lieve allemaal,wat een lieve reacties allemaal!
ik was alleen al blij dat ik mijn verhaal even kwijt kon,soms lijkt het net of iedereen zo gelukkig is..maar jullie hebben gelijk.ieder huisje heeft zijn kruisje en dat moet ik me iedere dag weer goed bedenken.
Twee collega,s weten er wel van,ik was het eerst niet van plan.wil meestal prive en werk gescheiden houden.maar soms is het ook goed dat iemand het weet.
verder zijn er twee vriendinnen die het weten,maar je merkt toch dat mensen er weinig naar vragen.wat soms ook weer niet erg is want ik wil er ook niet iedere dag mee geconfronteerd worden.
en jullie hebben ook gelijk en mijn ouders en de mensen die het weten zeggen dat ook,wij moeten door met ons leven.
en ja hij heeft deze keuze gemaakt!
helaas zal het als een rode draad door ons leven lopen.
zelf heeft hij geen medelijden met zichzelf,wel heeft hij verdriet over wat hij ons aandoet.
Wij gaan in juni trouwen,helaas daar is jij ook niet bij,maar ik kan ook zeggen het is gewoon niet anders,wij gaan er een geweldige dag van maken!
Zoals ik hier lees hebben een aantal van jullie het ook echt niet makkelijk,dat is natuurlijk niet leuk maar dat je niet de enige bent bied je ook troost.
En echt wij doen alles voor Mila,zij ziet een gelukkige mama.de tranen komen pas als ze in bedje ligt.
Zij verdient een leuke mama en daar ga ik ook voor zorgen.
heel erg bedankt voor jullie lieve reacties,ook heel veel sterkte voorde mama,s die ook in een moeilijk pakket zitten.
ik zal hier ook mijn mailadres neerzetten,voorwie evt contact wil.
liefs piewie gtiemessen@hetnet.nl
