Onze kraamzorg heeft de nageltjes gevijld in het begin en toen ze wegging wilde ik dat vol goede moed ook doen, maar... lukte echt voor geen meter!! Heb toen niet meer naar de nageltjes omgekeken totdat hij een paar bloederige krassen in zijn gezicht had . Toen maar met de nagelknipper, ging erg moeizaam, maar nu is het geen enkel probleem meer (hmm, waarschijnlijk ook omdat de vingertjes gewoon groter worden..) Christian vindt al dat gefrunnik niet erg (net zijn papa!) en laat het prima toe, meestal voor het badje. Heb ook al een paar keer in zijn vlees geknipt, de eerste keer was ik helemaal overstuur totdat ik zag dat Christian het niet eens heeft gemerkt! Dus nu verontschuldig ik mij als het gebeurt en dan krijg ik een grote smile... Maak me er dus niet meer druk om.
Heb gelukkig nog niet zoveel last van tegenstrijdige adviezen. Wel soms van ongevraagde
Groetjes, Karin
mama van Christian (18 weken)