwi op je nuchtere maag??? Brrr. Maar als t helpt...
Emesafene helpt bij mij ook totaal niet, hoewel ik niet weet hoe erg t anders zou zijn. Pakje is bijna op, dan kijk ik of ik verschil voel zonder.
Slokjes ijskoude cola (geen light) willen ook wel eens helpen. Bij mij ook niet altijd, geeft soms wel wat verlichting. En pepermunt-thee.
Nou ik hoop echt voor ons dat t tot 3 mnd beperkt blijft, dan klaag ik niet meer. (Helaas heeft t bij mijn 1e zwangerschap ook een maand of 7 geduurd...)
Heel veel sterkte en hopelijk vind je ook nog momentjes om te genieten (hoe moeilijk ik dat zelf momenteel ook vind op deze manier)
het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal lees.
Vanochtend waren we waarschijnlijk aan het stereo-spugen. Ik ook 3 keer. De rest van de dag zit t me zo hoog, dat waar ik ook ben ik gelijk toiletten/bosjes zoek waar ik t evt zou kunnen lozen. Gelukkig werk ik momenteel niet, want liggen en slapen is bij mij het enige dat nog een beetje helpt. s'avonds voor het slapen gaan neem ik nog een bord havermout-pap. Veel koolhydraten helpt wel wat en zorgt ervoor dat je niet helemaaal leeg bent s'ochtends. En een kiwi op je nuchtere maag??? Brrr. Maar als t helpt...
Emesafene helpt bij mij ook totaal niet, hoewel ik niet weet hoe erg t anders zou zijn. Pakje is bijna op, dan kijk ik of ik verschil voel zonder.
Slokjes ijskoude cola (geen light) willen ook wel eens helpen. Bij mij ook niet altijd, geeft soms wel wat verlichting. En pepermunt-thee.
Nou ik hoop echt voor ons dat t tot 3 mnd beperkt blijft, dan klaag ik niet meer. (Helaas heeft t bij mijn 1e zwangerschap ook een maand of 7 geduurd...)
Heel veel sterkte en hopelijk vind je ook nog momentjes om te genieten (hoe moeilijk ik dat zelf momenteel ook vind op deze manier)
Hoi meiden,
Ik zit even in de stressnu...
Ik was vanaf vorige week woensdag echt kotsmisselijk en het werd ook met de dag erger. Eergister was het zelfs zo erg dat ik vlak voor het avondeten nog alles eruit heb gegooid.
Gister heb ik helemaal niet hoeven overgeven en vandaag is de misselijkheid ook een stukje minder, al heb ik vanmorgen vroeg wel weer overgegeven.
De vorige keer dat mijn zwangerschap misliep was dat als eerste te merken aan het afnemen van de misselijkheid, dus je begrijpt dat ik m nu wel behoorlijk knijp.... Stom he, je wilt niet misselijk zijn, maar als je eens een goede dag hebt is het ook niet ok.
Maandagochtend moet ik weer voor een echo naar de gyn en ik hoop zo dat ik het me heb verbeeld allemaal en dat alles nog steeds goed is!
Hebben jullie dat ook, dat je op sommige dagen je gewoon simpelweg beter voelt en niet hoeft over te geven?
Groetjes, Karin
Ik zit even in de stressnu...
Ik was vanaf vorige week woensdag echt kotsmisselijk en het werd ook met de dag erger. Eergister was het zelfs zo erg dat ik vlak voor het avondeten nog alles eruit heb gegooid.
Gister heb ik helemaal niet hoeven overgeven en vandaag is de misselijkheid ook een stukje minder, al heb ik vanmorgen vroeg wel weer overgegeven.
De vorige keer dat mijn zwangerschap misliep was dat als eerste te merken aan het afnemen van de misselijkheid, dus je begrijpt dat ik m nu wel behoorlijk knijp.... Stom he, je wilt niet misselijk zijn, maar als je eens een goede dag hebt is het ook niet ok.
Maandagochtend moet ik weer voor een echo naar de gyn en ik hoop zo dat ik het me heb verbeeld allemaal en dat alles nog steeds goed is!
Hebben jullie dat ook, dat je op sommige dagen je gewoon simpelweg beter voelt en niet hoeft over te geven?
Groetjes, Karin
Hoe gaat het met de misselijken onder ons? Helpen de armbanden?
Stinkberoerd voel ik me op het moment, ben werkelijk hondsmoe en supermisselijk. De hele dag door; dus niet alleen 's morgens.
Bij mijn vorige zwangerschap begon het al vlak na de test; nu dus pas bij een week of 6. Ik had stilletjes gehoopt dat het weg zou blijven maar het komt in alle hevigheid opzetten sinds een dag of 3...
Aan de andere wil ik ook niet klagen; het is wel een teken dat je lijf goed aan het werk is. Maar wat is dit toch een rotkwaal
Sterkte voor alle misselijke dames hier!
En als jullie nog tips hebben lees ik het heeel graag.
Mijn tip is: pepermunt eten...
Stinkberoerd voel ik me op het moment, ben werkelijk hondsmoe en supermisselijk. De hele dag door; dus niet alleen 's morgens.
Bij mijn vorige zwangerschap begon het al vlak na de test; nu dus pas bij een week of 6. Ik had stilletjes gehoopt dat het weg zou blijven maar het komt in alle hevigheid opzetten sinds een dag of 3...
Aan de andere wil ik ook niet klagen; het is wel een teken dat je lijf goed aan het werk is. Maar wat is dit toch een rotkwaal
Sterkte voor alle misselijke dames hier!
En als jullie nog tips hebben lees ik het heeel graag.
Mijn tip is: pepermunt eten...
Hoi a.s. mama's,
Ik lees al een paar daagjes met jullie mee en kan het niet laten om te reageren.
Ben er sinds vorige week achter dat ik zwanger ben van ons 2e kindje.
Tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje ben ik 24 uur per dag aan het overgeven geweest. Op het hoogtepunt meer dan 30 keer per dag. En dan heb ik het nog niet over de nacht. Uiteindelijk heb ik van week 8 tot week 16 de hele dag op bed gelegen met regelmatige controle van de gyneacoloog.
Wat bij mij wel en niet werkte, seabands (bij beginnende misselijkheid) zeker verlichtend
bellypops, totaal niet geholpen
regelmatig eten, hielp enigzins, maar ook alleen in het begin
emesafene, verlicht zeker en eten wordt weer mogelijk.
homeopatische middeltjes, helaas geen effect
Uiteraard is de emesafene zetpil is alleen op doktersrecept verkrijgbaar.
Nu ik net 5 weken zwanger ben heb ik nog geen (of minimaal) last van misselijkheid. Wel heb ik een afspraak gemaakt met een acupuncturist. Uit voorzorg. Deze schijnen een goede behandeling te hebben voor het overmatige braken en de misselijkheid.
Wanneer begon bij jullie de misselijkheid en het overgeven?
Zou het kunnen zijn dat ik er deze keer geen last van heb???
Voor de toch wel redelijk 'zieke' onder ons, heel veel sterkte en hopelijk hebben jullie wat aan mijn tips.
Ik lees al een paar daagjes met jullie mee en kan het niet laten om te reageren.
Ben er sinds vorige week achter dat ik zwanger ben van ons 2e kindje.
Tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje ben ik 24 uur per dag aan het overgeven geweest. Op het hoogtepunt meer dan 30 keer per dag. En dan heb ik het nog niet over de nacht. Uiteindelijk heb ik van week 8 tot week 16 de hele dag op bed gelegen met regelmatige controle van de gyneacoloog.
Wat bij mij wel en niet werkte, seabands (bij beginnende misselijkheid) zeker verlichtend
bellypops, totaal niet geholpen
regelmatig eten, hielp enigzins, maar ook alleen in het begin
emesafene, verlicht zeker en eten wordt weer mogelijk.
homeopatische middeltjes, helaas geen effect
Uiteraard is de emesafene zetpil is alleen op doktersrecept verkrijgbaar.
Nu ik net 5 weken zwanger ben heb ik nog geen (of minimaal) last van misselijkheid. Wel heb ik een afspraak gemaakt met een acupuncturist. Uit voorzorg. Deze schijnen een goede behandeling te hebben voor het overmatige braken en de misselijkheid.
Wanneer begon bij jullie de misselijkheid en het overgeven?
Zou het kunnen zijn dat ik er deze keer geen last van heb???
Voor de toch wel redelijk 'zieke' onder ons, heel veel sterkte en hopelijk hebben jullie wat aan mijn tips.
He meiden,
hier nog een lotgenoot. Ben nu 8 weken zwanger van mijn eerste kindje en misselijk,misselijk,misselijk. Ik braak gemiddeld zo'n 4 keer per dag en voel me echt verschrikkelijk. Heb nu zowat alles wat jullie noemden geprobeerd. De homeopatische middeltjes braakte ik gewoon mee uit, de seabands heb ik om en lijken niet echt veel voor me te doen. Ik heb nu sinds gister de emafesene van de dokter gekregen,hopelijk werkt het! Wil nu eigenlijk wel echt gaan genieten!!
Ben trouwens wel benieuwd hoe jullie dat op je werk doen eigenlijk? Ik heb mezelf al een week ziekgemeld, sta namelijk voor de klas en de juf die iedere keer kotsend naar de wc rent is niet echt praktisch. Voel me dan wel gelijk schuldig tegenover de kinderen en mn collega's.
groetjes
hier nog een lotgenoot. Ben nu 8 weken zwanger van mijn eerste kindje en misselijk,misselijk,misselijk. Ik braak gemiddeld zo'n 4 keer per dag en voel me echt verschrikkelijk. Heb nu zowat alles wat jullie noemden geprobeerd. De homeopatische middeltjes braakte ik gewoon mee uit, de seabands heb ik om en lijken niet echt veel voor me te doen. Ik heb nu sinds gister de emafesene van de dokter gekregen,hopelijk werkt het! Wil nu eigenlijk wel echt gaan genieten!!
Ben trouwens wel benieuwd hoe jullie dat op je werk doen eigenlijk? Ik heb mezelf al een week ziekgemeld, sta namelijk voor de klas en de juf die iedere keer kotsend naar de wc rent is niet echt praktisch. Voel me dan wel gelijk schuldig tegenover de kinderen en mn collega's.
groetjes
Hahha Cato, wat herken ik dit! Ik ben ook juf en heb bij mijn eerste zwangerschap zo'n 4 maanden niet kunnen werken. ook ik rende constant de klas uit. De kinderen vonden dit wel prima, lekker veel vrije minuutjes tussendoor, maar echt goed voor de continuiteit is t natuurlijk niet. De directeur heeft me toen maar naar huis "gestuurd". Dit keer heb ik weer veel last alleen heb ik nu zeggenschap over mij eigen tijd, aangezien ik voor de invalpoule werk (nu dus even niet). Ik hoop dat t dit keer niet zo lang duurt als vorige keer. (Ben nu 9 weken zwanger). Hoop ook vor jou dat je gauw weer aan de slag kunt.
En Talitha: ik wil je niet ontmoedigen, maar ik voelde met 5 weken ook nog niets. Begon oo al blij te worden en te hopen dat ik dit keer nergens last van zou hebben.
Helaas..binnen een week was alles 180 graden om. Hou in je achterhoofd dat t kan gebeuren, maar bij jou hoeft dat natuurlijk niet zo te zijn. Geniet lekker van alle dagen dat je je wel goed voelt.
En Talitha: ik wil je niet ontmoedigen, maar ik voelde met 5 weken ook nog niets. Begon oo al blij te worden en te hopen dat ik dit keer nergens last van zou hebben.
Helaas..binnen een week was alles 180 graden om. Hou in je achterhoofd dat t kan gebeuren, maar bij jou hoeft dat natuurlijk niet zo te zijn. Geniet lekker van alle dagen dat je je wel goed voelt.