Hahaha, ik herken dit wel, maar hebben we (bijna) allemaal niet liever onze eigen moeder dan schoonmama?
Mijn moeder is maar 17 jaar ouder dan ik en mijn schoonouders 35 jaar ouder!!
Mijn moeder heeft in het verleden door omstandigheden heel veel op mijn oudste dochtertje gepast en dat voelde als 'eigen' en ik had daar absoluut geen problemen mee. Wel dat mijn dochtertje vaak daar was, maar niet met manier van opvoeden ofzo.
Mijn schoonouders echter, hebben maar 1 zoon, mijn man dus, en nu hun eerste echte kleinkind, want mijn oudste heeft een andere vader.
Toen ik nog zwanger was en daarvoor zagen we ze ook zelden, maar nu hebben we al 4 weken elke zondag zo'n verplicht bezoekje.
Ik vind dat vreselijk, vooral op zondag en we hebben er wat van gezegd omdat wij zondag niet als een familiedag zien.
Ze reageerden daar goed op en hebben gewoon gezegd dat we in overleg elke week een andere dag kiezen.
Was simnpeler dan het leek, haha, dus wat dat betreft ben ik het wel met Donna eens: eerlijk zijn en recht voor zijn raap!!
Ik kan me ook erg irriteren aan die adviezen.
Als ik bv een flesje ga geven zeggen ze gewoon: 'is het niet te warm? Pas op hoor.' Getver, dan ontplof ik bijna, ik ben geen debiel!!
Of als we in de auto gaan: 'Voorzichtig hoor, je heb een kostbare lading in de auto.'
Ja dat is waar, maar met mijn oudste in de auto zeiden ze dat ook niet. Is die niet kostbaar ofzo?
Ik moet wel zeggen dat ik erg 'bezitterig' ben nu: ik lijk wel een leeuwin, hahaha...
Daardoor komt het denk ik dat alles erger lijkt dan het is.
Maar het is moeilijk om niet te ontploffen over eigenlijk helemaal niks en mijn man vind het allemaal wel grappig. Die ziet wanneer ik bijna ontplof en draait de aandacht ff van de baby zonder scheve gezichten.
Het is tenslotte ook niet niks om kleinkinderen te hebben, dat besef ik wel....
Groetjes van Miriam
Mijn moeder is maar 17 jaar ouder dan ik en mijn schoonouders 35 jaar ouder!!
Mijn moeder heeft in het verleden door omstandigheden heel veel op mijn oudste dochtertje gepast en dat voelde als 'eigen' en ik had daar absoluut geen problemen mee. Wel dat mijn dochtertje vaak daar was, maar niet met manier van opvoeden ofzo.
Mijn schoonouders echter, hebben maar 1 zoon, mijn man dus, en nu hun eerste echte kleinkind, want mijn oudste heeft een andere vader.
Toen ik nog zwanger was en daarvoor zagen we ze ook zelden, maar nu hebben we al 4 weken elke zondag zo'n verplicht bezoekje.
Ik vind dat vreselijk, vooral op zondag en we hebben er wat van gezegd omdat wij zondag niet als een familiedag zien.
Ze reageerden daar goed op en hebben gewoon gezegd dat we in overleg elke week een andere dag kiezen.
Was simnpeler dan het leek, haha, dus wat dat betreft ben ik het wel met Donna eens: eerlijk zijn en recht voor zijn raap!!
Ik kan me ook erg irriteren aan die adviezen.
Als ik bv een flesje ga geven zeggen ze gewoon: 'is het niet te warm? Pas op hoor.' Getver, dan ontplof ik bijna, ik ben geen debiel!!
Of als we in de auto gaan: 'Voorzichtig hoor, je heb een kostbare lading in de auto.'
Ja dat is waar, maar met mijn oudste in de auto zeiden ze dat ook niet. Is die niet kostbaar ofzo?
Ik moet wel zeggen dat ik erg 'bezitterig' ben nu: ik lijk wel een leeuwin, hahaha...
Daardoor komt het denk ik dat alles erger lijkt dan het is.
Maar het is moeilijk om niet te ontploffen over eigenlijk helemaal niks en mijn man vind het allemaal wel grappig. Die ziet wanneer ik bijna ontplof en draait de aandacht ff van de baby zonder scheve gezichten.
Het is tenslotte ook niet niks om kleinkinderen te hebben, dat besef ik wel....
Groetjes van Miriam