Moeilijk om baby naar opvang te brengen

Ik heb drie kinderen en ben ook bewust thuisblijfmoeder. Geen van drie is naar de opvang geweest. Vanaf ongeveer 2.5 wel naar de peuterschool. Het zijn alle drie sociale kinderen en ja ze zijn het liefst bij mama maar is dat erg? Gewoon je hart volgen!
 
Wat heerlijk voor je kindje om de hele dag thuis bij haar te kunnen zijn! Zeker blijven doen bij zo'n eenkennig kindje. Dit hoort bij de hechting en juist als ze helemaal veilig aan jullie gehecht is, zal ze later snel anderen vertrouwen (als jullie haar tzt dat vertrouwen geven). Wat betreft opvang zou mijn advies zijn straks met 2,5 jaar naar de peuterspeelzaal. 
Onze dochter is/was extreem eenkennig (ook een vriendin die al bijna 20 jaar in de kinderopvang werkt had nog nooit zo'n eenkennig kind meegemaakt). Ze huilde ook veel. Het heeft ons heel erg geholpen toen we naar een babytherapeut zijn geweest. Er zijn er 5 in Nederland, kun je gewoon op googlen. Uit de aanvullende verzekering wordt t vaak betaald. Voordat we gingen, huilde ons dochtertje zodra ik buiten armlengte kwam en ook bij papa wilde ze absoluut niet. Zodra we geweest waren ging ze weer zelf spelen en was papa ook goed. Ze was toen 6 maanden.
Nu is ze 11 maanden en heeft afgelopen woensdag buisjes gekregen. Ineens wil ze ook bij andere mensen op schoot! Opa's en oma's zijn er erg blij mee ;-).
Overigens zijn mijn kinderen ook bij mij thuis, omdat ik zelf gastouder ben. Dus er zijn dan wel wat meer kinderen bij 3 dagen in de week. In het verleden in de jeugdzorg gewerkt, oa met kinderen met een hechtingsstoornis, dus veilige hechting is heel belangrijk voor me. Vandaar het advies om, als je de mogelijkheid hebt, je kind na 2 jaar naar een peuterspeelzaal oid te laten gaan, als de belangrijkste hechting geweest is. (Of al vanaf heel jong naar 1 persoon, zoals een gastouder, dan wordt dat ook gewoon een hechtingspersoon.) Maar ik snap ook dat veel mensen die mogelijkheid helemaal niet hebben en sowieso natuurlijk zijn/haar eigen keus daarin maakt ;-). Volg vooral je moedergevoel!
 
 
Nee joh, laat iedereen lekker kletsen! Zo te horen voel jij je zelf heel goed bij het thuis blijven met je dochter, daar is niks mis mee toch? Ik merk ook dat mijn zoontje het makkelijkst stil wordt bij mij. Hij is redelijk makkelijk en gaat zonder issues 2 dagen per week naar de opvang, 1 dag per week met papa en nu 2 en vanaf het nieuwe jaar 1 dag(en) met mij. Je bent gewoon mama, de eerste maanden ben jij voornamelijk met je kind en ik vind het super logisch dat jij daardoor ook degene bent bij wie ze het snelst stil wordt. Maar het gaat echt wel over hoor! 
Persoonlijk vind ik dat de opvang niet slecht is voor mijn zoon, omdat hij zo ook andere baby's leert kennen enzo. Maar eerlijk is eerlijk, voor ons is het ook gewoon noodzakelijk want zag mezelf niet fulltime thuis - dus het is helemaal afhankelijk van hoe jullie erin staan. Zou haar iig niet naar de opvang brengen als je het eigenlijk niet wil hoor!
 
Niet onzeker voelen hoor. Je doet het super als je je gevoel volgt. Je 'maakt' helemaal geen makkelijke of lastige kindjes. Als dat maar eens zo was... Je broer heeft niet de waarheid in pacht, ik ook niet, niemand niet. Jou gevoel komt nog het beste in de buurt, dus lekker doen wat je instinct je ingeeft.
Op de opvang zijn er ook 'moeilijke' kindjes. Daartegenover zijn de meeste kindjes die nooit naar de opvang geweest ook niet 'moeilijk'.
Misschien, als je je wel zorgen maakt over de 'sociale' ontwikkeling (schrijf ik met een glimlach hoor, ik denk niet dat 5 maanden oude babies al heel sociaal zijn) zijn er ook activiteiten die jullie samen met andere kindjes (of voor nu andere ouders) kunnen doen. Baby-zwemmen, ouder-en-kind-cafe ed. Dat vinden wij erg leuk. Nu met 1,5 jaar begint mijn dochter pas 'echt' te spelen met andere kindjes. Is maar een tip dat een beetje tussen 'mijn kind weet niet van het bestaan van andere kinderen af' en 'ik moet mijn kind naar de opvang doen voor de sociale ontwikkeling' ligt. Hopelijk vind je iets waar je je goed bij voelt.
 
Hi is er iemand die ook zo een moeite heeft met kinderopvang vinden voor je baby? Wij wonen in de Archipelbuurt in Den Haag. Ik hoorde dat er nog een plekje zou zijn bij Compananny kinderopvang Archipel maar geen idee of dat wat is. Ze zijn in 2021 geopend wat ik las. Benieuwd of iemand ervaring heeft met Compananny. 
 
Zo herkenbaar! Ik ben ook bewust een thuisblijfmoeder, ons zoontje is nu 2 en ook nog nooit een dag naar de opvang geweest.

Ik ben altijd bij mijn eigen mening gebleven, mensen kijken maar wat ze ergens van vinden. Mijn zoontje was (en is) ook het liefst bij mij, omdat ik het meest voor hem zorg, zo gek is dat niet.
En jouw kindje is nog zo klein, en rond de 8 maanden had mijn zoontje ook een piek in verlatingsangst, dat hebben ze soms nu eenmaal. In mijn omgeving zeiden mensen dat ik hem "gewoon" bij anderen op schoot moest laten zitten als hij duidelijk aangaf dat hij het maar eng vond (bijvoorbeeld op een drukke verjaardag), dat hij er maar aan moest wennen. Ik vond dat zo egoïstisch! Mijn zoontje zocht mijn veiligheid en warmte, en zou dan over zijn grenzen heen moeten gaan om een volwassene blij te maken. Dus mijn antwoord was dan gewoon Nee, mensen zijn gepikeerd geweest er zijn scheve gezichten geweest en discussies, heel vervelend allemaal voor ze, maar niet mijn probleem.

Ik heb altijd naar mijn zoontje en mezelf geluisterd en de rest van de wereld doet het er maar mee!
Als jij je kindje niet naar de opvang wil hebben, hoeft dat niet... in de jaren 90, toen ik klein was, bleven bijna alle moeders thuis (tenminste, in mijn omgeving) en was de eerste opvang een PSZ als je 2,5 was, is onze generatie dan zo sociaal onhandig?

Lekker naar jezelf en je kindje luisteren ?
 
Wat een onzin dat je haar verpest. Vroeger waren alle moeders thuis bij de kinderen, die zijn toch ook allemaal netjes opgegroeid. Vanaf een jaar of 2/2,5 kan je kindje naar de peuterspeelzaal. Dit is 2x in de week een ochtendje en een goede voorbereiding op de basisschool.
 
Terug
Bovenaan