Nog meer jonge moeders hier???

ik ben nu 21 (bijna 22) mijn man is 23.. ik ben op dit moment 32 weken
zwanger van ons eerste kindje.. er is eigenlijk niemand die raar
gereageerd heeft op het feit   dat ik nog zo jong ben... mensne
zijn gewoon blij voor ons dat we een kindje krijgen..



en tja geld.. dat hebben wij niet echt veel.. we leven momenteel beide
nog van een uitkering.. en ja dat is niet echt een vetpot... maar ik
heb mn kind wel meer te bieden dna geld....

 
hey iedereen,

Ik ben Robin en ik ben 17 jaar en zwanger van mijn eerste kindje...
In het begin was het een beetje een schok, maar nu ben ik heel blij!
En ik heb sinds een week een vriendje en hij is ook heel blij voor mij hoewel hij zelf de vader niet is...maar hij is een schatje, en hij praat vaak tegen mijn buik, hihi!

groetjes Robin


 
Hallo allemaal,

Ik ben van 21 en zelfs al toen ik kind was telde ik de jaren af tot de tijd 'rijp' was om kinderen te krijgen. Nog steeds is het gevoel niets veranderd. Bij alles wat ik doe denk ik 'tsja, toch zou het leuker zijn om te doen MET kinderen'.
Niet dat ik geobsereerd ben want ik ben ook heel erg bezig mezelf te ontwikkelen, ik studeer fotografie en wil daar echt graag een cariere in maken.
Ik ben nu 5 jaar samen met mijn vriend en we wonen samen. Hij studeert ook en wil dat ook niet opgeven. Hij wil ook heel graag een kind en ook vroeg. Ik vraag me af wat jullie 'jonge moeders' doen, of jullie studeren en of dat te combineren valt. Ik wil niet meer wachten tot ik afgestudeerd ben want dat duurt nog drie jaar en dan ben ik gedwongen om werk te zoeken. Studeren is voor mijn gevoel nog een veilige basis met studie-financiering en flexibele tijden, maar ik heb dan ook geen ervaring met kinderen hebben. Kunnen jullie mij misschien advies geven want we kunnen echt niet meer wachten!!! alvast bedankt...
 
Hallo tweeentwintig,

Ik kan je niet echt veel advies geven, maar bij ons is het zo dat ikzelf 23 ben en mijn vriend 24 is.
Mijn vriend heeft al een aantal jaar een vaste baan, zelf ben ik net 1 jaar klaar met studeren en werk pas net 1 jaar (heb eigenlijk pas mijn tweede jaarcontract gekregen)

Bij ons waren er ook zeer veel twijfels over het wel of niet doen i.v.m. de geldsituatie.

Wij wilde heel graag, maar ik heb erg leuk werk wat ik waarschijnlijk kwijt raak als er een kleintje komt.

Toch heb ik hier ook om advies gevraagd en uit de reacties hebben we geconcludeerd dat we er gewoon voor gaan.

Want over een paar jaar zijn we alleen maar ouder en wat de geldsituatie betrefd zal er toch niet veel verbeteren, want voorlopig heb ik helaas nog geen uitzicht naar een vaste baan.

Wij wilde in ieder geval voor ons 30ste aan een kind beginnen en als het nu snel lukt zijn we met de geboorte al 24 en 25 en ik denk dat die leeftijd toch wel mee valt.
Ik hoop het althans, want ik maak me ook enorm druk om de reactie's van anderen.

Verder heb ik dus nog geen ervaring met kinderen dus kan je niet verder helpen, maar dit was mijn verhaal en ik hoop dat de andere je wel nog kunnen helpen.

Groetjes
 
sommige moeders kiezen er niet voor om op hun 30e of ouder pas moeder te worden. ik kom bv uit n **** relatie die heel veel jaren van mn leven hebben gekost met elke keer n belofte van "volgend jaar trouwen en n kindje" nou mooi niets dus! Ik heb later mn man leren kennen en werd moeder toen ik 30 was( nog ben ook) en ben ook weer zwanger van ons 2e kindje. Vlot achter elkaar vanwege onze leeftijd. Als t aan mij had gelegen wasik op mijn 16 al moeder. sommige berichtjes komen best wel hard aan van jullie over " in de overgang zijn als de kidneren gaan puberen" of "nog in de luiers zitten als ze 40 zijn".   Er zijn ook zat meiden die t pas lukt na jaren van proberen om op hun 30e eindelijk zwanger te raken.Volgende keer denken en dan typen, je kan er anderen mee kwetsen en vooral als diegene er niet voor gekozen heeft om zo laat pas moeder te worden.
groetjes
 
Ik ben net 23 geworden en mijn vriend is 25. Wij hebben er voor gekozen om vroeg kinderen te nemen.
En soms kan je inderdaad niet kiezen het moet ook lukken. Ik denk dat iedereen zelf moet kunnen kiezen wanneer ze kinderen nemen. En als iemand dat doet wanneer zij net 20 is of eind 30 dat moeten ze zelf weten. Mijn moeder was 39 toen ze mij kreeg. (ben een nakomertje, mijn zus is  nu 40 en mijn broer 38)
 En ik moet zeggen dat ik een geweldige jeugd gehad heb en ik ben niks tekort gekomen. Ondanks die overgang....
 Ik wilde vroeg kinderen, omdat ik me er echt al ''klaar'' voor voel. En me vriend heeft gelukkig het zelfde gevoel.
gr,
Eva
 
Hoi Xaja,

Sorry als ik je gekwets heb.
Ik zal inderdaad volgende keer beter nadenken.
Ik heb inderdaad wel geluk, ik ben 23 en ken mijn vriend al bijna 4 jaar en we wonen al ruim 3 jaar samen, sinds 1,5 jaar hebben we zelfs een eigen huis.

Maar ik snap wat je bedoeld, wij wilde eigenlijk graag toruwen voordat er kinderen komen, maar dat zit er nu niet in voor ons en we willen ook niet langer wachten dus misschien dat we tijdens een eventuele zwangerschap trouwen en een klein feestje geven i.p.v. een grote dag.

Maar ik weet hier ook niet hoe het loopt, er is ooit tegen me gezegd dat ik kans heb op onvruchtbaarheid maar dat is inmiddels ook weer tegen gesproken.

Dus ik heb ook nog geen idee hoe oud we zijn als het ooit zover is/komt?

Nogmaals mijn exusses.

Groetjes
 
quote: Eva reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-06-2005 14:27:04'));

Ik ben net 23 geworden en mijn vriend is 25. Wij hebben er voor gekozen om vroeg kinderen te nemen.
En soms kan je inderdaad niet kiezen het moet ook lukken. Ik denk dat iedereen zelf moet kunnen kiezen wanneer ze kinderen nemen.       ...

Sorry Eva, maar ik kan het niet laten om even te zeggen dat je kinderen NIET neemt...

Je kan besluiten om zwanger proberen   te raken, maar uiteindelijk draait het er toch op uit dat je moet wachten op wat je KRIJGT... wel of geen kindje.

Bovenstaand is niet vervelend of rot bedoeld tegen jou hoor! Maar mensen die het over 'kinderen nemen' hebben, komen weleens kwetsend over.

Groetjes Bloempje


 
Terug
Bovenaan