ONGELOOF !!!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hai meiden,

er moet me nu toch echt iets van het hart. Vandaag las ik op dit forum het topic over inslapen. Daar las ik dat  er verschillende zijn die de babyfoon uitzetten, wanneer de baby huilt voor het inslapen... Ik kan niet geloven hoe je met een gerust gevoel die babyfoon uit kunt zetten. Een baby huilt toch niet voor niets?
In het zelfde topic lees ik dan over baby's die zichzelf zo overstuur helpen dat ze bijna stikken, en dan toch de gedachte dat mama beneden aan de koffie zit en je niet hoort  .... ONGELOFELIJK !!!!!
Tuurlijk willen we allemaal dat de baby lekker, rustig gaat slapen en wil je zelf ook heel graag je momentje van rust. Maar met een baby in huis van een paar maanden oud weet iedereen dat je je zal moeten aanpassen aan je baby. En de ene baby is de andere niet, maar ik zou het mezelf in ieder geval nooit vergeven wanneer er iets gebeurt met  mijn kind, terwijl ik hem niet gehoord heb.  

Annette  
 
ey

ik vind het dapper dat je het zegt.
ik durfde dat namelijk niet, maar ben het volledig met jou eens.
ik lees de topic bewust niet mee, en heb er ookniets in geschreven,omdat ik er totaal niet achter sta.
maar ieder zijn ding.

xx
 
ik snap t ook niet!

Ik heb Iris altijd bij me tot ze in slaap sukkelt, of ik blijf stilletjes in haar kamer staan/zitten tot ze in slaap valt. Als ze huilt is dat alleen omdat ze óf niet lekker in haar vel zit (dus getroost wil worden / aandacht wil) óf honger heeft óf een vieze luier.
In ieder geval wil ze iets aan me vertellen en gaat dan huilen.

Het valt voor mij in dezelfde categorie als sommige vragen die gesteld werden:
- zou je je kind even alleen thuis laten ?  (bijv voor boodschappen, ander kind ophalen van school, hond uitlaten, etc.)
- zou je je kind in de auto laten zitten voor vijf minuutjes als je boodschappen gaat doen? als het slaapt?

In alle gevallen zou ik hierop NEE zeggen. Omdat er iets kan gebeuren, het kan uitlopen in de supermarkt (je komt een bekende tegen en 5 min worden er 15), je huis kan afbranden of ingebroken worden, je auto kan aangereden worden, en dan??? Ik zou het mezelf echt nooit vergeven als er iets met Iris gebeurt terwijl ik het had kunnen voorkomen door er gewoon te zijn, of haar bij me te hebben.

Misschien wordt je daar makkelijker in als je al meer kinderen hebt, maar ik weet niet of dat zo positief is.

Esther
 
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de babyphone ook wel eens uit heb gezet.. Het geluid dan.. Wij hebben ook een optie om alleen lampjes te laten zien die het geluidvolume aangeeft en die laat ik wel aan..

Wij moesten een periode door van extreme krampjes en niks hielp.. Dus hebben we geoefend met het zelf troosten en zelf in slaap vallen tijdens krampjes.. Het huilen is dan zo zielig dat ik de neiging had haar elke 5 minuten uit bed te halen.. Dat mocht dus niet. daarom hebben we het geluid uit gezet en toen we dmv de lampjes zagen dat het huilen minder was gelijk weer aangezet.. Wij hebben dit onder begeleiding met een wijkvplk gedaan!

Ik zal het nooit doen wanneer ik zelf ook naar bed toe ga!! Ik val snel in slaap door de vermoeidheid en dan vergeet ik m weer aan te zetten en dan slaap ik idd overal doorheen..

Wat ik nog wel even wil zeggen voor mensen die de babyphone zomaar uitzetten.. De babyphone is mijn redding geweest midden in de nacht! Shenaya lag namelijk te stikken in bed en door de babyfone schrok ik wakker van een geluid wat ik niet kende en ben meteen gaan kijken..
Shenaya was al blauw/paars aan het aanlopen! Ik was dus nog net optijd.. gelukkig!!

Wat ik al zei wij hebben het onder begeleiding gedaan.. Het CB, de Huisarts en/of Wijkverpleging staan voor dit soort dingen altijd voor je klaar!!
 
Wat ben ik blij dat jullie dit uitspreken,
ik heb er weleens aan gedacht hoor de babyfoon uitdoen, maar nooit gekunt.
Stel dat stel dit.
Het zelfde is het met de hond uit gaan als de kleine slaapt. IK riep dat ik het zou doen. Nou nee hoor ik kan het niet. Gelukkig hebben we een grote tuin waar de baby foon ook bereik heeft. Als we wel een blok om gaan gaat ze mee in de draagzak.
 
Hoi ladies,

ik snap jullie reactie volkomen, want nr. stress 1 van mensen is dat er iets gebeurt waar jij de verantwoordelijkheid over draagt.
Ik ben wel iemand die mijn hond uit laat in 5 minuten als mijn dochter slaapt. Boodschappen doen gaat me daarentegen te ver, omdat ik dan niet binnen 10 sec. thuis kan zijn.
Feitelijk gezien kan je niet altijd in de buurt zijn van je kind, je kunt nooit 100% uitsluiten dat er iets met je kind gebeurt. Als moeder wil je er alles aan doen om dat zoveel mogelijk te voorkomen, maar dat gaat gewoon weg niet altijd.
Daarom vind ik dat je als moeder hierin kunt doorslaan. Een babyfoon naast het bed of op de kamer blijven tot ze slapen vind ik echt te ver gaan.
Onze baby huilt altijd 1 minuutje voor het slapen gaan, sommige baby's wat langer. Dat is meestal de overgang van wakker naar slapen.
Tuurlijk stond ik vlak na haar geboorte en de eerste maanden om de paar minuten naast haar bedje. Bij elk geluidje of juist omdat het stil was, stond ik bij haar te kijken of ze nog wel ademde. Dat is je bezorgdheid vanuit je ouder instinct. Maar na een tijdje moet je wel wat meer vertrouwen gaan krijgen in je kind anders kan het doorslaan naar de andere kant.
Je kan je kind op jonge leeftijd al verstikken door er contant bovenop te gaan zitten (figuurlijk) en zo leert je kind geen zelfvertrouwen te ontwikkelen, of zich te ontplooien.
Als je mama contant naast je zit, bij je bed, je box, je autostoel, met de babyfoon of bij hun in bed, wanneer leert het kind dan dat het zelf ook bepaalde vermogens heeft? Zoals zich zelf kunnen vermaken of zelf in slaap te kunnen vallen? Ik ben serieus van mening dat je kind echt belemmerd wordt in de ontwikkeling als paps en mams er constant boven hangen.
Hoe goed bedoeld en uit bezorgdheid ontstaan, een kind heeft ruimte nodig. Zeker na 3 a 4 maanden als het zich meer gaat ontwikkelen.
Anders zit je straks misschien wel met een kind dat of heel veel aandacht nodig heeft of zich zelf niet kan vermaken, snel huilt of alleen nog maar kan slapen als jij in de buurt bent...... Kwestie van gewenning, dat is mijn mening.
Uiteraard vertroetel ik mijn kind met liefde en aandacht, maar genoeg is genoeg.
En ons meisje is een heel tevreden baby, kan zich zelf goed vermaken, slaapt van 22 tot 7 uur en huilt vrijwel nooit.
Bovendien ben ik er van overtuigd dat ons huis niet binnen 5 minuten affikt als ik met de hond een blokje om loop. (Maar dan heb ik wel 3x het strijkijzer, het gasfornuis en alle stekkers gecontroleerd).


Groet

 
Amen!

Ben het hier ook wel helemaal mee eens!
Ze zeggen dat je de 1e maanden je kindje niet kan verwennen.. Geloof me het kan wel!
Mijn beste vriendin deed ook altijd troosten na elk huiltje uit bed of uit de box halen en nu is hij bijna 1 jaar en wil hij altijd op schoot, bijna niet meer slapen , niet meer in de box.
En dat is al vanaf 4 Maanden zo!! Dus je kunt je kindje echt wel verwennen.. En denk dat het ook zo werkt als je bij ze blijft tot ze in slaap vallen..
Straks kunnen ze dat niet meer alleen maar alleen als papa of mama naast het bed zit..
 
Ten eerste wil ik even kwijt dat ik denk dat iedere mama het beste voorheeft voor haar kind en het op haar eigen manier doet. Ik heb het topic niet gelezen (ga ik straks wel doen) maar even de babyfoon uitzetten vind ik niet zo slecht hoor. Ik doe het ook wel eens bij Lotus. Ik ben er inmiddels achter dat ze 10 minuutjes nodig heeft om zich in slaap te huilen. Ik dacht ook "Een baby huilt niet voor niets" . Dus ik ging van alles doen om haar te troosten met het gevolg dat ze alleen maar hysterischer werd. Ze wilde gewoon rust, en haar bed in! Maar ze huilt zo hard dat het met de babyfoon niet te doen is. En je hoort haar zo ook wel (met de deur open). Als ze stiller word, zet ik wel de babyfoon weer aan, zodat ik het hoor als er iets is.
Maar de babyfoon uitzetten en je kind een hele tijd laten huilen, daar sta ik natuurlijk ook niet achter.

Groetjes,
Gyöngy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan