Net na de bevalling: wanneer bel je wie?

Bij ons was dit ook een issue. Mijn ouders wilden graag weten wanneer het begonnen was...en ik dus totaal niet. Daarnaast wilde ik graag na de bevalling even met mijn kleintje en man alleen zijn...en daarvoor hebben we dus ook gekozen. Gewoon communiceren naar je ouders en broer/zus....het is jouw beslissing. Als je het niet duidelijk maakt dan krijg je pas problemen! En uit handen geven van een kindje? Alleen als jij je daarbij prettig voelt!
 
Wij hadden bij de eerste al ver van te voren aangegeven dat we pas zouden bellen als wij daaraan toe zouden zijn en als het 's nachts geboren zou worden, dan zouden we pas de volgende ochtend bellen. Aangezien ik de vrijdagochtend werd opgenomen om ingeleid te worden, wisten ze dus wel allemaal dat er wat stond te gebeuren. Het kindje is uiteindelijk in de nacht van vrijdag op zaterdag geboren en we hebben pas net na 8 uur gebeld naar onze ouders.
Ik vind dat het je eigen keuze is en je moet doen waar jij je goed bij voelt!
 
Tja, je kan ze niet allemaal tegelijk bellen. Maar ik kan me voorstellen dat je als eerste je moeder belt en daarna je vader. Maar dat moet je zelf weten. Verder kan je van broer en zus best vragen of ze op dag 2 langskomen. Als je ouders langskomen en je schoonouders dan heb je het al heeeel druk. Het is nog al wat bevallen en dan heb je al het werk erna nog. Kraamhulp die alles uit gaat leggen aan je partner voor de nacht. Wanneer je moet voeden, temperaturen, kruiken maken, luiers verschonen, wanneer je de verloskundige moet bellen. Mijn man is echt de hele dag bezig geweest.
Mijn tip wees duidelijk in wat je wil, probeer de kraamtijd te genieten van je nieuwe gezin, dat is ook best wennen. En daar heb je rust voor nodig.
Veel succes!
 
Hallo Notemo,

Hier is het ook niet gegaan zoals mijn schoonfamilie zou willen.
Ik ben in 2007 3 weken tevroeg bevallen van onze dochter. 's nachts om kwart over 3 in het ziekenhuis. Ben toen meteen naar de operatiekamer geweest omdat  de placenta niet los wilde komen. Toen ik daar lag heeft mijn vriend met  onze  gezonde hummel op zijn buik op mij gewacht en no niemand gebeld. Toen ik om half 7 weer terug was op onze "kamer" is mijn vriend eerst nog een paar uur naar huis gegaan om even e slapen.  Rond half 11 was hij weer terug in het  ziekenhuis en  zijn we lekker even met z'n 3tjes geweest. Toen heb ik  eerst mijn vader gebeld ( mijn vader en moeder zijn ook gescheiden) en mijn zusje  daarna heb k mijn moeder gebeld (het contact is niet zo heel goed, nu gelukkig iets beter)  en mijn vriend heeft zijn familie gebeld.  Die stonden dus ook binnen  een paar minuten in het ziekenhuis. Onze dochter lag lekker bij mij op de buik toen ze kwamen en is daar ook mooi  BLIJVEN liggen. Ook al waren ze daar niet blij mee. Is dan jammer.

Na  een paar  dagen mochten we  naar huis en dat wisten ze. Ze waren al gebeld dat als we thuis waren we wel zouden bellen als ze konden komen, want we wilden eerst even wachten op de kraamhulp. Die wilde eerst even alles controleren bij mij en de kleine. Wat we al verwacht hadden gebeurde  ook. Ze stonden al op de stoep.  Mijn vriend heeft ze vriendelijk maar toch dringend verzocht om nog even naar huis te gaan en als wij er klaar voor waren zouden ze  gebeld worden zoals afgesproken. Dat werd on niet in dank afgenomen. En ook nu hebben we de klene niet laten schoothoppen. Ook hier waren ze niet blij mee. Maar wij hebben gedaan wat wij wilden.  

Nu ben ik  weer  zwanger en over 4 weken uitgeteld. Ben heel benieuwd of het dit keer wel gaat zoals we afspreken. We gaan ook deze keer niet vantevoren bellen, maar als de kleine er is eerst met ons dochter lekker met z'n  4tjes zijn. Daarna gaan we wel weer bellen. Mijn vader zal het wel  eerder weten want hij past op.

Waar het in het kort op neer komt is doe wat jullie denken wat goed is voor jullie en de kleine.

Ik zie dat het  een heel verhaal is geworden.

Heel veel succes ermee.

Groetjes Triesepies
 
Ik zou gewoon niemand bellen! Stuur ze allemaal ene kaartje...hebben ze het nieuws allemaal tegelijk!

Wat maken sommieg mensen het leven moeilijk! Ik zou gewoon degene bellen waar jij op dat moment behoefte aan hebt!
Als mensen daaar moeite mee hebben dan is dat hun probleem!
 
Ik begrijp wel wat je bedoelt. Mijn schoonmoeder wil een sms als het begint, maar we hebben dit in het midden gelaten (sorry..vergeten!), en met elkaar, vriend en ik, afgesproken dat we pas bellen als alles gezond en wel op de aarde is.

Ik heb besloten mijn ouders, mocht het in de nacht komen, pas in de ochtend te bellen, ik wil geen toeren van gesjees over de snelweg in de nacht. Die paar uur maken ook niet meer uit.

Mijn schoonouders zijn gescheiden, en ik heb eigenlijk besloten om er vanaf het moment dat de kleine er is geen rekening meer mee te houden. Ze zoeken het zelf maar uit, en als ze willen dan geven ze maar aan wanneer ze komen.

Succes!
 
Niet te veel druk om maken wat iedereen wil. Jij en je partner krijgen een kind dat is het belangrijkste de rest is bijzaak.
Bij ons was het makkelijk opgelost, ik ben s nachts om 4 uur bevallen dus natuurlijk bellen we niemand. Toen om 7 uur de vk en kraamhulp de deur uit waren lekker met zo'n 3e liggen genieten en daarna slapen. Om half 9 moest mijn vriend naar het ziekenhuis met het bloed van ons kindje dus dat heeft hij gedaan. Rond een uur of 9 half 10 was hij weer thuis. Toen heeft hij ontbijt en koffie gemaakt en toen zijn we eens de familie gaan bellen. Hij met zijn telefoon en ik met de mijne dus iedereen wist het vrij snel naar elkaar. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb eerst mijn vader gebeld omdat die zeker weten wakker was en daarna mijn moeder die lag ook nog in bed zo als ik al dacht. Niemand heeft gevraagd aan mij wie we eerst hadden gebeld.
Wij hebben ook het geluk dat iedereen ver weg woont dus we hadden nog na ons telefoontje zeker een uur rust :D
 
Ik neem aan dat ook jou familie begrijpt dat je niet iedereen tegelijk kan bellen.
Ik snap niet dat familie  zich daar druk om kunnen maken, sorry, maar je hoeft toch niet te weten wie er als eerste gebeld is?
Ik heb ook geen idee hoe mijn man dat destijds heeft gedaan en het interesseerr me ook niet zo.

Ik zou eerlijk zeggen tegen je familie dat je het moeilijk vind om te bepalen wie er als eerste gebeld moet gaan worden doordat ze er zo'n issue van maken. En er aan toevoegen dat je daar echt mee zit.
Uiteindelijk zal ik zeggen dat je op dat moment wel ziet hoe het loopt en waar jullie behoefte aan hebben. En dat je misschien wel pas ver na de geboorte belt (kunnen ze daar alvast rekening mee houden!)

Ik vind het echt rot voor je dat je familie je met dit soort dingen 'opzadelt' en hoop dat je uiteindelijk je eigen weg kunt volgen!

Groetjes
 
Terug
Bovenaan