Moederschap is zwaar..
- Onderwerp starter Gebruiker10317895
- Startdatum
Wat een herkenbaar verhaal. Ook hier 3 loodzware eerste maanden gehad met onze verborgen reflux baby. Echt alles grepen we aan om haar rust te geven (en daarmee onszelf), maar zoals andere mama’s ook al schreven, het enige wat hielp was tijd. Medicatie, koemelkvrije voeding, de osteopaat, alles hielp wel een klein beetje, maar waar ik bij anderen weleens las ‘we hadden ineens een heel ander kindje’, gebeurde dat hier niet. Wat vond ik het zwaar dat onze dochter 24/7 aan me vastgeplakt zat en wat keek ik jaloers naar andere baby’s die zo lekker tevreden waren en overal in slaap vielen. Nog steeds word ik verdrietig als ik aan die eerste maanden denk.
De enige tip die ik je kan geven is: hou hoop. Ik kan me nog zo goed herinneren dat iedereen zei: “na 3 maanden wordt alles beter” maar dat voelde zo vreselijk ver weg toen ik het bij 6 weken niet meer zag zitten. En toch, het was echt zo. Meet je niet teveel aan andere moeders of andere baby’s, iedere baby ontwikkelt zich op zijn eigen manier, maar het wordt beter, echt. Onze dochter is nu 7 maanden en het vrolijkste, grappigste kindje dat er is. Nog steeds mega prikkelbaar van tijd tot tijd, maar hoe groter en sterker ze wordt, des te ‘makkelijker’ gaat zij, en dus ook wij, door die periodes heen. Ook jouw baby gaat die rust vinden, vroeg of laat. En als dat gebeurt kijk je terug op deze tijd en weet je dat je alles aan kunt. Je bent ontzettend sterk door je zo kwetsbaar op te stellen en om hulp te vragen. Wees lief voor jezelf, je gaat hier doorheen komen. Hang in there!
De enige tip die ik je kan geven is: hou hoop. Ik kan me nog zo goed herinneren dat iedereen zei: “na 3 maanden wordt alles beter” maar dat voelde zo vreselijk ver weg toen ik het bij 6 weken niet meer zag zitten. En toch, het was echt zo. Meet je niet teveel aan andere moeders of andere baby’s, iedere baby ontwikkelt zich op zijn eigen manier, maar het wordt beter, echt. Onze dochter is nu 7 maanden en het vrolijkste, grappigste kindje dat er is. Nog steeds mega prikkelbaar van tijd tot tijd, maar hoe groter en sterker ze wordt, des te ‘makkelijker’ gaat zij, en dus ook wij, door die periodes heen. Ook jouw baby gaat die rust vinden, vroeg of laat. En als dat gebeurt kijk je terug op deze tijd en weet je dat je alles aan kunt. Je bent ontzettend sterk door je zo kwetsbaar op te stellen en om hulp te vragen. Wees lief voor jezelf, je gaat hier doorheen komen. Hang in there!
Wat ontzettend lief al jullie berichtjes! Doet me heel erg goed. Toch heel fijn om op deze manier te weten dat we niet de enige zijn en elkaar hier kunnen steunen, met zulke lieve berichten. Het is echt even pittig, maar het komt vast goed. Bedankt!
Ach lieve mama ik voel met je mee! Een kindje met reflux is echt heel zwaar. Bij ons hielp de draagzak heel goed. Dan is je kindje rechtop bij je, maar je hebt wel je handen vrij. En de medicatie deed hier uiteindelijk wonderen. Al kan het wel even duren voor het werkt en voor je de juiste dosering gevonden hebt. En blijf erin geloven dat het goed komt. Mijn zoontje is net 1 en lijkt over zijn reflux heen te zijn. Vanaf een maand of 6 wordt het vaak al zo veel beter!
Ik herken het helemaal. Ons meisje deed dat ook. Ze heeft alleen geen reflux. We zijn 6 weken geledeb voor het eerst bij osteopaat geweest en sinds 2.5 week zo ineens een heel ander kind. Ze is nu 4 maand. Lekker vrolijk meisje wat slaapt in haar eigen bedje of lekker aan het spelen is word ze tijdens spelen huilerig leg ik haar op bed en ze slaapt. Wist niet wat me overkwam de eerste weej dat ze zo was. Hier voor sliep ze bij ons of ze huilde inderdaad zo vermoeiend
Heel herkenbaar! Helaas heb ik geen tips of trucs voor je die echt het verschil kunnen maken (waarschijnlijk heb je zelf ook al van alles geprobeerd), maar bij dezen wil ik je wel een hart onder de riem steken. Je bent niet de enige en alles wat je voelt, mag er zijn. Ik werd gek van de opmerkingen 'het hoort erbij', 'het gaat vanzelf over', etc. Dat mag dan wel zo zijn maar daar koop je (nog) niets voor 
Hou vol, je doet het goed! En al biedt het maar voor heel even wat verlichting (voor jou): neem echt momenten voor jezelf. Het liefst buitenshuis zodat je heel even niet 'aan hoeft te staan'. Een heel klein beetje ontspanning is nog altijd beter dan niets.
Hou vol, je doet het goed! En al biedt het maar voor heel even wat verlichting (voor jou): neem echt momenten voor jezelf. Het liefst buitenshuis zodat je heel even niet 'aan hoeft te staan'. Een heel klein beetje ontspanning is nog altijd beter dan niets. Heel herkenbaar hoor. Ons meisje had ook verborgen reflex, huilde ook super veel vanaf het begin of eerder gezegd krijzen. Wilde nooit in eigen bedje dutjes doen maar sliep op ons en s'avonds was het ook altijd voorwiegen, slaapcoach bijgehaald enzo. Dat stuk was verholpen. Maar had ook een lange periode in het begin dat ik het zwaar vond en ik huilde om alles en nu mn kleine 1,5 is vind ik de baby tijd eigenlijk mee vallen en deze leeftijd nog zwaarder.
Het opvoeden begint dan echt pas en vooral de hele dag vermaken en de mama mag niet weg fase. En het huilen, jengelen om niks. Korte dutjes ineens. Als ik dan wel eens naar andere kijk dan heb ik ook wel eens dat ik denk waarom zijn die zo makkelijk, zoet en rustig. Maar elk kind is anders natuurlijk en ik denk dat je meer moet focussen op wat wel goed gaat. Elke dag iets positiefs van de dag benoemen.
En als het kan om hulp vragen aan bijv. familie of vrienden. Bij tanken als ouder is ook zeer belangrijk. Ze hebben meer aan ons als een uitgeruste mama dan een perfecte mama toch)
Het opvoeden begint dan echt pas en vooral de hele dag vermaken en de mama mag niet weg fase. En het huilen, jengelen om niks. Korte dutjes ineens. Als ik dan wel eens naar andere kijk dan heb ik ook wel eens dat ik denk waarom zijn die zo makkelijk, zoet en rustig. Maar elk kind is anders natuurlijk en ik denk dat je meer moet focussen op wat wel goed gaat. Elke dag iets positiefs van de dag benoemen.
En als het kan om hulp vragen aan bijv. familie of vrienden. Bij tanken als ouder is ook zeer belangrijk. Ze hebben meer aan ons als een uitgeruste mama dan een perfecte mama toch
)Nou meid, dat is ook hartstikke zwaar en dat weet ik uit ervaring! Net of ik mijn eigen verhaal lees
Mijn dochter had ook verborgen reflux, maar was daarnaast ook heel alert en snel overprikkelt. Ik had gehoopt dat ze met medicatie 'een heel ander kind' zou worden, zoals ik hier en daar online las, maar helaas was dat niet zo (hetzelfde geldt voor de osteopaat). Ook zij was bijna altijd jengelig, kon weinig prikkels hebben, moest constant vermaakt worden... heel heftig! Wilde ook niks: niet in de maxi cosi, niet in de kinderwagen, niet in de auto... Naar mate ze meer ging kunnen werd ze meer tevreden. Inmiddels is het een hele vrolijke en flexibele meid van 3, zo anders dan toen ze een kleine baby was. Ze vond het gewoon frustrerend om baby te zijn, leek het wel. En nu heb ik een zoontje van 9 weken en hebben we weer hetzelfde verhaal... zucht
Met de tijd zal het beter worden, maar daar heb je nu niks aan. Gun het jezelf om af en toe even lekker te ventileren, zodat het weer even uit je systeem is. Je mag het echt zwaar en niet zo leuk vinden. Misschien kan je man, je moeder of een vriendin de baby af en toe 2 uurtjes mee naar buiten nemen. Dan heb je even rust thuis zonder de spanning van de baby. Of als je het fijn vindt juist andersom, dat jij even het huis uit kan. Geef aan dat je af en toe hulp nodig hebt!
Dikke knuffel, het komt goed. Tot die tijd goed voor jezelf blijven zorgen.
Mijn dochter had ook verborgen reflux, maar was daarnaast ook heel alert en snel overprikkelt. Ik had gehoopt dat ze met medicatie 'een heel ander kind' zou worden, zoals ik hier en daar online las, maar helaas was dat niet zo (hetzelfde geldt voor de osteopaat). Ook zij was bijna altijd jengelig, kon weinig prikkels hebben, moest constant vermaakt worden... heel heftig! Wilde ook niks: niet in de maxi cosi, niet in de kinderwagen, niet in de auto... Naar mate ze meer ging kunnen werd ze meer tevreden. Inmiddels is het een hele vrolijke en flexibele meid van 3, zo anders dan toen ze een kleine baby was. Ze vond het gewoon frustrerend om baby te zijn, leek het wel. En nu heb ik een zoontje van 9 weken en hebben we weer hetzelfde verhaal... zucht
Met de tijd zal het beter worden, maar daar heb je nu niks aan. Gun het jezelf om af en toe even lekker te ventileren, zodat het weer even uit je systeem is. Je mag het echt zwaar en niet zo leuk vinden. Misschien kan je man, je moeder of een vriendin de baby af en toe 2 uurtjes mee naar buiten nemen. Dan heb je even rust thuis zonder de spanning van de baby. Of als je het fijn vindt juist andersom, dat jij even het huis uit kan. Geef aan dat je af en toe hulp nodig hebt!
Dikke knuffel, het komt goed. Tot die tijd goed voor jezelf blijven zorgen.