Moe en frustraties over slapen baby

[nne ba]

Erg herkenbaar mijn zoontje sliep tot aan zijn 3de maand in mijn arm en alleen in de nacht wou hij in zijn wieg naast mij slapen het gaat idd over ik was ook helemaal radeloos en heb ook vaak enieg huilbuien gehad omdat ik niks meer kon het gaat echt over hou hem lekker bij je misschien heeft hij gewoon nog die geborgenheid nodig 

 

[Ansje123]

Ik herken het ook wel. Heb me er heel druk om gemaakt en achteraf denk ik wel waarom want je kunt ze niet dwingen. Moest er ook echt in groeien maar met 4 weken 5 uur slapen snachts is al knap hoor. Die van mij ging dat pas met 3 maanden ongeveer doen. Met 4 weken kwam hij om de 2.5 a 3 uur. T komt echt wel goed en ja het is vermoeiend. Ik heb nooit geslapen overdag als de kleine sliep en dat terwijl wij een prikkelbare huilbaby hadden. Zat gewoon niet in me. Of ik ging dingen in huis doen want alles lag stil of ik ging even genieten van de rust. Misschien kun je proberen de wandelwagenbak in zijn bedje te zetten. Weet niet of je wieg of ledikantje heb maar ledikantje hier was te 'groot' kreeg toen deze tip van de buurvrouw. En hij heeft er de eerste 3 maanden in geslapen. Ook heeft hij ingebakerd geslapen. Dat scheelde ook al. En zo nam hij meer rust plus een vast ritueel van slapen wakker worden verschonen voeden spelen en slapen dat ging hier ook prima. Succes en het komt goed