Ondeugend

hmm... ik dacht dat kinderen nu nog niet echt dingen konden leren of expres ondeugend konden doen. Het lijkt wel of Luke zich aangemoedigd voelt als ik hem zeg dat iets niet mag. Ik doe mijn best om er heel streng bij te kijken, dat lijkt te helpen. Meestal probeer ik hem een alternatief te geven of te leren hoe hij ergens mee om moet gaan (gitaarspelen doe je door te aaien over de snaren, niet trekken). Het samen met de gitaar spelen lijkt te helpen. Hij zit er zelf niet aan, maar soms gaat hij er naartoe alsof hij wil vragen "zullen we samen gitaar spelen?"

Ook hier is de vaatwasser erg interessant. Op de deur klimmen, dat is pas leuk en dan aan de sproeiarm van het bovenste rekje draaien :) De keukendeur dichtdoen is niet erg succesvol gebleken. Hij heeft me al een keer opgesloten en nu probeert hij te staan en door het raampje te kijken. Hij houdt zich dan vast aan een heel klein randje en gaat dus onderuit (=huilen)
 
Ja, die vaatwasser, daar heb ik nog wel wat foto's van meet kinderen die erop ernaast of eronder hangen. Diezelfde aantrekkingskracht die het ding op Thomas had heeft het nu op Hanna ook.
 
@ karin
maak je geen zorgen, het ene kind is beweeglijker dan de ander. Mijn zoontje was net zo als Daphne, ik heb me altijd verbaast over kindjes die sneller zijn, maar ze worden niet ook sneller verstandig dus kan er ook meer mis gaan. Maar hij was wel een snelle prater, met 9 maanden zei hij voor het eerst papa tegen mijn man en met 10 maanden mama tegen mij. Dat is ook super.
 
Hier inderdaad het zelfde! Sofie vind het vooral leuk om aan de grote knop van de versterker te zitten. Laatst toen zei ik: Nee Sofie dat mag niet. Toen ging ze heel hard huilen!!! aaahhhh ik zei et niet eens streng ofzo!
 
Vivienne vindt het ook erg leuk om met de dvdspeler te spelen of de wii-remote te pakken. Als ze in haar loopstoel zit zit ze graag aan een glazen fotolijstje of trekt ze de geluidsbox van de tv naar zich toe. En maar lachen als ze er naar toe rijdt, kijken of we het niet zien. als we er iets van zeggen dan toch nog gauw even een tik er tegen aan. Ik hoef alleen niet heel de dag achter haar aan te lopen, ze kan zichzelf heerlijk vermaken met kranten, blokjes uit een huisje of een muziekboek en daar kan je haar goed mee afleiden als ze toch iets doet wat niet mag. Sinds een week lijkt het woordje nee een beetje betekenis te krijgen. ze kruipt nu weg als je zegt dat iets niet mag.
 
He Karin,
Het is ook wel handig dat Daphne het nog niet doet! Ze zijn nog zo klein dat ze nee niet goed begrijpen, dus je moet echt constant opletten.
Onze oudste kroop ook 'pas' met 11 maanden en ging toen 'pas' staan. Toen snapte hij het al wel een stuk beter als ik nee zei, dan dat Niek het nu snapt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan