Nu al, of toch nog even wachten

Hallo Roos1988,

Allereerst welkom bij de club van hopelijk soon-to-be-mama's!

Tja...Da's lastig! Er spelen natuurlijk meerdere factoren en omstandigheden mee maar het aller belangrijkste is: dat jullie er allebei hetzelfde over denken en dat het een beslissing is waar jullie allebei 100% achter staan!! De rest komt wel: komt tijd, komt raad! Natuurlijk is het ook van belang om na te denken over alle andere aspecten die bij het krijgen van een kindje horen maar het is het belangrijkste dat jullie kindje in een liefdevol thuis terecht komt.

Iedere situatie is weer anders en je weet nooit van te voren hoe het loopt maar ik zou je wel willen adviseren om er goed over na te denken met je vriend zodat je samen de definitieve beslissing kunnen nemen!!

En indd of je 20 of 31 bent (zoals ik) mensen hebben altijd wel wat te 'lullen' over een ander. Bij ons zeggen ze ook: "goh....wordt het niets eens tijd voor een gezinsuitbreiding?"....Dan wordt ik boos want wij zitten inmiddels (bijna) in ronde 15 en het is helemaal niet vanzelfsprekend dat iedere vrouw maar gelijk zwanger is dus laat mensen in je omgeving maar kletsen, het is vaak ontwetendheid.

Succes met jullie beslissing meid!!

Liefs Lynn
 
Hey Roos!

Voor ons was het heel makkelijk. We kenden elkaar 10 maanden en hadden het over kinderen. Allebei willen we graag een kindje, het liefst twee. Allebei hadden we een vaste baan, een leuk huis gekocht met een tuintje. Kortom niets stond ons meer in de weg. Die ene strip heb ik nog afgemaakt, maar daarna (september 2009) was voor ons de eerste ronde aangebroken.

Wat voor ons nog wel meer heeft meegespeeld dan bovenstaande is dat we ons bij elkaar gewoon super voelden. Allebei hebben we hetzelfde toekomstbeeld en onze relatie was (en is) echt super. Dat bij bovenstaande opgeteld was er eigenlijk geen reden meer om nog te wachten.

Wat ook wel heeft meegespeeld is dat mijn vriend 8 jaar ouder is. Hierdoor wilden we niet te lang wachten, want ook hij wil geen oude papa worden. Dit heeft niet de doorslag gegeven om al snel te beginnen, hoor!

Ik vind het zelf belangrijk dat je relatie stabiel is en al het andere komt vanzelf goed als jullie ervoor gaan!

Succes met het nemen van de beslissing!

Liefs Daisy
 
Bedankt voor jullie reacties! Fijn om jullie mening te horen, het maakt dat ik er weer even vanuit een andere hoek naar kijk.
Het huis is er, de tuin ook:p We hebben al 5 jaar een relatie die helemaal goed zit. Tevens is heeft mijn vriend een goede baan met vast contract. Ik heb echter nog een tijdelijk contract. Hebben jullie ervaring met het verliezen van je baan als je een kindje krijgt/ hebt gekregen? (Het mag wettelijk natuurlijk niet, maar als je contract toch al eindigt...)
 
Heey roos

Welkom.
Wij zijn nu bijna een jaar bezig...van het moment dat ik mijn vriend ontmoette wist ik, met hem wil ik oud worden, na een paar maanden zijn we gaan samenwonen en tijdens onze vakantie in 2010 hebben we het over kinderen gehad. Hij zei gelijk dat ie ze wel wou alleen wist niet of hij er al klaar voor was.
In december 2010 zou ik net weer met een nieuwe strip beginnen begon hij er zelf over. Dus ik gevraagd of hij er klaar voor was en hij zei letterlijk dat weet ik niet maar stop maar want wil toch graag kinderen.
Dus ik ben ook gelijk gestopt met de pil.
Hij heeft nog ongeveer 2 maand moeten wennen aan het idee dat ik gestopt was.
Hij loopt nu iedere maand te zeuren wanneer ik vruchtbaar ben...En kan niet wachten dat het eindelijk zover is.
Denk dat jullie er beide goed moeten over nadenken en over praten. Zo kun je een beslissing nemen op basis van je gevoel maar ook van je hoofd...

Succes...

Nog even als antwoord op de vraag over het verliezen van je baan.
Ze zullen natuurlijk nooit een zwangerschap opgeven als reden van ontslag. MAar zelf kun je het eigenlijk wel nagaan.
Ik ken iemand die heeft overigens geen makkelijke zwangerschap gehad, maar ze hebben haar tijdens een gesprek gevraag hoe het zal gaan als het kindje er eenmaal is. Zij wou blijven werken en ook gezegt om niet bij het minste geringste naar huis te gaan. Helaas werd haar contract niet verlengd want ze was zwanger. Ze hebben het niet zo gezegt maar ze konden ook geen andere reden bedenken, waren eigenlijk heel tevreden over haar werk maar helaas mocht ze toch vertrekken...
Je moet gewoon hopen dat jou baas niet zo is. Zal voor iedereen verschillend zijn...

liefs
 
@cloewja, kan dan nog lang duren he! Hoop voor je dat het snel lukt:) Denk dat mijn vriend ook wel even zal moeten wennen:)

Dat vind ik nou zo oneerlijk he! Waarom moet je als vrouw kiezen, baan of kind. Werkgevers zijn je als zwangere vrouw 9 van de 10 keer liever kwijt dan rijk. Daarom denk ik dat, als ze nog op een relatief eenvoudige manier van je af kunnen, ze dat ook doen. Of je nou goed bent in je werk of niet.
 
@roos

Hoop ook dat het snel lukt...
Als het niet lukt gaan we in januari afspraak maken bij de ha.

Inderdaad maakt het sommige werkgevers niet uit, of je je werk nou goed doet of niet. Ze zijn veel te bang dat je snel thuis blijft als je kindje bijv. beetje verkouden bent.
Maar goed, ik denk gewoon mocht ik om zo'n reden ontslag krijgen dan zijn ze mijn harde werken ook niet waard, ze hebben dan weinig respect voor je vind ik, je bent gewoon een nummer wat dat betreft.
We zullen zien wat de toekomst ons brengt.


 
@cloewja hmmz, succes ermee!

Ik denk overigens dat we mijn grootste twijfelpunt in ieder geval wel boven water hebben gekregen. Toch die onzekerheid in mijn werk. Als die onzekerheid er niet was geweest was de beslissing voor zowel mijn vriend en mij veel makkelijker denk ik... Je wilt toch een bepaalde zekerheid...
 
@cloewja SORRY! Ik zie nu pas jouw bericht dat jij je baan net kwijt bent!! (lomp, sorry) Dan zit jij eigenlijk ook met die onzekerheid, zeker bij het zoeken naar een nieuwe baan!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan