na de bevalling...

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dag meiden,

Ik ben zelf op 25 weken en begin al aardig tegen de bevalling op te zien. Niet zozeer de pijn, ik ben volgens mij wel een harde, maar meer tegen wat daarna is. Ben heel erg bang dat ik van onderen (beetje rare tekst maar weet geen andere woorden) uitlubber en dat de sex volledig zal veranderen, in negatieve zin dus. We hebben het tot nu toe heerlijk, en ben zo bang dat dit erg zal veranderen. En het uitscheuren lijkt mee ook niet lekker. Denk zelfs soms aan een keizersnee, alleen vanwege de angst.... Hebben jullie ervaringen hiermee? Merken de mannen verschil? En als je inscheurt, moet dit dan strak of los gehecht worden?

Groeten
Neel

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hai Neel,

Ik kan je verzekeren dat er bij mij echt niets veranderd is! Ik was daar ook altijd wel een beetje bang voor, en heb het dus later ook aan mijn man gevraagd of hij nu ook verschil voelde... Hij voelt dus absoluut geen verschil gelukkig.
Ik heb tijdens de bevalling een subtotaal-ruptuur opgelopen (ben bijna van voor naar achteren uitgescheurd dus..hiet voelde ik op dat moment gelukkig niets van!) Ik heb dus de nodige hechtingen gehad, maar de gynaecoloog zei toen ook dat ie het precies zo zou maken als het was.. En dit is dus prima gelukt!
Met dat strak en los hechten waar jij het over hebt, dat begrijp ik niet echt, want volgens mij hechten ze het gewoon op de manier die nodig is bij jou.
Ik heb echter wel verhalen gehoord waarbij het "van onderen" wel wat wijder is geworden, maar dit waren dan vrouwen die juist niet uitgescheurd waren! Dus misschien is het alleen maar beter om gehecht te worden, want dan kunnen ze het weer als vanouds maken..

Heel veel succes met je bevalling, het komt vast allemaal wel weer goed!

Liefs Fiona

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Wat in hemelsnaam heeft dit te betekenen?!

Ik ben 2 keer bevallen en uiteindelijk met een spoedkeizersnede maar ik   heb wel tot 8 cm. weeen opgevangen.

Op de eerste plaats denk je niet aan de pijn op dat moment wat dat voor gevolg heeft maar hoe kom ik er het makkelijkste door dus zodra je bezig gaat is die angst weg en zal dat je een rotzorg zijn.

Op de tweede plaats viel de pijn mij 100% mee want ik had het na veeeeeeeeeel verhalen veeeeeeeeeel erger verwacht dan het werkelijk was.-

Op de derde plaats kan ik reacties als'...ik wil een keizersnede omdat ik bang ben voor de pijn' echt niet uitstaan

Mijn hemel ik zou er een moord voor hebben gedaan om het karwei zelf af te kunnen maken maar dat mocht helaas niet zo zijn.

Je zit mjet een wond die weken pijn doet,littekenweefsel waar de rand van je ondergoed over heen schuurt  en of dat niet genoeg is had ik het gevoel dat ik een taart had gebakken en een ander de garnering erover kieperde + dat je niet uit bed kan de eerste 2 dagen waardoor je nooit of te nimmer de eerste keer in bad,luier verschonen etc. zelf kan doen en vertrouw me daar krijg je spijt van als je die keuze onnodig maakt.

Be brave girl.

Groetjes,

Mirella

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Neel,


Ik kan je vertellen dat de sex bij ons niet is veranderd. De eerste weken na de bevalling natuurlijk wel maar na een maand of 2 kwam bij mij de zin en het gevoel weer helemaal terug! En dat na een totaalruptuur!!
Ik ben gewoon gehecht door de gyn(onder narcose dat wel) en ja echt fijn is dat niet, maar het moest gewoon even gebeuren.

Ik ben kraamverzorgster en kan je verzekeren dat er heel veel vrouwen bang zijn om te bevallen(vooral bij de eerste omdat ze niet weten wat te verwachten) aan de andere kant moet je maar zo denken, er is er nog nooit 1 blijven zitten en overal ter wereld bevallen vrouwen. Kiezen voor een ks...ik zou het niet doen tenzij er geen andere mogelijkheid is(medisch gezien dan). Je moet er niet te licht over denken, het is een hele operatie, je mag erna 6 weken niet tillen en je hebt een buikwond waar je u tegen zegt.

Als je over je angst spreekt met je vk of gyn kunnen zij je misschien rustiger maken waardoor je met meer vertrouwen krijgt mbt je bevalling.

Ik wens je veel sterkte met het overwinnen van deze angst en wat betreft de sex...maak je daar nu maar niet druk over, dat komt allemaal goed!!

Groetjes Odette.

P.s. Meiden, zullen we proberen elkaar angsten te respecteren??

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

...Ik was soms echt bang voor de bevalling, dan werd ik 's nachts wakker van een krampje en dacht hellup het is nu toch nog niet begonnen. Maar als ik er op terug kijk was het goed te doen. Tuurlijk doet het pijn, maar het is -vind ik- een ander soort pijn, je weet dat je er iets leuks voor terug krijgt. Zo gauw ik kon persen had ik het idee dat ik zelf ook meer tegen mijn pijn kon doen. Bij mij is het echt vlot gegaan, de verloskundige riep dat het de derde wel leek ipv de eerste. Van tevoren was ik bang niet te weten wat ik moest doen, maar de verloskundige (de kraamhulp was er pas toen de kleine al geboren was!) sleept je er echt door heen en zegt wat je moet doen.
Na te gaan dat ik het normaal echt uit krijs als ik alleen al mijn teen stoot!! Mijn vriend vond me zo rustig en heel stoer hihi.
Het gaat jou ook lukken hoor, en idd er bevallen een heleboel vrouwen en de meesten krijgen er meer dan 1 en dat is niet voor niets. Het is het allemaal meer dan waard.
Ik ben overigens een beetje ingescheurd, maar daar merk je op het moment zelf niets van. Het zitten daarna was pijnlijk, maar ben er helemaal overheen hoor.
Ook wat betreft de seks, het voelt gewoon weer hetzelfde. In het begin deed het pijn, maar dat kwam meer door het onbewust niet ontspannen zijn. (bang voor pijn en dat het anders voelt)
Bij mij is alles gewoon weer als voorheen en jou lukt bevallen echt ook hoor!!!

Suc6
groeten,
Jackje

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

quote: odette reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('17-01-2006 23:44:50&apos);

Hoi Neel,


Ik kan je vertellen dat de sex bij ons niet is veranderd. De eerste weken na de bevalling natuurlijk wel maar na een maand of 2 kwam bij mij de zin en het gevoel weer helemaal terug! En dat na een totaalruptuur!!
Ik ben gewoon gehecht door de gyn(onder narcose dat wel) en ja echt fijn is dat niet, maar het moest gewoon even gebeuren.

Ik ben kraamverzorgster en kan je verzekeren dat er heel veel vrouwen bang zijn om te bevallen(vooral bij de eerste omdat ze niet weten wat te verwachten) aan de andere kant moet je maar zo denken, er is er nog nooit 1 blijven zitten en overal ter wereld bevallen vrouwen. Kiezen voor een ks...ik zou het niet doen tenzij er geen andere mogelijkheid is(medisch gezien dan). Je moet er niet te licht over denken, het is een hele operatie, je mag erna 6 weken niet tillen en je hebt een buikwond waar je u tegen zegt.

Als je over je angst spreekt met je vk of gyn kunnen zij je misschien rustiger maken waardoor je met meer vertrouwen krijgt mbt je bevalling.

Ik wens je veel sterkte met het overwinnen van deze angst en wat betreft de sex...maak je daar nu maar niet druk over, dat komt allemaal goed!!

Groetjes Odette.

P.s. Meiden, zullen we proberen elkaar angsten te respecteren??

Er zijn altijd vrouwen die voor de makkelijkste optie kiezen uit angst voor pijn en die denken dat een keizersnede daartoe uitkomst bied.

Ik heb er 2 gehad en er word te makkelijk over gedacht want ze vergeten dat ook een ks verdomde pijn doet die wond niet meteen maar zodra je het gevoel weer wat terug begint te krijgen na een week of 4 het is nu 4,5 maand terug en mijn man mag nog steeds niet aan mijn buik komen dus please doe niet alsof het niks voor steld en ik ben geen aansteller het is echt zo

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,
Ook ik begrijp je angsten heel erg goed!!! Ik had ze zelf ook.
En achteraf gezien helemaal voor niks.
Ik heb een knip gehad omdat mijn zoon met de pomp is gehaald. Maar ik heb geen
seconde last van die knip gehad. Ook niet van de hechtingen.
Tja en bevallen doet idd pijn. Maar doordat je in een roes raakt kun je er beter tegen.
Op een bepaald moment trek je je een beetje terug van de dingen en mensen om je
heen. Dat doe jij niet bewust, maar dat doet de natuur nu eenmaal.
Toen ik eenmaal mocht persen had ik helemaal geen pijn meer. Was alleen wel
heel erg misselijk. Maar toen ik mijn zoon in de armen hield was alles weer ok.
De pijn duurt nog wel even voor ik het kwijt was, maar dat is nu ook ok.
De sex is nog net zoals toen. Na 6 weken hebben we het langzaam geprobeerd.
Nu is het helemaal toppie!
En ik zou idd niet zonder medische redenen een kz aanbevelen.
Het is nogal een operatie. En daar heb je nog veel langer last van dan als je gewoon
kan bevallen. Dat valt echt vies tegen!
Praat erover met je vk en misschien kan zij je angst wegnemen of verminderen.
Ik wens je verder een goede zwangerschap, een goede bevalling en een wolk van
een baby!!!
Groetjes Melanie mmv Quinten

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hey mirella,

ben het helemaal met je eens. Ik heb inmiddels 2 kindertjes en allebei met een spoedks geboren. Oh wat had ik graag mijn kinderen zelf op de wereld willen zetten. Zelf de 1e keer vast houden, in bad doen en trots aan de omas en opas laten zien. Maar nee hoor, je bent gewoon niet in staat dit te doen.

Ik kan het dan ook niet uitstaan dat mensen denken dat kinderen krijgen makkelijk is en zonder pijn!!! Je weet dat toch van te voren en als je niet tegen de pijn kan moet je r niet aan beginnen. Heel veel mensen denken dat een ks een super bevalling is, nou niet dus, bij de 1e was niet gefeliciteerd de eerste opmerking, nee, oh wat een makkelijke bevalling, dat wil ik ook. Nou ze zijn er van terug gekomen hoor.

IK vind dat de meeste zich erg aanstellen want bij het genieten horen ook de geveolgen en anders had je er niet aan moeten beginnen. Tuurlijk ben ik ook bang geweest om te gaan bevallen, maar ik heb die keuze gemaakt om een kindje te willen nou daar horen ook die angsten, pijn en het "uitlubberen" bij.

Dus niet aanstellen gewoon bevallen.
Doet iedere moeder en het gebeurd iedere minuut van de dag.

Groetjes carreen
mv sebastiaan en caithlyn