Moeite met het dikker worden

A

ANONYMOUS_USERNAME

<p>Hoi allemaal!</p><p>Dit topic, omdat ik benieuwd ben of iemand dit misschien herkent, of dat ik echt de enige ben die dit gevoel heeft. Ik merk namelijk dat ik er een beetje moeite mee heb dat ik "dikker" word. Overal lees ik verhalen van mensen die niet kunnen wachten tot hun buikje tevoorschijn komt, maar niets is bij mij minder waar. Normaalgesproken ben ik niet mager, maar wel vrij slank en sportief gebouwd. Ik ken mijn eigen lichaam goed en weet wat me wel en niet staat qua kleding - dit ben ik nu dus compleet kwijt en als ik in de spiegel kijk heb ik echt het gevoel "het moet maar". Had ik echt nooit van mezelf verwacht!</p><p>Mijn vrienden zeggen al "wauw volgens mij ben jij de enige die niet trots is op een zwanger buikje", maar ik ben dus benieuwd of ik echt de enige ben of dat er misschien mensen zijn die mijn verhaal herkennen. Ik ben bijna 23 weken zwanger en kan nog steeds mijn normale kleding aan (niet mijn hoge spijkerbroeken of strakke shirtjes natuurlijk haha), dus het valt nog wel mee met die buik. Ik zie hem alleen wel goed en vind het dus lastig om te gaan met mijn veranderende lichaam.</p><p>Sorry voor dit lange (zeur)verhaal, en begrijp me niet verkeerd! Ik ben héél blij met de zwangerschap en het kleine kereltje in mijn buik, heb het er ook zeker voor over. Maar gewoon benieuwd of iemand dit misschien ook heeft (gehad) ;). </p>
 
Ik heb precies hetzelfde, en hoor hier en daar wel meer mensen die het ook zo ervaren. Op een of andere manier wordt er automatisch verwacht dat je het mooi moet vinden maar ik schaam me kapot en durf nieteens meer naar verjaardagen. Terwijl ik 38 weken zwanger ben en gewoon mijn normale kleren nog pas. Neehoor geef mij ook maar lekker mijn oude lichaam, je bent echt niet de enige! ?
 
En nu in de laatste weken hou ik ook ineens wat vocht vast in mijn gezicht, ziet er ook zo lekker uit ? vooral als mensen dan ook nog zeggen dat je er ‘lekker gezond’ uit ziet
 
Zeer herkenbaar, al gaat er hier een verleden van eetstoornissen aan vooraf helaas. Maar ook ik vind die buik verschrikkelijk. Nu 32 weken zwanger, en had gelukkig tot 23 weken ook geen zichtbaar buikje. Ik was zooo blij dat die buik maar niet kwam! Om me heen ook alleen maar mensen die er opmerkingen over maken, ze bedoelen het ongetwijfeld goed, maar ik vind het vreselijk. Ik begin ondertussen sociale activiteiten ook te vermijden, wat wel voor een behoorlijke negatieve spiraal zorgt. Gelukkig loop ik wel bij de POP poli (al sinds week 16 geloof ik) dus ik kijg wel voldoende hulp en steun van de psycholoog daar. 
Ik zou niet meteen zeggen dat je er met een professional over moet praten. Als het alleen bij een beetje schaamte blijft is dat best ok. Niet iedereen zit nou eenmaal op een roze wolk wanneer zij zwanger is. Maar mocht je normale dagelijkse leven er onder gaan lijden, en je gaat situaties vermijden, kaart het dan eens aan bij je verloskudige of huisarts.
Genieten doe ik nog steeds niet, accepteren wel :)
 
Wauw met 38 weken nog je normale kleding aan! Hoop dat het mij ook gegund is :D.

Wel fijn te horen dat ik niet de enige ben. Ik schaam me dus ook, maar dan dus dubbel want ik schaam me ook weer een beetje omdat ik me schaam haha.
Vervelend te horen, maar goed dat je hulp hebt gezocht Ananasss. We moeten maar denken dat wij waarschijnlijk extra gemotiveerd zijn ons prepregnancy figuur terug te krijgen straks :). 
Het gaat hier denk ik wel prima zonder hulp, maar ik snap wat je zegt over de opmerkingen. Ik ben de eerste van mijn vrienden die zwanger is en iedereen doet alsof ik er alleen maar blij mee mag zijn (met die groeiende buik dus). 
Succes met de laatste weken allebei!!
 
In ieder geval dus stoppen met schamen dat je je schaamt haha. Volgens mij is het gewoon een stom taboe wanneer je zwanger zijn niet leuk vindt, en dit hardop wil zeggen. En vooral als je verder geen kwaaltjes hebt ofzo, moet je alleen maar blij en gelukkig zijn? Prima voor de vele zwangere dames die de zwangerschap echt zo vieren, genieten van de bolle buik en de extra aandacht. Maar er is echt een groep vrouwen die het allemaal minder leuk vinden, maar toch echt dankbaar zijn met het feit dat er een kleintje groeit! Want wanneer je uitspreekt dat die bolle buik je gestolen kan worden, volgen automatisch opmerkingen als: wil je wel een kind? 
 
Jaa inderdaad! Of "nouja, haha, dat hoort erbij dat wist je van tevoren". Ja oké, maar ik ga natuurlijk niet m'n kinderwens opzij zetten omdat ik het buikje niet geweldig vind.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan