Oma die alles wil kopen voor de baby.

Hoi! Ik kan niet zeggen wat vervelend voor je mijn moeder is een paar maanden na dat Mn eerste kindje geboren is overleden 
de moeder van mijn vriend is al 5 jaar geleden overleden onze dochter heeft geen oma’s ik zelf heb mijn oma’s nog wel en die zijn dik in de 80 en ik heb altijd zo veel plezier gehad bij Mn oma’s en nog steeds heerlijk vind ik het en dus breekt me hart zo nu en dan nu ik weet dat mijn kind dit nooit zal hebben 
ik mis het dat ik geen oppas heb voor me kindje geen moeder die ik kan bellen als ik iets niet weet of als ik hulp nodig heb 
ik begrijp wel je frustratie en het is nu niet zo dat ik wil vertellen dat ik ziellig ben want dat ben ik niet maar misschien kun je door mijn verhaal er anders naar gaan kijken 
Mn moeder lag op sterven tijdens mijn zwangerschap tenminste we wisten dat ze niet zo lang meer te leven had maar dat ze oma werd hield haar in leven ze moest dit kindje leren kennen 
het is voor ons als aanstaande moeder super spannend maar voor een aanstaande oma is het ook iets waar ze naar uit kijken en terecht 
ik zeg niet dat je je niet mag irriteren omdat sommige geen oma’s meer hebben begrijp t echt wel maar je hoeft de spullen die je lelijk vind toch niet te gebruiken ? Je kunt het toch gewoon nog steeds zelf halen? En ja ze voelt zich beledigd en jij voelt je ook beledigd dus probeer gewoon eens met der te praten ze is toch echt de oma van je kindje en dus zul jij hier dan de volwassenen in moeten proberen te zijn aangezien zij dit volgens jou niet is iemand moet er boven gaan staan en dus raad ik je aan dat jij dat dan probeerd 
wie weet wat je in de toekomst aan der hebt en onthoud het komt uit een goed hart wel is waar een hart met een andere smaak maar het is er 
 
 
Wij hebben dit ook gehad bij ons 1e kindje.
Aanspreken werkte bij haar inderdaad ook niet ondanks dat we alles echt spuug lelijk vonden. In het begin namen we alles aan uit beleefdheid waardoor we met bergen "zooi" kwamen te zitten.
Die spullen hebben we uiteindelijk verdeeld onder de tantes en ooms zodat we als we daar op visite zijn niet misgrijpen. 
Oma hebben we een dagje meegenomen met shoppen zodat ze kon zien wat onze smaak was, toen viel het kwartje bij haar.. spullen die ze alsnog tussen door kocht, wat ergens ook lief van ze is, staan gewoon bij haar omdat zij er zo blij mee is en het haar smaak is.
 
Misschien kan je dus aangeven dat het hartstikke lief is dat ze die spullen koopt maar dat jullie smaak en wensen anders zijn en jullie ook jullie aankomende baby willen verwennen met zelf gekochte spullen. Ze mag kopen wat ze wilt maar vanaf nu zijn die spullen voor bij haar thuis.
 
Ik denk dat veel mensen niet weten hoe het is om met iemand met (vermoedelijke) borderline om te moeten gaan. Ik weet het niet uit persoonlijke ervaring (omgeving), maar wel vanuit mijn werk. Dus ik snap dat het een hele lastige situatie is! Ze zal zich snel aangevallen voelen als jij of jullie er iets van zeggen, maar dat moet jullie er niet van weerhouden om er iets van te kunnen zeggen - dat is haar probleem wat samenhangt met de borderline. Je moet in haar buurt niet op je tenen gaan lopen (verwacht aan de hand van jouw verhaal ook niet dat jullie dat doen, hoor). Misschien is het slim om met een professional of de praktijkondersteuner een keer te spreken over deze situatie en advies te vragen over hoe je dit het beste kunt aanpakken?
Daarnaast vind ik de voorstellen van het samen shoppen ook wel een goeie, je laat zien dat je het fijn vindt dat ze betrokken is, maar je kunt haar wel meteen een kant op sturen die voor jullie prettig is. Je schoonmoeder dramt in haar enthousiasme wat door en ziet daardoor niet meer het eindpunt, dus probeer haar wat meer bij te sturen daarin. Stel bijv. dingen voor die jullie wél kunnen gebruiken en geef daarbij je smaak aan. En anders is het alternatief inderdaad om de spullen bij je schoonmoeder te laten, voor als jullie kindje ooit een keer daar komt. Je zal haar niet standaard laten oppassen, maar ik ga er vanuit dat je kindje vast wel ooit een keer bij haar mag logeren of dat jullie een keer jullie kindje een paar uurtjes bij oma laten spelen. Ik hoop dat je met de adviezen iets kunt!
 
Poeh, ik werk met mensen met borderline, kan me goed voorstellen hoe zoiets gaat. Ik zou toch echt duidelijk je grenzen bewaken, terwijl je haar ook vertelt dat je haar intentie heel lief vindt en waardeert. Ook al wordt ze dan erg boos. Zou je vriend dat kunnen en durven?
 
 
Ik snap heel goed dat dit je irriteert hoor en dat ze borderline heeft maakt het nog eens extra complex. Idd wel pittig om dan naast haar te wonen en je grenzen aan te geven lijkt me. Maar dat zou ik wel vanaf het begin doen, want er komen vast nog meer situaties waarbij jullie je grenzen aan zullen moeten geven. 
Los van dat het aardig is bedoeld, zal ze jullie grenzen en jullie opvoeding moeten accepteren. Zou wat zijn dat je alles moet accepteren of zelfs waarderen omdat het goed bedoeld is. Dan zou je over je eigen grenzen en gevoel moeten stappen en dat lijkt me niet te bedoeling. Tuurlijk knijp je wel eens een oogje toe als oma wilt verwennen maar wel binnen bepaalde kaders toch.
Ik wil zelf ook spullen beperken die we krijgen. Ik zit gewoon niet op een huis vol zooi te wachten wat niet onze smaak is en vind het ook totaal overbodig om kasten vol kleertjes en speelgoed te hebben. Die lijstje.nl ga ik daarom ook doen straks en een goede tip. Misschien kan ze bijdragen aan een grotere aankoop die jullie echt nodig hebben. 
Wellicht kan je haar nog uitleggen dat het hem niet in spullen zit haar liefde voor haar kleinkind, maar vooral in aandacht. Wellicht komen jullie tot leuke uitjes en ideeën om straks waardevolle tijd en herinneringen met elkaar te maken.
Hopelijk kan je samen een goed team zijn met je vriend en samen bepalen en aangeven waar jullie grenzen liggen. 
Succes! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan