Nu al, of toch nog even wachten

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal,

Hoewel ik nu pas voor het eerst een bericht plaats, volg ik de fora al een hele tijd! Het is erg leuk om te lezen hoe vrouwen hun ervaringen delen over alles rondom zwanger willen worden/zijn (leerzaam ook).

Zelf zou ik graag een kindje willen en mijn vriend ook, alleen vind ik het erg moeilijk te bepalen wanneer daar het moment voor is! Gevoelsmatig zou ik het liefst meteen de pil overboord gooien, mijn verstand zegt echter dat ik er van moet genieten nog even met z'n tweeën te zijn en me nog even moet focussen op mijn werk (je hebt toch niet voor niets gestudeerd?!). Ook mijn vriend zegt het verstandig te vinden nog even te wachten... Maar toch knaagt steeds dat gevoel, ik zou het zo leuk vinden!

Wat was voor jullie de afweging? Wanneer besluit je dat het 'moment' daar is? Ben heel benieuwd!
 
hoi,

ik snap je onzekerheid. Zo heb ik zelf ook lang gezeten. Het is moeilijk om te bepalen wanneer 'het moment' is.Jullie moeten het echt allebei willen zodat het kindje ook in alle liefde geboren kan worden. Dat is het allerbelangrijkste.
Bij ons was idd het gevoel er en dan weet je dat het goed zit.
 
Hoi Roos,

Bij mijn weten bestaat het juiste moment niet! Er is altijd wel iets waardoor je kunt zeggen, nu nog even niet want....
Bij ons was de afweging, het kan best nog lang duren voor ik zwanger ben, of misschien kan ik wel niet zwanger worden, laten we gewoon stoppen met de pil en kijken waar het schip strand. De wens hadden we allebei.
Succes met het doorhakken van de knoop.

Liefs Mamamijn (junimama's)
 
Ik denk dat je zelf wel merkt wanneer de tijd rijp is. Onze dochter kwam als complete verassing en werd geboren toen we 21 waren. Nu hebben we bewust gekozen voor de 2e. (als het aan mij had gelegen was die 2 jaar terug al geboren) maar manlief wilde het steeds niet tot hij 24 September er zelf mee kwam:)...Ik zie nu wel allemaal beren op de weg. Hoe gaat dat straks met 2? hoe doe ik dat nou met mijn werk? hoe doe ik dat met oppas? enz enz, maar overal is wel een oplossing voor.
en wanneer je er aan toe bent? tja dat is moeilijk te bepalen. Zal altijd een grote stap zijn.

liefs!!
 
Wat leuk dat jullie reageren! En jullie hebben absoluut gelijk, maar pfoeh, wat blijft het een afweging!
Ik heb het idee dat de beslissing voor een vrouw toch meer 'gevolgen' heeft dan voor een man (hoezo emancipatie). Heb je bijvoorbeeld nog geen vast contract, moet je maar hopen dat je de baan waarin je het zo naar je zin hebt kunt houden. En ben je zoals ik 23, krijg je wellicht toch de reactie 'is dat niet wat jong'. Je kunt het allemaal wegredeneren, maar toch, het speelt allemaal door je hoofd!
 
jonge ouders zijn ook goede ouders;-) of je nou 20,23,26,30,35 bent leeftijd zegt niets. als je op je 40e een kind krijgt vind men dat weer oud...
 
ik was bij de eerste 21, en het was echt onverwachts. Toch ben ik blij dat het gebeurd is. Werk is leuk, maar de liefde die je van kinderen krijgt is zoveel mooier!
Als het financieel kan en je relatie is goed, waarom niet?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan