Nu we het toch over het roken hebben..

Trouwens, meeroken als zwangere is ook niet goed! Misschien zou je ze nu al kunnen vragen niet meer in jouw aanwezigheid te roken, desnoods zeg je dat je daar heel erg beroerd van gaat voelen.
 
hoi

Hier passen opa en oma ook op de kids en roken ze net zoveel als ze ademhalen helaas. Toen ik zwanger bleek van de oudste ben ik gestopt maar helaas manlief niet. Roken in huis was toch al nooit toegestaan aangezien ik het gewoon goor vind om een   huis binnen te lopen waarin gerookt word, vieze muffe lucht ondanks de luchtverfrissers.

Opa en oma roken dus absoluut niet waar de kids bij zijn dus ook niet in hun eigen huis. Gelukkig passen ze nu meestal hier op aangezien zij maar 1 bedje hebben en wij 2 kids hebben ( 3e komt in april). Weer of geen weer alleen buiten mag gerookt worden, heb niet 9 maanden alles gedaan om ze gezond op de wereld te zetten zodat een ander hun longen kan gaan asfalteren! Wij zijn heel duidelijk geweest, dat jullie roken is prima maar waag het niet om de gezondheid van ons kind op het spel te zetten. Anders was het het kdv geworden met de subsidies van tegenwoordig vallen die kosten best mee gelukkig.
Succes met deze discussie
 
Hoi meiden,

Het is ook niet gemakkelijk nee.. ik ben er al sinds mn zwangerschap mee bezig..
Kan er zelf ook niet inkomen want ik hou wel rekening met zwangere vrouwen, kindjes in de buurt en noem maar op. maar het ligt zo ingewikkeld, (terwijl het eigenlijks heel simpel moet zijn)

Dat ze niet rekening met me houden nu al doet me ook erg pijn..
Voor ons was het eerst nog maar de vraag of we wel kindjes konden krijgen (heel verhaal)
Toen het eindelijk gelukt was, kreeg ik geen gemakkelijke zwangerschap (nu dus)
Ben 2 keer opgenomen geweest vanwege ketonen in mn urine..heb 2 bloedingen gehad (zit een plek bij mn baarmoeder) Ben mn baan verloren en lag de heleeeeee dag op bed over te geven!!!
Echt vreseliijk, nu nog steeds elkeeeee dag ziek!
Heb wel mn goeie dagen hoor dat wel en het is lang zo erg niet als in het begin..
Maar als ik dan bij mn ouders kom en er word zoveel gerookt, word ik er  idd ziek ervan..maar niemand die er rekening mee houd..

Dan zeg je het toch of praat je erover zal je zeggen;
Tja..dan krijg je te horen; de jeugd ook van tegenwoordig, vroeger kon je nog gewoon door roken (ik weet het, slaat helemaal nergens op!!!vin ik ook, heb ik ook meninge ruzies met ze over gehad)
Of vroeger belande de zwangere niet in het ziekenhuis enz enz..
Ik word er ook zo moe van..

Maar daarnaast zijn het niet mn echte ouders, en hebben ze echt altijd voor mij klaar gestaan..(nog steeds) en heb ik zoveeeel aan hun gehad in mijn leven.
Het gezin ligt niet helemaal goed nu dus mn ''moeder'' zit dit babytje ook echt als een lichtpuntje in haar leven (en dat van het gezin) Das echt onroerend om te zien en te voelen.

Kvin het zo moeilijk want hoever kan en mag je gaan in een ander huishouden/gezin..maar waar het wel liefdevol word opgevangen..maar er word wel gerookt...

Zelf ben ik zoals  ik al zei  meteen gestopt met roken, gemakkelijk was het niet...maar het maakte het gemakkelijk omdat  de baby  in mijn buikkie zit en zwart wit gezien is het eigen voor mij...

sorry voor het lange verhaal...gatver loop er al zolang mee..

Fijne zondag meiden!!

Liefs -xxx-
 
quote: inanna reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('03-02-2008 12:38:29'));

Kvin het zo moeilijk want hoever kan en mag je gaan in een ander huishouden/gezin..  


Hoi,

Ik herken dit dilemma volledig, heb daar zelf inderdaad ook mijn eigen weg in moeten vinden. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je van de ander uit gaat. Toch denk ik dat het omgekeerd redeneren is... De vraag zou in mijn ogen moeten zijn: hoever kan en mag je gaan in je eígen gezin? Want daar draait het immers om. Jouw kindje is jouw verantwoordelijkheid. Jij bent degene die 24-7  voor hem of haar zorgt. Je kindje is volledig afhankelijk van jou, hij of zij kan zichzelf nog niet beschermen en kan  nog geen beslissingen voor zichzelf nemen. Die taak rust op jouw schouders, jij zult die keuzes moeten maken.

Ik heb er bewust voor gekozen om mijn dochter niet in doorrookte ruimtes te laten verblijven. Ik rook zelf niet, maar ben wel in de rook opgegroeid en dat is iets wat ik voor mijn dochter absoluut niet zou willen. Ik was me uiteraard wel bewust van de gevaren van (passief) roken, maar het kwartje viel pas echt toen mijn nichtje op de leeftijd van anderhalf jaar astmatische bronchitis kreeg (en ja: er is voor, tijdens en na de zwangerschap gerookt). Ik wist niet precies wat bronchitis was en ben op zoek gegaan naar meer informatie.... je komt al heel snel bij (passief) roken uit....
Ik begon me erg veel zorgen te maken, vooral omdat uit onderzoeken is gebleken dat 85% van de rook van een sigaret in de omgeving terechtkomt. De zwaar giftige stoffen blijven vervolgens op 80 cm hoogte hangen (precies de lengte van een dreumes...) en die zijn met even ventileren niet zomaar weer de ruimte uit.
Toen ben ik na gaan denken: hoe pak ik dit aan, hoe breng ik mijn zorgen naar voren? Ik ben thuisblijfmoeder, dus het komt niet zo vaak voor dat ze ergens anders is. Maar wat als ze straks op een leeftijd komt dat ze graag uit logeren wil?
Uiteindelijk heb ik de betreffende familieleden laten weten wat mijn zorgen zijn en op welke informatie die zorgen zijn gebaseerd. Ik heb gezegd dat Claudia straks waarschijnlijk wel een keer uit logeren wil gaan, maar dat ik voor haar gezondheid niet wil dat zij in doorrookte ruimtes verblijft. En dat ik het tegenover het betreffende familielid wel zo eerlijk vond om het nu alvast aan te kaarten, zodat ze wanneer ze dat zou willen in ieder geval nog tijd heeft om er eventueel iets mee te doen.
De reactie die ik verwachtte, kreeg ik ook: "Dus omdat Claudia misschien eens een keer komt logeren, mag ik niet meer in mijn eigen huis roken?" Nee, dat heb ik niet gezegd. Ik heb mijn zorgen gedeeld en aangegeven dat het mijn keuze is om Claudia niet in doorrookte ruimtes te laten verblijven. Of jij daar vervolgens iets mee wilt doen, is jouw keuze.

En zo voel ik mijn verantwoordelijkheid dus: ik ben Claudia's moeder en daarmee ben ik verantwoordelijk voor haar. Ik kan in haar belang actief keuzes maken. Dáár ligt mijn focus, niet bij wat een ander er misschien wel niet van zal vinden (hoe moeilijk dat ook is). Dat is het probleem van de ander.

Dit is de informatie die voor bij definitief de doorslag heeft gegeven: Stivoro-Vraag en antwoord.

Ik hoop dat je iets kunt met mijn ervaringsverhaal, heel veel  wijsheid en succes toegewenst bij het maken van je keuzes!    

Groetjes van Yvonne
 

Haai Ivonne,


Jee ik vin het moedig van je dat je dat hebt gezegd.
Idd zulke reactie ga ik dan ook krijgen!
En helemaaal van mijn ''vader'' die is echt niet gemakkelijk..
Zijn wil is wet en hij heeft **** aan wat een andere vind of denkt..

Ik ga ook even op die site kijken stivoro.nl bedankt voor de tip!!

Heb je er veel problemen mee gehad???
Ik snap je helemaal hoor!!! Vin het zelf ook.. het gekke is dat ik altijd heb gerookt, maar nu ik zelf een kindje verwacht wil ik er alllles aan doen dat mijn kindje de juiste opvoeding krijgt.. en   idd ik zelf doe er 9 maanden alles aan om ervoor te zorgen dat ik zo gezond mogelijk leef en dan zal een ander het na de zwangerschap voor mij verpesten, dat doet me pijn. want mij heeft het ook veel energie en kracht gekost.
Mn ''vader'' zei altijd; je kan toch niet stoppen met roken, dat zie ik bij jou echt niet gebeuren, jij blijft echt doorroken!!! nou ik heb het toch maar geflikt, toch?
Ben meteen gestopt... maja het is ook mijn kindje... zucht moeilijk he?!

Maar vind je dat je de juiste beslissing hebt gemaakt???

Liefs --xxx--




 
Hoi Inanna,

ik vind dat je zeker hier wel iets over kunt zeggen.
Het is tenslotte jouw kindje.
En jij doet al zoooo je best omdat je gestopt bent.
Dan moeten hun zich maar aanpassen.

Ik dacht ook altijd het is makkelijker als je een kindje hebt om het tegen een ander te zeggen.
Maar zelf heb ik last van astma en toch heb ik het voorzichtig gezegd.
En nu weet iedereen er vanaf en wordt er bij ons thuis gewoon niet gerookt.
Tja als ik naar iemand op bezoek ga en daar roken ze wel kan ik er moeilijk wat van zeggen want het is niet in mijn eigen huis.

Maar zelfs dan houden sommige mensen er wel rekening mee en roken ze niet in mijn buurt.

En straks als de kleine er is dan is het nog zo dan hoeren ze niet te roken waar de kleine bij is.
Willen ze wel dan hebben we een leuke tuin

dus gewoon iets van zeggen hoor het gaat tenslotte om jouw en om de kleine zijn/haar gezondheid....

succes met dit alles....
Creabea
 
quote: inanna reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('03-02-2008 16:51:59'));

Haai Ivonne,


Jee ik vin het moedig van je dat je dat hebt gezegd.
Idd zulke reactie ga ik dan ook krijgen!
En helemaaal van mijn ''vader'' die is echt niet gemakkelijk..
Zijn wil is wet en hij heeft **** aan wat een andere vind of denkt..

Ik ga ook even op die site kijken stivoro.nl bedankt voor de tip!!

Heb je er veel problemen mee gehad???
Ik snap je helemaal hoor!!! Vin het zelf ook.. het gekke is dat ik altijd heb gerookt, maar nu ik zelf een kindje verwacht wil ik er alllles aan doen dat mijn kindje de juiste opvoeding krijgt.. en   idd ik zelf doe er 9 maanden alles aan om ervoor te zorgen dat ik zo gezond mogelijk leef en dan zal een ander het na de zwangerschap voor mij verpesten, dat doet me pijn. want mij heeft het ook veel energie en kracht gekost.
Mn ''vader'' zei altijd; je kan toch niet stoppen met roken, dat zie ik bij jou echt niet gebeuren, jij blijft echt doorroken!!! nou ik heb het toch maar geflikt, toch?
Ben meteen gestopt... maja het is ook mijn kindje... zucht moeilijk he?!

Maar vind je dat je de juiste beslissing hebt gemaakt???

Liefs --xxx--

Hoi Inanna,

Ik ben er 100% van overtuigd dat ik de juiste beslissing heb genomen, ik sta er nog steeds volledig achter en dat zal ook zo blijven. Of ik er problemen mee gehad heb.... ik weet niet of dat helemaal het juiste woord is. Deze keuze heeft in ieder geval wel zijn uitdagingen met zich meegebracht. Vorig jaar februari kondigde een familielid aan, dat hij zijn verjaardag (een mijlpaal) in april  zou gaan vieren in een horecagelegenheid. Hartstikke leuk natuurlijk, een feestje in het vooruitzicht. Alleen dat roken, daar zat ik mee. Dus ik heb hem een paar dagen na zijn aankondiging opgebeld met de vraag of hij wist hoe het rookbeleid in het betreffende restaurant was. Ik heb mijn standpunt uitgelegd en aangegeven dat ik vind, dat kinderen niet in de rook horen. Het zou worden uitgezocht en ik zou nog horen hoe of wat. Eind maart had ik nog steeds niets gehoord, dus nog maar weer even gebeld. Ze konden dus niet garanderen dat er niet gerookt zou worden. Vervolgens ben ik zelf  gaan kijken in het restaurant. Er was inderdaad geen rookvrije ruimte, sterker nog: het kinderhoekje met speelgoed e.d. bevond zich slechts een paar meter van de bar, dus spelende kinderen zitten daar gewoon in de rook. Ik heb nog even een babbeltje gemaakt met de eigenaresse, die blijkbaar niet veel snapte van mijn zorgen. "O, het gaat maar om één kind? "  Eh, ja, maar het is wel míjn kind en mijn verantwoordelijkheid.
Na veel wikken en wegen heb ik besloten om Claudia niet mee te nemen. We hebben haar bij een oppas gebracht en zijn zelf wel gegaan. Uiteraard werd er tijdens het feest wel naar Claudia gevraagd en heb ik steeds uitgelegd waarom zij er niet bij was. Een paar rokende familieleden met drie jonge kinderen trokken hun wenkbrauwen op toen ze het hoorden, alsof ze het in Keulen hoorden donderen (gewoon doorgerookt, ondanks astmatische klachten bij de kinderen, maar de huisdieren moesten daarom wél de deur uit...).
Mijn man had het overigens wel moeilijk met deze ontwikkeling. De verjaardag van dit familielid van zijn kant was echt een mijlpaal en omwille van hem had hij Claudia er graag bij willen hebben ondanks de rook.

Verder wil ik graag nog kwijt, dat ik het ontzettend knap van je vind dat je gestopt bent met roken omwille van de gezondheid van je kindje, echt geweldig hoor!

Groetjes van Yvonne
 
Ik begrijp jullie punt heel goed maar toch wil ik even iets kwijt..

Ik rook zelf maar hou altijd rekening met niet rokers en mensen die het liever niet hebben.. Ik loop het   bushokje uit als er iemand naast me zit die ik nog niet heb zien roken en rook ik naast het hokje.. Zit ik met iemand te praten waarvan ik niet weet of ze rookt of dat ze het erg vind vraag ik het.. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die dat niet doen..

Maar laatst was ik met de voetbal van me vriend jubileum aan het vieren in een cafe.. de vrouw van de  aanvoerder heeft net een kindje gehad.. tijdens haar zwangerschap had ze met roken geen probleem kwam gewoon naast me staan en tussen de rokers.. Nou steek ik in het cafe op 4 mtr afstand een sigaret aan en hoor ik haar zeggen dat ze dat niet leuk vind.. ze zei dit tegen haar moeder maar dit ving ik op.. Ik ben de rest van de avond uit haar buurt gebleven met een sigaret om er rekening mee te houden.. Nou was ze hier op visite en komt ze naar me toe in de keuken waar ik sta te roken en heb ze de kleine in der hand en staat ze met me te kletsen..

Mijn strekking is: Je kan het niet overal ontlopen, als je later met ze naar verjaardagen en pretparken gaat kan je niet voorkomen dat ze in de rook lopen.. Maar wel aan je bekende vragen of ze niet in de buurt van het kind willen roken.. dat vind ik niet meer als logisch.. Maar in dezelfde kamer moet kunnen vind ik.. Je kan niet van iedereen verwachten dat ze dat willen om ergens anders te roken.. Niet iedereen denkt er zo over als ik.. Maar vragen kan geen kwaad toch!?! niet geschoten altijd mis..

Ik probeer helemaal geen ruzie te zoeken ofzo hoor..

xx mamoetje
 
Terug
Bovenaan