Na wandelen altijd brullen

Een terugkoppeling voor wie nieuwsgierig is...
Het maakt niet uit wanneer ik ga wandelen. Zodra ik een voet over de drempel thuis zet is het gedaan met de rust. HET IS. En zo ga ik er ook maar mee om.
Overig zijn de wandelingen zalig en kan ik eventueel gerust in de winkel rustig even staan snuffelen...EEn eenmaal thuis krijgt zij weer alle aandacht. Blijkbaar heeft ze dat nodig.
Bedankt voor het meedenken.
 
Geen tips voor het huilen na het wandelen maar misschien wel voor het voor jezelf zorgen. Ik deed eerst altijd alles als de kleine sliep, maar dat deed hij nooit zo lang en liep ik voor me gevoel altijd achter de feiten aan en ergerde ik me soms wat als hij wakker werd want ik moest nog eten/drinken/etc. Dus ik ben toen juist dingen gaan doen als hij wakker was. Kleine in wipstoeltje of de box naast me en ondertussen al kolvend eten bijvoorbeeld. Of de kleine in de draagzak en dan tandenpoetsen, eten voorbereiden etc. Als hij dan ging slapen hoefde ik niet perse meer iets en kon ik dan even lekker niets doen, of juist iets aan het huishouden doen. Uiteraard gaf ik hem ook genoeg aandacht als hij wakker was. Maar een broodje eten terwijl hij in zijn wipstoeltje ligt gaat ook prima ?
 
Dat huilen zodra je thuis bent herken ik heel erg! Mijn dochter heeft het bijna overal, zodra ik thuis ben met de wandelwagen of maxicosi, maar ook als ik ergens op visite ga of op CB. Zodra ik stilsta, is het bal. Ook trouwens als ze nog wakker is als we autorijden, bij ieder rood stoplicht. Erg gezellig!
Hier is het bij thuiskomst dus ook snel even jas uit, plassen en drinken pakken. Dan maar even huilen. Het scheelt dat ik borstvoeding geef, dus geen last van het klaarmaken van de fles. Mijn man wel trouwens, nadat ze is verschoont wil ze eten. Als dat niet snel genoeg gebeurd, omdat hij bijvoorbeeld wel flesje moet opwarmen, laat ze zich ook duidelijk horen. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan