niet eten = geen toetje???

Ik heb een tijdje geprobeerd Laura te dwingen om warm eten te eten. Resultaat: helemaal geen warm eten meer eten en al huilen zodra we aan tafel gingen. Vervolgens, op aanraden van mijn man, het bordje voor haar neus gezet, vorkje erbij, en zelf gaan eten. Na een paar dagen ging ze eten en ze eet nog steeds, ook krijgt ze altijd een toetje, hoeveel of hoe weinig ze ook maar gegeten heeft. Uit eigen ervaring weet ik dus: Dwingen werkt niet!
 
Zifjon eet ook bijna geen avond eten meer ik probeer bij echt weigeren altijd 1 hap en geef inie mini portie op een groot bord. Maar hij wijgerd bijna altijd. IK GA ME ECHT NIET DRUK MAKEN, veel te moe na een lange dag met 2 kids. En de rest eet hij wle gewoon. Eet hij niet haal ik ze bord weg en moet hij wachten tot wij klaar zijn met eten. Hij krijgt wel altijd zijn toetje. Wat pedagogisch het beste is weet ik niet. het blijft wel gezellig zo aan tafel.

Liefs van Mariska en succes met die peutertjes
 
Nee, streng optreden was ook maar een grapje natuurlijk.
Maar, ik vind de 'oplossing' om er maar helemaal niks van te zeggen en het compleet te negeren gewoon niet goed (mijn mening hè).
Ik zeg altijd één keer tegen mijn oudste zoon: "Ik vind het goed als je niet eet, prima, maar je blijft zitten!!" Daarna zeg ik ook duidelijk één keer dat ik de rest van de maaltijd NIETS meer wil horen over het eten, dus niet 'ik lust het niet', 'ik heb geen honger' of iets dergelijks. Daarmee verpest hij namelijk mijn maaltijd. Bij hem is het dan namelijk zo dat daarmee de lol voor hem weg is.... Het is namelijk een manier van aandacht vragen en die aandacht wil ik hem gewoon niet geven tijdens het eten... althans niet omdat hij niet wil eten. Ik wil gewoon gezellig kletsen en hem laten zien dat we gezellig samen eten en dat hij DAARMEE aandacht krijgt.
Ik zie namelijk heel vaak mensen ZEGGEN dat ze het HELEMAAL niet erg vinden dat hun kind NIKS eet, maar ondertussen zie je het stoom uit hun oren komen.... dat zien kinderen als geen ander.
Dus of die methode dan werkt.... Daarbij zie ik om mij heen heeeel veel kinderen die slecht eten, niet zomaar een paar weken maar echt járen... dan vraag ik me af of die methode van compleet negeren wel zo goed werkt. Want dan zouden die kinderen nu toch echt wel zijn gaan eten.
En voor mijn gevoel geef je je kind het idee dat het lekker zijn gang kan gaan als er helemaal niet gereageerd wordt op het gaan zitten prutsen met eten. Als je kind zijn tanden niet wil poetsen zeg je er toch ook wat van! Dan zeg je toch ook niet, ach, omdat jij het niet wil hoeft het niet en maken we er geen woorden aan vuil! Dan laat je hem toch ook de consequenties zien.
Bij ons werkt het, we hebben drie kinderen die goed eten en of het bij anderen werkt is afhankelijk van het kind (en van de ouder, waar hij zich goed bij voelt).
Succes!
Groeten, Noor
 
hoihoi

ik heb jullie tip opgevolgd om haar ondanks dat ze niet eet wel haar toetje te geven
maar dat werkt helemaal niet
nu eet ze helemaal niks meer sávonds en zegt ze : nee lijn hoef niet eten lijn toetje eten

vraag me af wat ik nu moet doen, toch strijd en geen toetje?
ze hoet van mij geen heel bordje te eten al is het maar 1 hap ( groente dan vlees gaat er wel in )

ga t cb eens bellen kijken wat hun zeggen

liefs maurilla
 
Je zou bijvoorbeeld het toetje niet na het eten kunnen geven, maar een uurtje daarna. Zodat ze de link tussen eten en een toetje niet direct legt?
Of bv. een toetje halverwege de middag. Dat doen wij vaak.
Succes met je kleine draakje, hihi. Ik zou zelf geen strijd maken, dat win je namelijk toch niet en ze gaat eten met macht/strijd/huilen associëren.
Maar goed, da's mijn mening, en werkt hier het beste, maar mogelijk werkt in jullie situatie iets anders het beste....
Leah eet hier ook niet al te best, hoor, maar inderdaad als ze zelf een vorkje krijgt en gewoon met de pot mee-eet, prikt ze toch wel aardig wat aan haar vorkje. Soms veel, soms weinig....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan