Weer even een update: begin me steeds wat beter te voelen. Krampen zijn nu helemaal over en begin ook minder bloed te verliezen. Wel heb ik een soort van beurs gevoel in m'n buik, alsof ik een grote blauwe plek heb. Herkent iemand dat?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Net een miskraam gehad - in de war
- Onderwerp starter Stiekemmeelezen
- Startdatum
Hi meis, vanaf Belgie een hele warme knuffel voor jullie! Ik heb onlangs miskraam nummer 4 achter de rug, het is een klap, echt. Verhaal bij ons: MMM al 4 jaar: onverklaarbaar waarom het niet lukt, ook vaak bij 6 welen fout. Let wel: vaak miskraam doordat het vruchtje in de aanleg al niet goed was... je lichaam stoot het vaak af doordat het chromosomaal niet goed is. Natuur doet zn werk. Maar dat neemt de pijn niet weg. Je kan overigens vaak wel zelf veel aan vruchtbaarheid (in positieve zin) doen: bij ons: IVF1 3 embryo’s matige kwaliteit: 35 jaar. IVF2: 5 embryo’s NUL fragmentatie en AA kwaliteit (ik was toen een jaar ouder). Ik ben momenteel op de natuurlijke manier zwanger tussen de trugplaatsingen door (geen iedee of het blijft zitten, maar bij 35+ is al 60% van je eitkes niet meer goed chromosomaal gezien) en eitjes kunnen zich gewoon doordelen en embryo’s worden en innestelen etv etc en pas later afsterven. Maar het is echt emotioneel gezien moeitlijk: maar het geeft je echt (jullie allebei) houwvast als je er zelf veel aan kan doen qua vruchtbaarheids bevorderend leven (deed je wellicht al) ken je RIKA LUKAC al?... google maar even... heeft ons leven veranderd (mede onze vruchtbaarheid!!) het duurde even voordat ik over mn eigen ego heen kon stappen om volgens haar dieet etc te leven, maar man man man... ik heb geen depressies meer, ben super veerkrachtig, kilo’s vlogen eraf, eicellen naar super kwaliteit! Het kan, echt, blijf er in geloven. En dat zeg ik met volle overtuiging na 4 miskramen (hopelijk geen 5...)
Ps: stort je hart uit op het forum: vertel het NIET op je werk, daar ga je echt spijt van krijgen (weet niet wat voor werk je doet, maar echt het is een prive aangelegenheid die eigenlijk thuishoort in de slaapkamer) mensen hebnen er vaak geen begrip voor (sommigen wel natuurlijk) maar vaak snapt men dd emotie echt niet. (Vooral mannen niet of jongere vrouwelijke collegas niet die er nog niet mee bezig zijn). Je komt dan al snel jankerig en zwak over (nogmaals dat is geen verwijt oid, maar ik spreek uit ervaring). Enne... bekijk het vanuit je werkgever: we leven nog steeds in een mannen maatschappij; voor vrouwenzaken is vaak geen plek, enne... je werkgever weet dan dat je met een kind bezig bent... en dus met verlof kan gaan of kan gaan parttimen... bedoel als je je baan kwijt wil (je wordt vaak op zijspoor gezet, of je contract wordt niet verlengt... geloof me ik heb al HEEL VEEL vrouwelijke collegas zien vertrekken)...voorbeeld: ik ben aan de IVF al ruim 1,5 jaar (kinderwens actief bezig zijn bijna 4 jaar) veel zwarte sneeuw gezien... mijn werkgever weet nergens vanaf... ook niet dat ik 4x per maand naar het ziekenhuis moet (neem vrij voor ziekenhuis of ik plan een afspraak bij klant in... werk als accountmanager wat vrijheid geeft dus ik kan dat). Geloof me, hoe groot het verdriet ook is, hou je mond dicht op je werk, je weet niet hoe lang het nog gaat duren... echt n goeie tip... van een ervaren iemand... zie maar wat je ermee doet.