ONGELOOF !!!!

[ANONYMOUS_USERNAME]

Uiteraard doet elke mama wat haar het beste voor haar kindje(s) lijkt!
Wij hebben binnen's huis geen babyfoon aan, maar bij ons hoor je ook alls vrij goed.
Snacht's hebben we wel de deur op een kier staan omdat je inderdaad wel eens enge verhalen hoort en ik graag mijn dochter wil horen als er iets is.
Gevoel is voor mij persoonlijk een heel belangrijke indicator. Als ze huilt, weet ik inmiddels dat er ook echt wat is, dat verchilt natuurlijk per baby.
Verder heb ik er alle vertrouwen in, dat als ze slaapt ik rustig een blokj om kan met hond. Maar met mooi weer probeer ik haar toc wel mee te nemen in buikdrager.
Over het algemeen ben ik nu eenmaal niet zo heel paniekerig aangelegd en vrij rustig van aard. Onze dochter ook, dat scheelt een hoop.
Maar een babyfoon naast het bed terwijl tante truus op de kamer naast ons slaapt gaat me echt te ver. De eerste 10 weken heeft ze heerlijk bij ons op de kamer geslapen en daarna zonder problemen naar eigen kamer. Als ze ziek is ligt ze lekker op haar aankleedkussen tussen ons in, helemaal bovenin bij hoofdeinde, zodat er geen ongelukken kunnen gebeuren.
Verder is het een tevreden moppie, gelukkig!

groetjes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

ik loop ook even snel hier bij mij de wijk uit.. na de uitlaatplaats met de hond hoor ..
maar ben na een plas vd hond toch echt snel terug en heb een briefje op zak dat ik een kindje onder het jaar thuis heb liggen!

ik heb de 1ste weken babyfoon ook snachts aangehad hier staat die nu dan uit snachts en overdag aan maar ik ga echt wel direct kijken als ze huilt! die van mij huilt bijna nooit echt dus dan is er wel wat aan de hand.... ze jammert wel maar echt huilen nee nou kan dan niet blijven zitten hoor....

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi dames,

ik denk dat iedereen doet wat hij of zij zich goed bij voelt.

De oudste lieten wij ook niet huilen, maar nu we  tweeling hebben, wordt je hier wel wat makkelijker in. In het begin liep ik met  twee kinderen op mijn arm door de woonkamer.
Dit werkte niet!!!!!!!!!!!

Wij hebben dus wel de babyfoon uitgezet en wonderwel waren ze   na 10 minuten stil.

Als ik de oudste naar de creche breng, laat ik ze ook liggen, wel met de babyfoon bij mijn moeder, die vijf deuren verder woont of bij de buurvrouw. Ben dan binnen 10 minuten terug.

Of de bakker en slager die tegenover ons huis is, steek ik even over.

Groetjes Miranda

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi hoi,

ik wil nog even reageren en nuanceren.

Iris heeft geen inslaaphuil en valt meestal of bij ons op de bank in slaap tijdens de laatste voeding. Dan heeft ze haar pyama en trappelzak al aan.
We leggen haar dan in haar bedje en meestal blijf ik heel even wachten (minuutje ofzo) in haar kamer om te zien of ze niet wakker schrikt van het in bed leggen. Als ze dat wel doet wil ze nog wel eens in paniek raken en gaan blèren. Als ik dan even over haar hoofdje strijk is ze zo weer rustig en slaapt in. Ze heeft geen inslaaphuil.

Ik heb Iris graag bij me en ze is een vrij makkelijk kind dat echt alleen huilt als ze wat nodig heeft. Ik ren niet bij het eerste huiltje naar haar toe en reageer ook niet op iedere kik, maar ga pas als ikzelf denk dat het nodig is. Dus van verwennen is hier echt geen sprake hoor.

Ik snap best dat als je een baby hebt die een inslaaphuil heeft, je de babyfoon eventjes uitzet.

De babyfoon staat Iris boven in haar bedje (aan t hoofdeinde) en de ouderunit (ook met lampjes) staat beneden op de salontafel of bij de wekker aan de andere kant van onze slaapkamer.

Ik heb ook wel eens het geluid uitgezet (vooral als ik enorme hoofdpijn heb en een keer toen de depressie het allerergst was) maar onze babyfoon heeft  van die groen-oranje-rood  lampjes die in een gradenboog  oplopen. Dus als die een paar keer flink in t rood schieten, dan zet ik t geluid weer even aan om te checken of alles ok is.

Net als dat iedereen een andere manier van opvoeden heeft, heeft ook iedereen een andere manier van verzorgen. En elk kind is anders. Dus  doe vooral waar je jezelf lekker bij voelt en laat mij vrij om te doen waar ik me lekker bij voel.  

Verder  hoop ik dat iedereen naar eigen eer en geweten en naar beste weten en  vermogen voor zijn kindje zorgt. Of een ander het anders doet, moet hij/zij zelf weten maar hoeft niet verkeerd te zijn.

Groet,

Esther