Net zwanger tijdens sollicitatieprocedure.

tja, ik twijfel nog of ik het toch maar in de proeftijd zal vertellen, maar het contract zou sowieso voor 3 maanden zijn (tot eind oktober). Ik twijfel ook nog of ik wel wil blijven werken als het kindje er eenmaal is.
Ik heb iets tegen kinderdagverblijven en wil mijn ouders (of andere familieleden/vrienden/kennissen)  er niet mee opzadelen.

Nou ja, ik kan er nog over nadenken, ik heb dinsdag mijn eerste inwerkdag.

 
Ik vind het wel een beetje de omgekeerde wereld. Een werkgever mag er niet naar vragen en je er niet om ontslaan maar zou zich wel bedonderd voelen als je er niet meteen mee op tafel komt. Ik denk dat elke werkgever heel goed weet waar die aan begint wanneer ze een vrouw aannemen en zeker één  die de 25 gepasseerd is!
In mijn geval is het ook nog zo dat ik 5 weken zwanger bleek (eigenlijk dus 3) toen ik werd aangenomen. Moet ik dan misschien een geweldige carriere op het spel zetten voor  een situatie waarin nog zoveel mis kan gaan? Ik wil die carriere ook naast mijn kinderwens. Ik ga nog niet bijstellen voor iets wat er nog niet is.
En ook al was ik nog niet zwanger, ik ken  genoeg voorbeelden waarin het pas laat lukte of zelfs nooit. Indien je je kinderwens tijdens je sollicitatie ter sprake brengt is dat voor  de meeste werkgevers toch een issue.
Mijn zus heeft welliswaar in een iets andere situatie hetzelfde meegemaakt. De werkgever reageerde teleurgesteld in het gestelde vertrouwen waarin mijn zus besloten heeft om het (nog wel in proeftijd) na aanvang van haar werkzaamheden te vertellen dat ze zwanger is. Waarom zou ze teleurgesteld reageren als het geen issue zou zijn?
Ik vind dat je in de huidige arbeidsmarkt best een beetje aan jezelf mag denken, al is dat soms moeilijk omdat je toch het gevoel hebt dat je 'liegt'. Ik krijg bijvoorbeeld om mee te beginnen een half jaar contract. Dit loopt af zo rond het begin van mijn zwangerschapsverlof. Als ze dan echt niet tevreden zijn over mijn inzet dan kunnen ze alsnog van me af, maar dan heb ik gevoelsmatig wel een eerlijke kans gehad.



document.write(friendlyDateTimeFromStr(''));



heid duurt het langst." Ze mogen je inderdaad niet om je zwangerschap ontslaan maar in een proeftijd zijn er wel andere redenen te bedenken. Na 3 maanden is het toch wel aan te raden het er met je werkgever over te hebben. Ik heb tijdens mijn sollicitatie meteen over mijn kinderwens verteld omdat ik geen stress wilde hebben als ik snel zwanger zou zijn. Ze mogen er inderdaad niet om vragen maar ik besloot het zelf ter sprake te brengen. Ik werd aangenomen omdat ik zo eerlijk was en na twee maanden bleek ik dus al zwanger te zijn. Ik denk dat mijn werkgever zich erg bedonderd zou voelen als ik na mijn proeftijd had verteld dat ik zwanger ben. Ik heb dat op andere werkplekken wel eens meegemaakt en dat speelde zo lang door totdat het jaarcontract afliep en men alsnog op straat stond met de woorden "je past niet in het team" Een andere bijkomstigheid is dat ik erg veel klachten heb vand e zwangerschap. Ik moest dus al snel wat minder gaan werken. Hoe wil je dat verklaren als je niets hebt verteld. In ieder geval heel wat stress minder voor mij omdat mijn werkgever en collega's gewoon met me konden meeleven.

Succes met je besluit.





 
Ik heb voor alle zekerheid ook maar even gekeken op de site van het ministerie van szw.
Hierop staat dat je pas verplicht bent om te melden dat je zwanger bent 3 weken voordat je zwangerschapsverlof zou ingaan.
Voor die tijd hoef je niks te zeggen.
Het is wel zo dat zolang je niks zegt, je geen recht hebt op bepaalde dingen zoals extra rusttijden of andere tilmaxima.
Oftewel als je hebt verteld dat je zwanger bent, mag je extra pauzes houden (ik weet niet hoeveel). Ook mag je niet meer zoveel tillen. Normaal gesproken mag je volgens de Arbo (geloof ik) maximaal 20 kilo tillen.
Als je zwanger bent mag je (geloof ik) nog maar 10 kilo tillen en dit maximaal 5 keer op een dag ofzo.

Ik heb zelf besloten om te wachten tot na mijn proeftijd, maar niet lang daarna.
Zodat ik zeker weet dat ik mijn contract in ieder geval kan afmaken.
Daarna zien we wel verder, want dan komt de geboorte ook alweer dichtbij.

 
Hoi hoi,

Ik zit nu zelf ook in zo'n situatie.
Ik ben op dit moment 14 weken zwanger en eind januari uitgeteld.
Nu heb ik van mijn baas gehoord dat ik per 1 december ontslagen wordt.
Ik ben nu weer aan het solliciteren, maar het wordt er niet makkelijk van.
Ik begin een beetje te groeien, dus ze kunnen het nu ook zien. Ik kan het dus niet meer verzwijgen.
Ik hoop dat ik nog een nieuwe baan vind, maar ik zie het somber in.

Succes in ieder geval met je nieuwe baan.
 
Mijn verhaal is iets anders. Ik werkte al 2 en half jaar via het uitzendburo bij een bedrijf. Ik heb er ook nooit een geheim van gemaakt dat ik graag kinderen wilde. Tot in december mijn baantje op het spel kwam te staan, omdat ik al zolang via het uitzendburo werkte moesten ze me direct een OT contract geven. Dat was op dat moment allemaal heel moeilijk dus kreeg ik nog een contract van het uzb voor 3 maanden. In die 3 mnd heb ik een gespreek gehad met mijn manager en schijn ik gezegt te hebben dat ik de eerste 5 jaar nog geen kinderen wilde. Dat kan ik dus nooit gezegt hebben, want ik wordt nu 31 en heb altijd gezegt: als ik na mijn 35 nog geen kinderen heb, dan hoeft het van mij niet meer. Maar goed vanaf 1 april dus een OT contract, en toen bleek ik 14 mei zwanger te zijn. Toen  al 7 weken. ( door mijn onregelmatige cyclus dacht ik dat ik niet zwanger kon zijn. ) Bij mij in de familie heerst het nog al om moeilijk zwanger te kunnen worden, dus ik dacht dat ik hormonen nodig zou hebben. Ik had juist begin maart met mijn man overlegd, dat we als het niet zou lukken voor die tijd, we naar de huisarts zouden gaan als ik in december nog niet zwanger zou zijn. En zie hier eind van die maand heeft de bevruchting plaats gevonden. Toen ik het op mijn werk vertelde dacht ik dus dat ik al 16 w zwanger was (door de onregelmatige cyclus) Dus ik heb het gelijk gemeld. Nu bleek dit dus niet zo te zijn, maar mijn manager gaf me dus gelijk het verwijt dat ik had gezegd dat ik de eerst 5 jaar geen kinderen wilde. Dit heeft mij toen heel veel pijn gedaan. Ik weet nu dus dat als ik gezegt zo hebben dat we er mee bezig waren dat ik dan geen werk meer had gehad. Maarja, ik heb een OT contract en ze is inmiddels wel bijgedraaid maar ik weet zeker dat ik dat nooit gezegt heb. Misschien dat ik het over 1 of 2 jaar had, maar een leugentje om bestwil moet toch kunnen, of niet. Ik wist echt niet dat ik zwanger kon worden zonder hormonen, maar ik denk dat mijn lichaam   haar rust heeft gevonden toen ik mijn contract tekende, zou dat kunnen.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het ff kwijt.

Groetjes,
Yvonne 18w+3d
 
hoi Franka

Nou als ik jouw was zou ik het in ieder geval verborgen houden tot een tijd na je proeftijd .
Ik heb hier zelf ook een hele nare ervaring mee ,ik had vijfjaar geleden naar mijn eerste kindje zoiets van ik ga werken heelijk man was thuis dus kwam goed uit ,
nou zo gezegd niet zo gedaan ik heb gesoliciteerd bij de thuiszorg nou na een spannende paar dagen kreeg ik telefoon ik kon beginnen nou ik blij !
nou ik had wel 3 maanden proeftijd he ok ,nou na ongeveer 3 4 weken te hebben gwerkt kom ik ergens in een gezin te poetsen alles prima tot op een moment er een man en vrouw binnenstappen mij onder dat ik aan het werk ben vragen om mijn trouwring om te kijken wat mij in de toekomst nog te wachten stond ik lol ik dacht jaja !
Nou ik gewoon dood leuk verder poetsen tot opeens de vrouw zei nou meid ze kon me nietd dus he en wist niets van me :ze zei nou je bent zwanger je krijgt koningskinderen maar dan anders om je krijgt nu een jongen en je hebt al een meissie ik stond helemaal paf oja en ik zou uitkijken met suiker ik nam veel haha ik kreeg iets aan mijn aalvleesklier .ik rende de deur uit en dacht pf lullen jullie maar !

Dus ik regelrecht naar mijn bazin toe ik haar alles verteld en ze keek me aan en reageerde zo van :maar dat is toch niet zo he!,dus ik zo nee ben pas ongesteld geweest en heb nergens last van dus .
Maar het bleef knagen aan me dus ik ging in die week naar de dokter waarna ik het vertelde aan de assitente ,die schoot overigens in de lach en zei ja dat geloof je toch niet he ?ik zo nee maar gewoon ff checken .
Ok zei ze en deed de test na ongeveer 30 seconde draaide ze zich om en zei maar ze heeft wel gelijk ik stond paf en was ook wel heel blij .
Overigens werd dit ook een jongen hahha
Maar nu moest ik het zeggen aan mijn bazin dus dat deed ik .
Overigens moet ik erbij zeggen dat we vaker gesprekken hadden over de werkweek .nou en dan was ik goed deed goed mijn werk en de mensen vroegen soms echt naar me dus was top dacht ik zo!
Nou ik riep  haar appart en vertelde haar van de test Nou zei ze dan weet je het nu toch meer niet .
Een paar dagen later riep ze me bij haar en zei We moeten helaas onze samenwerkin gaan beindigen er zijn klachten je werkt niet goed genoeg en nog meer shit . Ik wist niet wat ik zeggen moest en werd boos ik zei jaja dat zal een paar dagen geleden was ik nog goed en vroegen ze naar me en nu je dit weet kan ik oprotten en daarop zei ze nee meid daar is het niet voor en je mag ook altijd weer terug komen hoor ,Toen zei ik meteen ja dus ik ben slecht ,doe mijn werk niet goed maar mag wel terug komen jaja .
Zo zie je maar dat je sommige dingen beter iets langer voor jezelf kunt houden !

groetjes eefje
 
Terug
Bovenaan