Hoi allemaal!
Ik ben op 28.09.07 bevallen van een schat van een jongetje. Ik heb ook al die tijd veel gelezen, maar eigenlijk pas sinds de laatste weekjes ook eens de stoute schoenen aan getrokken en eens wat geschreven.
Dit jaar is ontzettend snel voorbij gegaan, maar het was ook wel een pittig jaar en ik ben heel erg blij dat het de laatste tijd weer helemaal lekker loopt.
Ik ben heel erg verkeerd geknipt, waardoor er een bloedvat in mijn zitvlak/bil is gesprongen. Er is in mijn bil een hele grote inwendige bloeduitstorting ontstaan, die zenuwen beknelde. Ik heb 2 weken lang gegild van de pijn, kon niets en er zijn meerdere malen ’s nachts dokters geweest. Het was niet echt leuk.
Toen ik weer op aarde was, was Lucas 3 weken oud en stopte hij, toen ik hem uit bed haalde voor de middagfles ineens met ademhalen. Gelukkig door snel handelen van mijn moeder is er redelijk snel heel veel slijm uit zijn keel gekomen en begon hij weer te huilen. Hij werd al helemaal blauw en slap. Het was vreselijk en als ik eraan terug denk, krijg ik weer koude rillingen. Ik moest gelijk naar de huisarts (ik had 112 gebeld en daar werd 2x de verbinding verbroken) en de huisarts stuurde me door naar het ziekenhuis in onze EIGEN AUTO!! In de auto werd hij weer helemaal eng. Het was zo eng. Uiteindelijk heeft hij 1 week in het ziekenhuis gelegen.
Daarna, heeft hij nog een virus op zijn longen gehad en heeft hij door een Rotavirus uitgedroogd in het ziekenhuis gelegen.
Het was een enerverend jaartje, maar nu gaat het helemaal goed. Hij loopt langs de tafel, kletst de oren van mijn hoofd, is heel erg ondeugend, maar ook weer zo lachwekkend. Hij danst op muziek en heeft echt zijn eigen dingetjes.
Ik ben zo dankbaar en gelukkig met hem en ik geef hem het liefste de hele dag kusjes.
Wat houd ik toch van hem!
