oke, ik zal de pen als eerste oppakken.
Ik ben super trots dat in september mijn kleine mannetje al weer 1 jaar wordt.
tevens ben ik super verdrietig dat de baby tijd alweer voorbij is.
Chris is mijn laatste kindje en het voelt heel gek om nooit meer zwanger te zijn, nooit meer getrappel te voelen, nooit meer zo'n klein wurmpie tegen je lijf aan....nooit meer op nieuw het wonder mee te mogen maken
maar er is zoveel om trots op te zijn en blij om te zijn
Zijn eerste lachjes met 4 weken, zijn eerste grijpen, zijn eerste kruipen, zijn eerste tand, voor het eerst optrekken in de box....en die overweldigende glimlach wat nu geschater is geworden....
september moeders... ..... wat een prachtig jaar!
liefs Pascal