nederlandse moeders in het buitenland

hoi dames,

ik ben Dimka en ben 24 jaar. ik ben nu 28 weken zwanger van ons tweede kindje.
ons eerste zoon is in nederland geboren, met behulp van een grote knip en vacuumpomp, na ongeveer 25 hechtingen mocht ik gelukkig de volgende ochtend lekker naar huis (ben ´s nachts bevallen).
nu is alles dus nieuw en anders voor ons. moet woensdag weer naar verloskundige, na een periode van 8 weken! lange tijd wachten.
dus ondertussen maar vragen opgeschreven. hier is het ook niet veel voorkomend dat je thuis beval, het mag wel hoor, maar ja niet veel ervaring.
dus wij kozen voor ziekenhuis bevalling. ik moet ook 40 km rijden naar ziekenhuis en zie het niet zitten dat als het thuis niet zou lukken dat stuk met persweeen te doen.
dus woensdag maar eens vragen hoe dit hier verloopt, waarneer je heen gaat, dat je evengoed in huis moet hebben enz.
nou dat is mijn verhaal, wel grappig veel mama ´s in scandinavia!

groetjes dimka
 
Hallo Dames!!

Even weer een berichtje vanuit (koud) Canada! Ben zeer benieuwd hoe jullie zwangerschappen verlopen! Ik ben net de 20 week gepasseerd en begin nu een buikje te vertonen! Heeft even geduurd maar heb de eerste 18 week veel moeten overgeven en hierdoor dus aardig wat afgevallen! Dat zal dat nu wel gaan inhalen!

Ben erg nieuwsgierig of Nederland nou het enigste land is waar je daadwerkelijk thuis bevalt! Hier is het dus ook een duidelijke NO. Verloskundigen zijn er maar weinig geloof 11 in de provincie Alberta, waarvan 2 maar thuis bevallingen doen. In Edmonton een uur vanaf hier is een clinic waar je kan bevallen met een verloskundige. Ziekenhuis bevalling is hier dus normaal en word meestal gedaan door je eigen huisarts, bijna ieder dorp heeft hier door de grote afstanden een (klein) ziekhuis. Veel huisartsen willen niet eens bevallingen doen omdat het risico op een rechtzaak zo groot is. Echt een 'Amerikaanse cultuur' wat dat betreft! Is dus ook de reden dat er zo weinig thuisbevallingen zijn!

Pijnbestrijding is er in de vorm van lachgas, morphine of epidural (ruggeprik). De ruggeprik wordt pas na de bevalling gestopt en niet zoals ik zo vaak van NL hoor voor het persen!

Heb een goed beeld van het hoe en wat rond de bevalling hier, wat soms een fijn en soms een beangstigend gevoel geeft! Werk namelijk op een kraamafdeling, en maak dus ook dingen mee die je eigenlijk niet wilt weten en zien als jezelf zwanger bent!

Heb wel besloten om te bevallen op mijn eigen afdeling ben zeer benieuwd hoe de ervaring vanuit het bed zal zijn en dus niet naast het bed!

groetjes Katriena
 
Hoi iedereen.

Hier gaat alles 'goed'. Ik ben er was bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat we zwanger kunnen worden, dus vind dat ik niet mag klagen, maar wat voel ik me beroerd. Mijn darmen zijn helemaal van slag. Bijna de hele dag door kramp en kan heel moeilijk naar de wc. Er zijn een heleboel dingen die ik niet meer lekker vind en daar baal ik super van. Andere dingen krijg ik weer pijn in mijn buik. Juist omdat je weet dat je niet overal tegen kan of niet meer lekker vind, krijg je juist trek in was alles. Morgen heb ik mijn eerste doktersafspraak. Mijn schoonzus is ook zwanger, 4 maanden, en woont op het zelfde eiland als ik. Er zijn hier nu drie zwangere vrouwen. 1 keer in de 2 weken komt hier een verlosundige naar toe, en die heeft dan super de tijd voor je. Mijn schoonzus was 1.5 uur bij haar binnen. Normaal gesproken ga je om en om, dokter - verloskundige - dokter enz... Maar zij zei dat als we wilde ook alleen bij haar konden komen. Dat is wel lekker want de dokter heeft vaak bijna geen tijd en voel je de kamer uitgejaagt.
Mijn dochtertje van 3 weet nog niet dat ze weer grote zus wordt, maar heeft wel een paar keer gezegt: he wat is er met jouw buik. Die begint wat te groeien. Maar mijn tweelingzus is ook zwanger en zeg dan, nee joh mama heeft geen baby in de buik, dat heeft tante toch! Tot nu toe trapt ze er in. Het duurd nog even voor we het gaan vertellen. Met pasen gaan we naar nederland. Ben nog hard aan het denken hoe we het op een leuke manier kunnen vertellen.
Hoi Ponoka, Ik denk dat thuis bevallen echt iets voor nederland is. Dit komt ook daar dat zowel hier als in canada de mensen vaak toch een eind van het ziekenhuis wonen en als er dan iets verkeerd gaat, dat het langer duurt voor je in het ziekenhuis bent. Ik weet niet of er het zou durven. De bevalling was mijn zoon ging niet vlekkeloos. Alleen jammer dat je hier 2 - 3 dagen daarna moet blijven, al worden ze nu wel wat makkelijker en zijn er meerdere die nu na 24 uur naar huis mogen.
Hoi Dimka. Leuk dat er ook bij komt. Je bent alleen vergeten te schrijven welk land je woont, ik ga er een beetje vanuit dat het een scandidavisch land is.
Hallo Priscilla. Lekker hoor in een warm land wonen. Vorige zomer was echt prut, en deze winter ook niet wel beter. Elke week stormt het wel een 1 dag. Hopelijk komt de sneeuw binnenkort, als het winter is moet het goed winter zijn. Alleen jammer dat ik nu weer niet kan/mag skieen. Is het zo makkelijk om een keizersnee te krijgen? Hier moet je meerdere gesprekken hebben met verloskundige, gynocologen enz... Ik heb een keizersnee gehad vanwege stuitligging, en een gewone bevalling waar ik super uitscheurde, dus zal geen nee zeggen als ze vragen of ik een keizersnee wil. Maar ja alles heeft zijn voor en tegen.
Hei Ella. Hier is het in zweden. Al een volgende afspraak gemaakt of gaat er ook  bijna een maand tussen de afspraken.

Groetjes uit Noorwegen, Catharina
 
Hallo! Ik ben Danielle, 27, getrouwd met een Ier, twee kinderen en net zwanger van nummer 3. Ik woon al bijna zeven jaar in Ierland. Onze meiden zijn bijna 5 en bijna 2, beide zijn in hetzelfde kraamziekenhuis geboren in Dublin (zelfs op dezelfde verloskamer). Mijn derde wil ik heel graag thuis en ik heb al een vroedvrouw gebeld. Ik ben twee keer ingeleid, naar mijn mening veel te snel en voor onvoldoende reden. Dat wil ik deze keer voorkomen. Ook hier krijg je pas na de twaalfde week een echo en dan hangt het ook nog af van wanneer ze een plaatsje hebben voor je eerste afspraak. Ik moet dus wachten tot april, en ik weet niet eens hoe ver ik ben. Ik denk tussen de 5 en 7 weken.
Lijkt me gezellig om hier te kletsen met andere Nederlandse moeders in het buitenland!
 
Hej Catharina,

Een angelsound is een apparaatje waarmee je het hartje kunt horen, ongeveer hetzelfde als bij de verloskundige. Vandaag heb ik het hartje voor het eerst luid en duidelijk gehoord, ik was erg opgelucht. Toch steeds spannend die eerste 12 weken. Ik ben nu in  week12  en ga er van uit dat alles goed gaat.

Hoe gaat het met jou, ook zo'n slecht weer daar? Al 2 dagen sneeuw en vanavond verwachten ze storm, hmmm. Mag nu toch wel een keer echt winter worden.

Groetjes Ella


 
Hoi iedereen.

Hoe gaat het met jullie? Ik voel me niet echt super. Mijn eten viel weer een beetje verkeerd. Ik kan me super goed voelen en na het eten hondsberoerd. Ik eet ook niet echt gevarieerd, want ik lus opeens veel dingen niet meer. Afgelopen vrijdag heb ik de eerste afspraak gehad bij de dokter. Dit was alleen een intake gesprek. Volgens de dokter ben ik uitgerekend op 18 sept. Nu kan ik naar de verloskundige bellen om een afspraak te maken. Ik vind het nog steeds gek, dat er zo veel kan gebeuren in je lichaam, zonder dat je, er voor je gevoel, iets voor doet. Ik kijk er zo naar uit dat mijn buik gaat groeien.
Hoi Ella. Zo'n angelsound doptone doet de dokter hier bij elke controle, dat hoef je niet speciaal aan te vragen. De verloskundige luister nog wel met zo'n hoorn.

Groetjes Catharina
 
he wat een leuk forum! Mag ik meekletsen? Gefeliciteerd met de zwangerschappen voor de zwangeren onder jullie!
Ik woon 7,5 jaar in oostenrijk, en we hebben twee kindjes, van 5 en 3 jaar, ik ben 15,5 weken zwanger van ons derde kindje. Wat leuk om te zien dat het in elk land anders gaat. Hier ga je standaard naar de gyn en een zwangerschap wordt echt als iets medisch gezien. Ik voel mezelf hier niet onprettig bij.Heb ook geen makkelijke zwangerschappen en eerste bevalling gehad.  Ook bevallen gaat in het ziekenhuis, dat is hier gewoon.
Wat is de reden dat jullie naar het buitenland gegaan zijn? Bij ons was het de nieuwe uitdaging. Wij woonden een tijd lang in noord duitsland, en hebben toen op drie plekken gesolliciteerd, Vicenca (Italie) Vancouver (Canada) en Innsbruck (Tirol) en we werden het eerst aangenomen in Innsbruck... en we dachten waarom niet! Als het niet bevalt zijn we weer weg. En nu voelen we ons hier heerlijk op onze plek en kunnen ons niet meer voorstellen terug te gaan naar Nederland. Ja, een weekje soms, maar wonen, nee dat niet. Maar goed, zeg nooit nooit, misschien gaan we ooit daar onze oude dag slijten!

liefs!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan