Naam kinderen van man op geboortekaart zetten?

[quote quote=10225995]“Een nieuw gezin”, tja, dat is iets wat mijn kinderen ook heel erg duidelijk werd toen papa samen met zijn vriendin een kind verwachtte. Na de geboorte gooide vriendin nog een schepje er boven op door te stellen dat mijn kinderen niet bij haar gezin hoorden. Kerst/verjaardagen/pasen enz. werden dan ook steevast gevierd met het “eigen” gezin, dus zonder mijn kinderen. Kinderen stonden heel klein op de achterkant (!) van het kaartje vermeld als zusje van ….. Bij de geboorte van nummer 2 stonden ze er helemaal niet meer op. Ik wilde geen kinderen meer en mijn nieuwe partner gelukkig ook niet. Maar wij betrekken alle kinderen overal bij. Want wij zijn tenslotte geen nieuw gezin maar wel 1 gezin.[/quote]
Ohh wat verdrietig om te lezen dit zeg ?. Gelukkig hebben jouw kinderen zo te horen een fijne familie aan jou en je partner! ❤️
 
hoi
Ik heb de naam van mijn vriend dochter ook op de geboorte kaart gezet al mag ze van haar moeder niet hier komen of contact hebben het is toch haar zus of ze ze nou wel leert kennen of niet het is en blijft zijn kind en hoort er dus gewoon bij 
 
Mijn moeder heeft met haar nieuwe man ook een kindje gekregen, mijn zusje dus. Wat had het mij verdriet gedaan als er toen werd gezegd “nieuw leven, nieuw begin met haar en haar nieuwe man”. Ze hebben me overal bij betrokken, ook al was ik een tegendraadse puber en heb ik het ze soms echt wel moeilijk gemaakt. Ik was nog een kind met veel verdriet van de scheiding van mijn ouders.
ik zou de kinderen wel zo veel mogelijk betrekken en ze het gevoel geven dat ze er altijd bij horen. Dus persoonlijk zou ik de namen op het kaartje zetten. 
 
 
Dank jullie wel voor al jullie reacties. Wij zien het niet als nieuw begin. Tuurlijk is het voor mij wel een nieuwe start omdat het voor mij mijn 1e kind is. Wij hebben de kinderen van mijn man er zo veel mogelijk in betrokken maar dat ze niet meer willen komen, heeft niet alleen maar te maken met  baby. Er zijn meer dingen aan de hand. Al zeggen ze niet wat. We hebben duidelijk aangegeven dat ze welkom zijn en hopen van harte dat ze nog gaan komen. Het valt niet mee maar hopelijk komt het als nog goed. En gelukkig hebben we nog even tot het zo ver is. 
 
Ik schrik ervan dat er reacties zijn zoals ik zou het niet doen. Want het is jullie gezin. En zijn kinderen dan? Die horen toch ook bij jullie gezin. Ook al loopt het nu even moeilijk. En je zegt zelf half broertje of zusje. Ik zie dat heel anders. Mijn man en ik hebben beide een dochter uit een eerdere relatie. Maar ons pas geboren zoontjw is echt het broertje van die meiden. En beide voelen dat ook zo. 
 
Ik snap dat het een lastige situatie is. Maar verplaats je eens in die kinderen. Zij hebben nooit om deze situatie gevraagd. Zij hadden het liefste dat hun ouders nog gewoon samen waren. Dat is bij onze meiden niet anders. En het is en blijft gewoon heel verdrietig voor die kinderen. Ik zou er daarom zelf nooit voor kiezen om ze buiten te sluiten. Ze hebben al genoeg ellende meegemaakt waar ze nooit om hebben gevraagd.
 
Ik snap geen ander hier een rolecoster van alles zwart maken rij en is geen puber meer ze is volwassen . Dreigementen samen van haar vriend schoonfamilie . Ik die als aankomende moeder word gekleineerd en daarom zeg ik elke sitaite is anders maar wel een nieuw begin voor de baby en voor jou ik heb gelukkig een partner die me begrijpt het veel op me boordje gekregen en ze heeft nu echt me grens bereikt daarom is bij ons logies in bescherming van kind en mij dat de naam er niet opkomt elke situatie is anders maar die reactie van hoe kan je nieiw begin he tt hooord  er bij snap ik njiet ken je kijken in andermans leve
 
Hier is dat nooit een issue geweest eigenlijk. Ze horen bij ons gezin dus stonden er bij op de kaart.
trotse ouders en zusje van hadden wij er op.
ondanks dat de situatie nu niet ideaal is zou ik de namen er echt opzetten. Ze horen er bij en zijn ook de kinderen van je man. Dat ze nu door pubertijd en jaloezie misschien andere keuzes maken en niet reageren zoals gehoopt en verwacht is lastig, maar de pubertijd kan ook verdomd lastig zijn. Dan zijn ook je ouders nog eens gescheiden, heb je 2 huizen en moet je wennen aan nieuwe partners. Terwijl het enige wat een kind het liefste wil is, samen 1 gezin zijn met beide ouders.
als je ze niet op de kaart zet zal dat heel pijnlijk voor ze zijn en geeft dat weer een extra knak in hun beeld over vader en zijn nieuwe gezin. Ze zullen zich dan ongetwijfeld afvragen of zij er nog wel toe doen
 
Ik zou ze er gewoon bij de kaart er op zetten ook als het even wat moeilijker gaat. Deze kinderen zijn ook gewoon een onderdeel van de familie. 
 
Terug
Bovenaan